Η ελληνική Κυβέρνηση είναι οφθαλμαπάτη

Του Δημήτρη Α. Γιαννακόπουλου

Όλα τα μέλη του Eurogroup εκφράζουν άποψη και αρθρώνουν αντιθέσεις ως προς την επιθυμητή, βολική, αποτελεσματική, ιδανική κλπ. διευθέτηση του ελληνικού χρέους σε συνάρτηση με τον μηχανισμό χρηματοδότησης του χρεοστασίου της Αθήνας και των εγγυήσεων από την πλευρά της τρόικας και της ελληνικής κυβέρνησης .....αντιστοίχως. Άποψη και μάλιστα με ιδιαίτερο σφρίγος εκφράζει ασφαλώς και το ΔΝΤ.
Όλοι οι παράγοντες, δηλαδή, που εμπλέκονται στην διαδικασία αντιμετώπισης της χρηματοπιστωτικής κρίσης της Ελλάδας και του ασφυκτικού ζητήματος της ρευστότητας του κράτους και της ανακεφαλαιοποίησης του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, εκφράζουν άποψη, διαθέτουν βούληση και διαπραγματεύονται σκληρά μεταξύ τους με κανόνα το συμφέρον αυτών που αντιπροσωπεύουν πολιτικά ή εκπροσωπούν. Φυσιολογικά πράγματα!Όλοι εκτός από την ελληνική κυβέρνηση. Όπως ακριβώς έπρατταν οι προηγούμενες κυβερνήσεις στο ζήτημα της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, έτσι πράττει και η σημερινή, παρότι τούτη έχει να αντιμετωπίσει ένα πιο σύνθετο ζήτημα και σε πιο κρίσιμη φάση. Εμφανίζεται παρατηρητής και περιμένει την δόση και μόνον την δόση δίχως άλλο φόβο, πάθος και βούληση για την διευθέτηση χρέους και εγγυήσεων. Θυμίζω πως ο κ. Σαμαράς ήταν αυτός που ενώ δεν ήθελε να ακούσει για «αναδιάρθρωση», αμέσως μετά την ελεεινή εκείνη διαδικασία με τα PSI που ακολούθησε, εις βάρος των συμφερόντων της χώρας και της ευρύτερης κοινωνίας της ασφαλώς, θριαμβολόγησε παρέα με ολόκληρη την διαπλοκή. Να φαντασθούμε ότι το ίδιο θα πράξει ασχέτως του περιεχομένου της αποφάσεως του ερχόμενου Eurogroup; Μάλλον δεν χρειάζεται και πολύ φαντασία το ζήτημα. Αφύσικα πράγματα, αυτά! Τελικά μάλλον ο ελληνικός λαός και όσοι ασκούμε κριτική στην κυβέρνηση, κάνουμε ένα μεγάλο λάθος. Ξεκινάμε με το δεδομένο ότι υπάρχει ελληνική κυβέρνηση, ενώ εδώ και πολύ καιρό δεν υπάρχει. Η ελληνική Κυβέρνηση είναι οφθαλμαπάτη και εμφανίζεται απλώς με την τυπική της μορφή, με το περίβλημα και με την σφραγίδα, ενώ δεν υπάρχει τίποτε στο εσωτερικό. Απουσιάζει εντελώς η βούληση. Πρόκειται για κάτι σαν το νησί φάντασμα στη Θάλασσα των Κοραλλιών, ανάμεσα στην Αυστραλία και τη Νέα Καληδονία. Εκεί που την βλέπεις στο κοινοβούλιο να μεταφέρει και να υποστηρίζει τα μνημόνια που της ενεχυριάζει η τρόικα, ενώ τα «δύσκολα» τα τακτοποιεί με προεδρικά διατάγματα και υπουργικές αποφάσεις, εμφανίζεται πολιτικά ωσεί παρούσα στα διεθνή κέντρα των αποφάσεων για την ελληνική κρίση. Και αυτό προφανώς επειδή ο πρωθυπουργός θεωρεί, όπως είπε, τα ζητήματα που απασχολούν το Eurogroup ως προς την ελληνική υπόθεση, τεχνικής φύσεως και όχι πολιτικής. Περίεργα πράγματα! Το Eurogroup είναι κατεξοχήν πολιτικό όργανο και πολιτικές αποφάσεις λαμβάνει με πολιτικά κριτήρια στην βάση ασφαλώς τεχνικών εκτιμήσεων, με δραματικές συνέπειες στην περίπτωσή μας για την χώρα. Τα ζητήματα που απασχολούν τους συμμετέχοντες σε αυτό είναι εξόχως πολιτικά και αυτό θα έπρεπε να αντιλαμβάνεται ακόμη και ο μαθητής π