Μία νοικοκυρά γράφει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας...

Τις ημέρες αυτές, κυκλοφόρησε στο ίντερνετ η επιστολή μίας νοικοκυράς από την Κοσκινού της Ρόδου, η οποία απευθύνεται προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Βεβαίως, δεν υπάρχει τρόπος για να ελεγχθεί εάν το πρόσωπο αυτό είναι υπαρκτό (παρά το ότι δίνει τα πλήρη στοιχεία της) ή όχι. Όμως, αυτό δεν έχει σημασία. Σημασία έχει το περιεχόμενο της επιστολής. Το οποίο είναι πέρα για πέρα πραγματικό, έτσι ώστε την επιστολή αυτή να μπορούσε να είχε σταλεί από κάθε ελληνίδα νοικοκυρά, αφού νομίζω ότι, αφού το διαβάσουμε, το συνυπογράφουμε όλοι μας.

Δείτε την επιστολή:.....


Γρατσία Κυριακή του Θεοδώρου
Διγενή 18, Τ.Θ. 1211 Κοσκινού 85105,
τηλ 22410-38793, 6946945851

Προς
Πρόεδρο της
Ελληνικής Δημοκρατίας
κον Παπούλια Κάρολο

Εξοχότατε,

Ονομάζομαι Γρατσία Κυριακή, και είμαι μια τυπική, συντηρητική και νομοταγής νοικοκυρά.

Όπως όλες οι νοικοκυρές προσπαθώ να είμαι καλή στα οικονομικά, δηλαδή στη διαχείριση των πόρων του σπιτιού μου, σε αντίθεση με όσους τις τελευταίες δεκαετίες διαχειρίζονται τις κοινές τύχες σε εθνικό, περιφερειακό ή τοπικό επίπεδο.
Κύριος στόχος μου είναι να διαχειρίζομαι το λιγοστό (αλλά αρκετό να ικανοποιήσει τις περιορισμένες απαιτήσεις της οικογένειάς μου) εισόδημά μας ώστε –με την πιο κάτω προτεραιότητα- :
· Να είμαι συνεπής στις υποχρεώσεις μας προς το κράτος (εγώ τις θεωρώ υποχρεώσεις προς το Έθνος)
· Να είμαι συνεπής στις υποχρεώσεις προς τις επιχειρήσεις κοινής ωφελείας
· Να ικανοποιώ τις βιοτικές ανάγκες της οικογενείας μας (τροφή / ένδυση)
· Να επενδύω για το μέλλον των παιδιών μας (αγορά κατοικίας με δάνειο, σπουδές παιδιών)
· Να αποταμιεύω, προβλέποντας πιθανές «δύσκολες» μέρες
· Αν υπάρχει περίσσευμα (που συνήθως δεν υπάρχει) να ψυχαγωγηθούμε (διακοπές, κινηματογράφος, συναυλία, και πολύ σπάνια καφέ/εστιατόρια)

Δεν ξέρω αν και οι άλλες νοικοκυρές έχουν τις ίδιες προτεραιότητες, αλλά εμείς στην οικογένειά μας έτσι αξιολογούμε την κατάσταση και έτσι πορευόμαστε έως τώρα.

Τα τελευταία έτη λόγω της γνωστής σε όλους οικονομικής στενότητας, που κατά τη γνώμη μου προέρχεται από την κακή διαχείριση των κρατικών υποθέσεων και όχι από κακή συμπεριφορά των νοικοκυριών ή των επιχειρήσεων, το διαθέσιμο εισόδημα για ικανοποίηση των πιο πάνω αναγκών όλο και συμπιέζεται.
Γι αυτό έχω αρχίσει περιστολή, όσο γίνεται αλλά με συνεχή προσπάθεια για ποιο αποτελεσματικό κόψιμο, των πιο πάνω δαπανών. Η ψυχαγωγία έχει ελαχιστοποιηθεί, η αποταμίευση είναι πλέον μάλλον αρνητική (οι καταθέσεις μαζεύονται για να καλύψουν δαπάνες του κοντινού μέλλοντος π.χ. φορολογία, σπουδές γιού), ήδη αγοράζουμε μικρότερες ποσότητες από φτηνότερα private label προϊόντα, ανταλλάσουμε ρούχα με άλλες οικογένειες και είμαστε σε προσπάθεια / πρόγραμμα μείωσης των εξόδων για επικοινωνία / ΔΕΗ / ύδρευση.

Το μόνο που δεν μπορώ να επηρεάσω είναι οι υποχρεώσεις μου στο έθνος, μέσα