Άρειος Πάγος: Συνυπαίτιο​ς και όχι υπάιτιος μεθυσμένος πεζός σε τροχαίο ατύχημα...

Συνυπαιτιότητα σε πεζό, θύμα θανατηφόρου ατυχήματος, εφόσον είχε κάνει χρήση οινοπνεύματος πάνω από τα επιτρεπόμενα όρια, έκρινε ο Άρειος Πάγος ανατρέποντας εφετειακή απόφαση που είχε απαλλάξει τον οδηγό του αυτοκινήτου.

Ειδικότερα ο Άρειος Πάγος με την υπ’ αριθμ. 1014/2011 απόφασή του αναίρεσε εφετειακή απόφαση υπέρ του.......
οδηγού του αυτοκινήτου που τραυμάτισε θανάσιμα πεζό.

Σύμφωνα με την απόφαση ,το Δεκέμβριο του 2005 οδηγός αυτοκινήτου με κατεύθυνση προς τον Πύργο Ηλείας, στο 68ο χιλιόμετρο της εθνικής οδού Πατρών – Πύργου (λίγο πριν από τη διασταύρωση με τη Γαστούνη), σταμάτησε στο δεξιό άκρο του δρόμου, άναψε τα αλάρμ, κατέβηκε από το αυτοκίνητο και πέρασε στο αντίθετο ρεύμα, προκειμένου να ζητήσει πληροφορίες για τον προορισμό του (Πύργο) από τους οδηγούς δύο άλλων αυτοκινήτων που ήταν σταθμευμένα στην αντίθετη πλευρά της εθνικής οδού.

Αφού πήρε τις πληροφορίες που ήθελε, τρέχοντας και χωρίς να ελέγξει εάν υπήρχε κινούμενο αυτοκίνητο, προσπάθησε να διασχίσει την εθνική οδό για να επιστρέψει στο αυτοκίνητό του.

Όμως εκείνη την στιγμή ερχόταν ένα ιδιωτικής χρήσης αυτοκίνητο με κατεύθυνση από Πάτρα προς Πύργο. Ο οδηγός του αυτοκινήτου δεν φρενάρισε έγκαιρα, αλλά προσπάθησε ανεπιτυχώς με ελιγμό να αποφύγει τη σύγκρουση με τον πεζό.

Το αυτοκίνητο λόγω του ψιλόβροχου σύρθηκε κατά μήκος της αριστερής πλευράς του σταθμευμένου αυτοκινήτου του πεζού που προσπάθησε να διασχίσει την εθνική οδό, ενώ παράλληλα εκτίναξε τον άτυχο άνδρα σε απόσταση 25 μέτρων, με αποτέλεσμα να βρει τραγικό θάνατο.

Σύμφωνα με την τοξικολογική ανάλυση που έγινε στον άτυχο πεζό, η περιεκτικότητα του αίματος σε αλκοόλ ήταν 1,51 γραμμάρια ανά λίτρο αίματος, δηλαδή πάνω από το επιτρεπόμενο όριο.

Όπως αναφέρεται στη δικαστική απόφαση, ο οδηγός του αυτοκινήτου παρά το ότι αντιλήφθηκε την κίνηση του πεζού (ο δρόμος στο σημείο εκείνο είναι ευθεία σε μεγάλη απόσταση και με καλή ορατότητα) όφειλε να μην ενεργήσει ελιγμό προς τα δεξιά, όπως έκανε, αλλά προς τα αριστερά για να αποφύγει τον πεζό, την στιγμή μάλιστα που δεν κινούνταν άλλα αυτοκίνητα στην εθνική οδό.

Οι δικαστές έκριναν ότι ο θανατωθείς πεζός είναι συνυπαίτιος του τροχαίου ατυχήματος κατά 40%, λόγω της χρήσης αλκοόλ και ο οδηγός του αυτοκινήτου κατά 60%.
Μήπως αγαπητοί δικαστές είναι λίγο υπερβολικό αυτό που διατείνεστε; Υπάρχει άνθρωπος που να μπορεί να αντιδράσει τόσο ψύχραιμα μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου, όταν μάλιστα έχει αναπτύξει με το αυτοκίνητό μια κάποια ταχύτητα επειδή κινείται κατά μήκος εθνικής οδού; Θαρρούμε πως υπεισέρχεται ο παράγοντας "τύχη" όσον αγορά σε μια τέτοια αντίδραση. Το σίγουρο κατ' εμάς πάντως είναι ότι σε τέτοια τραγικά αυτοκινητικά δυστυχήματα που οδηγούν στην απώλεια ανθρώπινων ζωών πότε δεν φταίει μόνο ο ένας. Και ένας παράγοντας που παίζει ρυθμιστικό ρόλο στην έκβαση τέτοιων δυστυχημάτων είναι η ταχύτητα. Άρα μήπως όσον αφορά στην ετυμηγορία σας για τον βαθμό συνυπαιτιότητας θα έπρεπε ν