Μπορούμε να συνεννοηθούμε αν το προσπαθήσουμε

Το κυριότερο πρόβλημα στην Ελλάδα είναι ότι κανένας δεν διαπραγματεύεται με κανέναν για το οτιδήποτε. Πουθενά αλλού αυτό δεν είναι πιο προφανές από την βουλή.

Άσχετα του τι λέει η κυβέρνηση, η αντιπολίτευση θα πει τα αντίθετα και όταν η αντιπολίτευση γίνει κυβέρνηση, επίσης θα λέει τα αντίθετα, άσχετα αν έλεγε τα ίδια που .....
λέει η αντιπολίτευση σήμερα.

Το γεγονός όμως ότι η τωρινή κυβέρνηση είναι συνασπισμός κομμάτων, σημαίνει ότι πρέπει να παρθούν αποφάσεις και ότι θα πρέπει να υπάρξει συναίνεση. Δεν υπάρχει η πολυτέλεια του να διαφωνείς μόνο για να διαφωνείς.

Άρα εκ πρώτης όψεως, προσωπικά νομίζω ότι η τωρινή κυβέρνηση είναι πετυχημένη, διότι έχουμε σταματήσει να ακούμε τους λαϊκισμούς από τα δυο μεγάλα κόμματα. Για πρώτη φορά αναγκαστικά συναινούν σε επίπεδο αποφάσεων, άσχετα αν μεμονωμένοι βουλευτές λένε τα δικά τους.

Πριν λίγο καιρό είχα την τιμή να μιλήσω από το βήμα της παλιάς βουλής (δείτε το video εδώ). Έχω συμμετάσχει σε πολλές εκδηλώσεις, αλλά κανένα βήμα δεν ήταν πιο τιμητικό για μένα από αυτό της παλιάς βουλής. Η ιστορικότητα του μέρους και το γεγονός και μόνο ότι μπορεί να καθόμουν στην ίδια καρέκλα με τον Ελευθέριο Βενιζέλο, ήταν για μένα πολύ συγκινητικό.

Μετά από την ομιλία μου, αντάλλαξα κάρτες με έναν εκπρόσωπο του βουλευτή Παναγιώτη Κουρουμπλή. Μετά από μερικές μέρες, λαμβάνω ένα τηλεφώνημα από το γραφείο του κυρίου Κουρουμπλή, ότι θα ήθελε να κάνουμε μια συνάντηση και να τα πούμε από κοντά. Ανταποκρίθηκα θετικά και μετά από 2-3 μέρες, συναντηθήκαμε στο Μπουρνάζι, τον καφέ τον κέρασε ο κύριος Κουρουμπλής.

Δεν σας κρύβω ότι τις απόψεις μου με αυτές του Παναγιώτη Κουρουμπλή τις χωρίζουν όχι ένας, αλλά δυο ωκεανοί. Παρόλο αυτά όμως, νομίζω ότι τον προβλημάτισα αρκετά και ίσως να του άλλαξα ορισμένες απόψεις επί ορισμένων θεμάτων.

Αλλά άσχετα αν τον έπεισα ή όχι, αυτό που έχει σημασία είναι ότι βρήκαμε πάρα πολλά πράγματα να συμφωνήσουμε. Ναι μεν μας χωρίζουν πάρα πολλά, άλλα βρέθηκαν πάρα πολλά κοινά σημεία.

Σε κάποια φάση της κουβέντας λοιπόν, τον ρωτάω το εξής. Τι σταματά κάποιο βουλευτή, να προωθήσει ένα θέμα σε κάποια επιτροπή της βουλής και η επιτροπή αυτή να συντάξει ένα νομοσχέδιο και στη συνέχεια αυτό το νομοσχέδιο να ψηφιστεί από την ολομέλεια της βουλής και να γίνει νόμος, χωρίς την παρέμβαση της κυβέρνησης;

Μου απάντησε ότι τίποτα δεν τον εμποδίζει, απλά δεν έχει γίνει ποτέ. Μου είπε μάλιστα ότι έχει και ίδιος αναλάβει τέτοιες πρωτοβουλίες, αλλά δεν έχουν καταλήξει πουθενά διότι σταματάει η πρωτοβουλία σε επίπεδο κομμάτων.

Όπως είπα στην αρχή, το μεγαλύτερο πρόβλημα στη χώρα μας είναι ότι κανένας δεν διαπραγματεύεται με κανέναν για το οτιδήποτε. Στην συζήτηση που είχα εγώ με τον κύριο Κουρουμπλή, βρήκαμε πολλά κοινά θέματα, όπου συμφωνήσαμε ότι, αν είμαστε στη βουλή, θα μπορούσαμε να συμφωνήσουμε σε αυτά και να βγει ένα νομοσχέδιο.

Αυτό που θέλω να τονίσω σήμερα είναι το εξής: από τη στιγμή π