Επενδύστε έξυπνα…

Του Jonathan Hoenig (SM)

Ένα παλαιό ρητό λέει: «Αν το μόνο που έχεις είναι ένα σφυρί, τότε τα πάντα γύρω σου, μοιάζουν με ένα καρφί». Το πρόβλημα είναι ότι, στον πραγματικό κόσμο, τα πάντα δεν είναι ένα καρφί. Το καλύτερο εργαλείο για τη δουλειά δεν εξαρτάται μόνο από την ίδια δουλειά, αλλά από το ποιος κρατάει το....
εργαλείο.

Ακόμη και μετά από 88 χρόνια από την ημερομηνία της εισαγωγής τους στην αμερικανική αγορά, πιστεύω ακράδαντα πως οι επενδυτές που εντάσσονται στην κατηγορία του μεσαίου προφίλ, των περιορισμένων οικονομικών δυνατοτήτων, εξυπηρετούνται καλύτερα με τη χρήση των αμοιβαίων κεφαλαίων ανοικτού τύπου (“open-ended mutual funds”) σε σχέση με την αγορά μεμονωμένων μετοχών ή ομολογιών. Για χαρτοφυλάκια κάτω των $ 50.000, παραμένουν η ιδανική επιλογή.

Αυτού του είδους τα επενδυτικά εργαλεία προσφέρουν ευκολότερη διαφοροποίηση στον κίνδυνο σε κάθε κλάδο της αγοράς. Από την άλλη, θα ήταν σχεδόν αδύνατο να επιτυγχάνονταν κάτι τέτοιο με ένα - μικρότερης αποτίμησης - χρηματιστηριακό κωδικό. Έχουν περάσει ανεπιστρεπτί οι εποχές εκείνες όπου το κάθε αμοιβαίο κεφάλαιο περιείχε το ίδιο «καλάθι» μετοχών του κύριου δείκτη S & P 500. Ο ανταγωνισμός δεν έχει μόνο μειώσει τις τιμές, αλλά έχει διευρύνει και τις επιλογές. Οι εν λόγω επενδυτικές επιλογές περιλαμβάνουν «ελάχιστου κόστους» αμοιβαία κεφάλαια, τα οποία εστιάζονται στα βασικά commodities, στο συνάλλαγμα και στις μετοχές μικρής κεφαλαιοποίησης. Με τρία ή τέσσερα funds, θα είστε σε θέση να διαθέσετε $ 20.000 σε ένα ευρύ φάσμα περιουσιακών στοιχείων, πρακτικά, μηδενικού κόστους.

Το χαμηλό κόστος είναι ακόμη ένα σαφές πλεονέκτημα για τα “open-ended funds”: Δεν ενέχουν πλέον κόστος συναλλαγής (γνωστό και ως “load”) και το κόστος απόκτησής τους είναι εξαιρετικά χαμηλό. Για παράδειγμα, το Vanguard που χρεώνει 0,17% για το δείκτη 500 (“VFINX”), ή $ 17 ανά $ 10.000 καθίσταται ως η ιδανική επιλογή για μακροπρόθεσμες επενδύσεις.

Η μεγαλύτερη πρόοδος κατά την τελευταία δεκαετία ήταν η ανάπτυξη των “Exchange – Traded Funds” ή αλλιώς των ETFs, τα οποία επιτρέπουν σε κάποιον να αλλάξει θέσεις κατά τη διάρκεια της διαπραγμάτευσής τους, σε αντίθεση με τα “open-ended funds” στα οποία μπορεί κανείς να συναλλάσσεται μόνο μετά το κλείσιμό τους.

Ωστόσο, για εκείνους που πραγματικά επενδύουν σε μακροπρόθεσμη βάση, η δυνατότητα να προχωρήσουν σε κάποια αλλαγή κίνησης ακριβώς την κατάλληλη ώρα ή λεπτό της ημέρας δεν έχει σημασία. Πιο χρήσιμο για εκείνους είναι τα αμοιβαία κεφάλαια ανοικτού τύπου, επιτρέποντας στον κάτοχό τους να αυξήσει (ή να μειώσει) την έκθεσή του στον κίνδυνο με το χαμηλότερο βαθμό και χωρίς κόστος. Ακόμη και σε εκπτώσεις προμηθειών, το να πληρώσουμε $ 7 για να αγοράσουμε ή να πωλήσουμε μία μετοχή αξίας $ 200 είναι μακράν ασύμφορη σε σύγκριση με αυτή την έξυπνη τακτική.

Καθώς αυξάνεται η αποτίμηση του χαρτοφυλακίου ενός κωδικού, μεγαλώνει ταυτόχρονα και η πιθανή διαφοροποίηση στον κίνδυνο χωρίς καν τη χρήση αυτών