Μπορούμε τα πάντα, φτάνει να το θέλουμε!

Γράφει ο Πύρινος Λόγιος

Κάποιος φίλος μου είπε πως αφού η Νέα Ελλάδα είναι κόμμα, τότε είναι η συνέχεια του άρρωστου παρόντος πολιτικού συστήματος...!!! Βέβαια, δεν έκανε τον κόπο να διαβάσει, να μελετήσει και να κρίνει. Απλά, με τον θυμό, με την οργή που έχουμε όλοι μας, έκρινε μία κίνηση πολιτών, συγκρίνοντάς την με τις αθλιότητες των κοπριτών που κατέστρεψαν την πατρίδα μας...

Και πώς περιμένεις αγαπητέ να....
αντιμετωπισθεί η σημερινή λαίλαπα; Πιστεύεις πως οι πολίτες μπορούν να βγούνε στους δρόμους και να ρίξουν την κυβέρνηση; Το ίδιο πιστεύω κι εγώ. Πιστεύεις όμως πως ο ασύντακτος και η χωρίς προετοιμασία της επόμενης ημέρας ξεσηκωμός των πολιτών θα δώσει αποτελέσματα ουσίας για τους πολίτες ή μήπως θα τους οδηγήσει στο κατόρθωμα ενός ακέφαλου κράτους, το οποίο θα στοχοθετηθεί άμεσα από όσους το εποφθαλμιούν;

Μόνο ένα κόμμα πολιτών μπορεί να φέρει ουσιαστικό αποτέλεσμα. Επειδή έχουν βρωμίσει την πολιτική οι διεθφαρμένοι πολιτικοί, αυτό δεν σημαίνει πως εμείς πρέπει να επιλέξουμε να επιβάλουμε το χάος, χωρίς καμία συντεταγμένη πρόταση για το αύριο. Ας κοιτάξουμε την πραγματικότητα.

Πιστεύεις πως είναι έτοιμοι οι πολίτες να ανταποκριθούν στην ωριμότητα που επιβάλλεται; Πιστεύεις πως μπορούν να εφαρμόσουν την (καλώς εννοούμενη) αναρχία και να χτίσουν μία χώρα, να λειτουργούν ένα κράτος και να δημιουργούν για το κοινό καλό; Αν ναι, εγώ πρέπει να ρωτήσω:

Και πως θα ασκείται η εξωτερική πολιτική;
Πώς θα χαράσσεται η οικονομική πολιτική;
Πώς θα λειτουργούν οι θεσμοί χωρίς κάποιος να ασκεί πρόγραμμα αλλα και έλεγχο;

Επειδή κάποιοι πέρασαν και κατέστρεψαν στην άθλια πορεία τους, εμείς πρέπει να αποφύγουμε τον έλεγχο και να συνεχίσουμε την αταξία των κυβερνήσεων που κατέστρεψαν την χώρα;

Επειδή κάποιοι έχουν καταστρέψει τις λέξεις, εμείς θα πάψουμε να τις χρησιμοποιούμε;
Και αν μας καταστρέψουν τις σκέψεις, θα πάψουμε να σκεφτόμαστε;
Και αν μας καταστρέψουν τα όνειρά μας, θα πάψουμε να ονειρευόμαστε;
Και αν μας καταστρέψουν τις ελπίδες, εμείς θα ζούμε χωρίς ελπίδα και χωρίς διάθεση να καλυτερεύσουμε όλα όσα μας περιβάλλουν;

Επί της ουσίας, λοιπόν. Η αλλαγή του παρόντος πολιτικού συστήματος είναι εφικτή μόνο εάν θελήσουμε να αλλάξουμε το άρρωστο σύστημα.

Πολύ καλή είναι και η αμεσοδημοκρατία, αλλά, θέτω ένα ερώτημα: είναι σήμερα εφικτή;

Η απάντηση είναι τραγικά αρνητική.

Μπορούμε να περιμένουμε μέχρι να ωριμάσουν οι συνθήκες για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο;
Έχει η πατρίδα μας αρκετό χρόνο μπροστά της ώστε οι πολίτες να αρχίσουν να εργάζονται για το κοινό καλό, χωρίς ηγεσία, χωρίς κάποιον να χαράσσει έντιμες και ειλικρινείς κατευθυντήριες γραμμές;

Ας μην γελιόμαστε.
Αυτό δεν γίνεται.
Όχι σήμερα, τουλάχιστον...

Και τι προτείνεις να συμβεί;

Δεν πρέπει να σταματήσει η λαίλαπα;
Δεν πρέπει να βρούμε μία πολιτική φόρμου