Μεσάζοντες και…Ιντερνέτ

Του Θανάση Νικολαΐδη
ΠΟΤΕ δεν…μείναμε απόμεσάζοντες και αεριτζήδες. Δεν είναι το φαινόμενο ελληνικό, αλλά στη νεώτερηΕλλάδα της κομπίνας και της αρπαχτής, το χρήμα αλλάζει χέρια που δεν τα είδες.Γέμισε τσέπες φουσκωτές και θησαυροφυλάκια κι αν είδες τον μεσάζοντα, ζήτα τουδιεύθυνση και τηλέφωνο. Φαντομάς στη διακίνηση του προϊόντος και ξαφνικά παρώνστην καίρια στιγμή. Για ν’ αρπάξει τον ιδρώτα του παραγωγού με ψεύτικατιμολόγια και να φορτώνει την τιμή όσο σηκώνει η κίνηση στο παζάρι και η........ δικιάτου παλιανθρωπιά. Με το Κράτος θεατή.
ΕΧΕΙ την ιστορία της ηαγροτιά, την παρουσία τους οι μεσάζοντες και Μαρίνος Αντύπας δεν ξαναγεννιέται.Ούτε ο ξεσηκωμός του Κιλελέρ κυοφορείται, μιας και ο σημερινός αγρότης είναιπροσαρμοσμένος στην εποχή του. Άρχοντας μπρος στον κολλήγο του 1910,με…αιρκοντίσιον στο τρακτέρ του και με διευρυμένη φοροαπαλλαγή που κλείνει τομάτι στα εξοντωτικά χαράτσια των «δουλοπάροικων» του Βόλου και της Λάρισας,πριν απ’ την έκρηξη του Κιλελέρ. Και, βέβαια, «επανάσταση δεν γίνεται χωρίςεπαναστάτες» (Τσε Γκεβάρα) κι εδώ μιλάμε για μπουκωμένους…ΘΑ εξαφάνιζε τους μεσάζοντεςη Αλλαγή του Α. Παπανδρέου κι αυτοί «εξόντωσαν» τους Υπουργούς του, πριν τοαποτολμήσουν. Θα τους καταργούσε η φορολόγησή τους, όπως ο Λένιν του…αστούς πουθα τους «έλιωνε ανάμεσα στις μυλόπετρες της φορολογίας και του πληθωρισμού».Και, βέβαια, είδαμε τους «συντετριμμένους» και τους «λιωμένους», βγάλαμεσυμπέρασμα ιστορικό, τρομάξαμε απ’ τα μεγάλα λόγια και ανεχτήκαμε τουςμεσάζοντες σαν αναγκαίο κακό. Στην Ελλάδα της τρέχουσας πολιτικής ηθικής, όπουο αθέατος αεριτζής θα μπορούσε να τσοντάρει π.χ. στον προεκλογικό «αγώνα» ενόςπολιτικού, παραμένοντας άγνωστος. Με τα ανταποδοτικά της «προσφοράς» του δίπλαστις οικονομισιές απ’ το «επάγγελμά» του.ΟΙ δεκαετίες πέρασαν, ταχρόνια άλλαξαν, οι μεσάζοντες μεσουρανούν, οι Κυβερνήσεις «δεν μπορούν»,ωστόσο, μας ήρθε το…Ιντερνέτ. Αξιοποιήθηκε η ιδέα, οι παραγγελίες κινήθηκαν μετην ταχύτητα του…φωτός, οι πατάτες πέσανε σαν βόλια στα κεφάλια μεσαζόντων καιστα ράφια μεγαλοκαταστημάτων και έπεται(;) συνέχεια. Λες να γέννησε η ανάγκητην αρχή του τέλους για τα σαπρόφυτα της αγοράς και τη θεραπεία της γάγγραινας;Λες να’ βγάλει κι άλλα απρόσμενα καλά η κρίση για να’ ναι «μισή κρίση» καιαλλαγή εκ των κάτω; Και το Κράτος; Θεατής, μιας και οι «λειτουργοί» του ουδένέπραξαν, στις δεκαετίες των αεριτζήδων και της εκμετάλλευσης; Γιατί; Γιατί δεντο’ θελαν!