Άλεξ Ρουλ: «Σοκ σεροτονίνης» προκάλεσε η κρίση στους Ελληνες

Με τον τίτλο «Ζεστασιά στη φουφού της κρίσης» η εφημερίδα SüddeutscheZeitung του Μονάχου δημοσιεύει ένα άρθρο για την σημερινή Ελλάδα του Alex Rühle, ενός από τα πιο ικανά και νεώτερα στελέχη της μεγάλης αυτής εφημερίδας.Θέμα του ακριβώς η κοινωνική αλληλεγγύη στην Ελλάδα της κρίσης.

Ένα ενδιαφέρον απόσπασμα:

«Στην Ελλάδα επικρατεί ένα κλίμα που σε μπερδεύει. Περιμένει να.....
συναντήσει κανείς ανθρώπους που έχουν συμβιβαστεί με μια επερχόμενη καταστροφή και αναπόφευκτη εξαθλίωση. Ανθρώπους με απλωμένα χέρια να δείχνουν τον αναπότρεπτο όλεθρο και να λένε ανασηκώνοντας του ώμους, Τι να κάνουμε; Αντί γι’ αυτό όμως δημιουργείται στον επισκέπτη η αντίθετη εντύπωση, ότι εδώ αντί για άφεση οι τελευταίοι μήνες μέλλον προκάλεσαν στον κόσμο ένα σοκ σεροτονίνης. Ποτέ άλλοτε στο παρελθόν δεν άκουγε κανείς τόσο συχνά για την αλληλεγγύη που αφυπνίστηκε. Για φιλίες που ζωντάνεψαν και για τη σημασία της οικογένειας. Για τις ξεχασμένες αξίες και για την κουλτούρα που είχε παραμεληθεί.»

Ο Γερμανός δημοσιογράφος δεν παρασύρεται βέβαια από κάποια ρομαντική πρόσληψη της κρίσης, αναφέρεται ρητά και στις αυτοκτονίες, στους μαθητές που εγκαταλείπουν το σχολείο, στα παιδιά που λιποθυμούν από την πείνα στα νηπιαγωγεία, στα συσσίτια, και στην κατάρρευση του συστήματος υγείας, στους νέους που επιστρέφουν στην οικογενειακή εστία και τα παλιά, μικρά πια γι’ αυτούς, παιδικά δωμάτια. Αναφέρεται όμως ρητά και στην πρωτοβουλία εθελοντών και εταιρειών εστίασης «Μπορούμε» για τους άστεγους που πεινάνε, στα χωριά της Εύβοιας και της Αργολίδας που επιστρέφουν στην αυτάρκεια, στην παράλληλη οικονομία που κινείται χωρίς χρήμα, σε νέες μορφές ανταλλακτικού εμπορίου, στο κίνημα της φθηνής πατάτας που ξεκίνησε από την Κατερίνη και εξαπλώθηκε.

Η κατακλείδα του Alex Rühle: «Μόνο να ελπίζει μπορεί κανείς ότι η κρίση δεν θα φάει τα σωθικά της ελληνικής κοινωνίας. Ότι θα παραμείνει μια κρίση, δηλαδή μια παροδική κατάσταση ανάγκης.»

Όχι, οι γερμανικές εφημερίδες δεν γράφουν μόνο για τα κακώς κείμενα της ελληνικής πολιτικής και της ελληνικής δημόσιας διοίκησης, σημειώνει με νόημα η Ντόυτσε Βέλλε.

http://www.prionokordela.gr