Γλιτώσαμε την … εξωτερική χρεοκοπία έρχεται η εσωτερική

Αν δεν τον έχετε καταλάβει… σωθήκαμε. Ο Παπαδήμος προσωπικά διαπραγματεύτηκε και η Ελλάδα δεν είναι χρεοκοπημένη… σήμερα γιατί αύριο κανείς δεν ξέρει, ούτε κι αυτοί που έφτιαξαν τη συμφωνία των Βρυξελλών.

Από τα όσα συνέβησαν χθες, μπορούμε να πούμε το εξής: Η Ελλάδα κέρδισε τη Ρόδο, αρχίζει το πήδημα και μην πάει ο νους σας στο....
πονηρό, δεν είμαστε τέτοιο μπλογκ. Θα αρχίσουμε να πηδάμε από σήμερα σαν τη γιορτή του Αϊ Γιαννιού όπου όλοι τρέχουν πάνω από τις φωτιές.

Ήδη, λίγες ώρες μετά τις δηλώσεις άρχισε το «κούρεμα» της συμφωνίας και η απαισιοδοξία για το τι πρόκειται να γίνει. Μάλιστα, κάποιοι προέβλεψαν με σιγουριά ότι η Ελλάδα το 2014 θα πρέπει να ζητήσει νέο δάνειο ύψους 50 δισ. ευρώ.

Μιλώντας πριν από λίγο στην Ολλανδική βουλή ο υπουργός Οικονομικών είπε ουσιαστικά αποφεύχθηκε μια σκληρή χρεοκοπία χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αποκλείεται κάθε άλλου είδους χρεοκοπία.

Και φυσικά για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Η πληρωμή των χρεών προς τις τράπεζες και τους ομολογιούχους γίνεται με το αίμα του ελληνικού λαού. Σύντομα η Ελλάδα θα κληθεί να λάβει μέτρα ύψους 11 δισ. ευρώ για την επόμενη τριετία, επιπλέον από όλα αυτά που γνωρίζουμε.

Είναι τόσο σκληρή η συμφωνία που δεν ξέρουμε από που να πιάσουμε και που να αφήσουμε.

Αλλά ας ξεκινήσουμε από την θετική παραδοχή. Πράγματι η Ελλάδα σώθηκε, δε χρεοκόπησε ατάκτως, της δόθηκαν κι άλλα λεφτά και αγόρασε χρόνο. Αυτό είναι το δεδομένο και άλλωστε πώς θα μπορούσε να γίνει αλλιώς. Γι’ αυτό ψηφίστηκε με βαριά καρδιά το Μνημόνιο, γι’ αυτό διαλύθηκαν οι κοινοβουλευτικές ομάδες των κομμάτων, γι’ αυτό εν πάση περιπτώσει κάηκε η Αθήνα. Από εδώ και πέρα όμως έχουμε μια σειρά από απορίες που δημιουργούν τρόμο.

Στη συμφωνία δεν υπάρχει καμιά λέξη που να θυμίζει ανάπτυξη. Δόθηκαν 130 δισ. Ευρώ για την επόμενη τριετία προκειμένου να αποπληρώσουμε τα χρέη μας, προκειμένου να πάρουν δηλαδή τα λεφτά τους οι τράπεζες και η τρόικα, ουσιαστικά η Γερμανία και το ΔΝΤ. Για την Ελλάδα και το μέλλον της δεν υπάρχει ουδεμιά λέξη. Και το ερώτημα είναι πώς αυτή η χώρα θα καταφέρει να προχωρήσει με ένα τόσο εκβιαστικό χρονοδιάγραμμα και με τόσο σκληρούς όρους;
Μας έδωσαν χρήματα τα οποία θα μπαίνουν στον ειδικό λογαριασμό για την αποπληρωμή των δανείων με την προϋπόθεση τα επόμενα χρόνια να μη δημιουργούμε πρωτογενή ελλείμματα. Με μια χώρα που είναι για 5η συνεχή χρονιά σε ύφεση και που και το 2013 δεν προβλέπεται καλύτερο, πώς θα γίνει αυτό; Πώς δηλαδή θα αναπτυχθεί η ελληνική οικονομία έτσι ώστε να μην έχει ανάγκη περισσότερα απ’ όσα παράγει; Το σωστό αυτό είναι αλλά όταν η Ελλάδα έχει πάνω από 1 εκατ. άνεργους, χιλιάδες επιχειρήσεις κλειστές, καμιά επενδυτική δραστηριότητα σε εξέλιξη, πώς θα υπάρξει ανάπτυξη; Από που θα πληρώσουν οι Έλληνες τους φόρους τους και τα έκτακτα χαράτσια τους; Και πώς θα τα καταφέρουν με ψαλιδισμένους μισθούς και συντάξεις αλλά και με το χειρότερο: Παντελή έλλειψη αισιοδοξίας που είναι η κινητήριος δύναμη