Χρεοκοπήσαμε; Μα, τι λες τώρα….

Του Αλέξανδρου Μερκούριου«Όπως συμβαίνει σε έναν κακό γάμο που οδεύει στον τελικό χωρισμό, έτσι και τώρα είναι καλύτερα να υπάρξουν κανόνες που θα κάνουν το διαζύγιο λιγότερο δαπανηρό και για τις δύο πλευρές».Νουριέλ ΡουμπινίΑπό την περασμένη Τρίτη, ημέρα κατά την οποία (υποτίθεται) ομαλοποιήθηκαν οι σχέσεις με την Τρόικα, και άνοιξε ο δρόμος για τα νέα μέτρα, άρχισαν να βγαίνουν δειλά - δειλά και οι πρώτες διαρροές, για την …αλήθεια που έρχεται. Οι Γερμανοί είπαν προ ημερών ότι η χρεοκοπία δεν είναι ταμπού, και σπεύσαμε να τους κατακεραυνώσουμε. Αστείο και τραγικό μαζί, γιατί η αλήθεια που δεν μας αρέσει είναι ότι στην πραγματικότητα έχουμε χρεοκοπήσει εδώ και μήνες.Την περασμένη εβδομάδα, κάποιοι σχολιαστές με κατηγόρησαν ότι προπαγανδίζω τον όλεθρο και την καταστροφή, αλλά, η αλήθεια είναι ότι όσοι γνωρίζουν μαθηματικά (και μιλάω για τις απλές πράξεις και όχι πιο σύνθετα πράγματα όπως οι συναρτήσεις και τα ολοκληρώματα) μπορούν να αντιληφθούν την πραγματικότητα: Η Ελλάδα δεν μπορεί να βγει στις αγορές, και δανείζεται μόνο χάρη στην ΕΕ και το ΔΝΤ. Αλλά πλέον δανείζεται με επαχθείς όρους, που θα γίνουν και πολύ επαχθέστεροι στο μέλλον. Και επομένως η επόμενη φάση του δράματος είναι να αποτυπωθεί το πόσο πολύ έχει χρεοκοπήσει. Και για τον λόγο αυτό λοιπόν μας …παίρνουν τα μέτρα. Η καλύτερα μας τα βάζουν: Για να δουν πόσο αντέχουμε για τη συνέχεια.Η αλληλουχία των δηλώσεων είναι εξαιρετική σε σημειολογία.Λίγο μετά τις δηλώσεις Ρέσλερ, το περασμένο Σαββατοκύριακο (τις οποίες φυσικά και δεν μάζεψε η Μέρκελ) ο καθηγητής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, Κλέμενς Φουστ, ο οποίος είναι σύμβουλος του υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, δήλωσε στη Ντόιτσε Βέλλε ότι η διαδικασία της συντεταγμένης χρεοκοπίας της Ελλάδας έχει ήδη ξεκινήσει: «Η Ελλάδα, σε συνεργασία με τις κυβερνήσεις της Ευρωζώνης, έχει ήδη διαπραγματευτεί την μερική αναδιάρθρωση του χρέους της, όπως π.χ. την επιμήκυνση της διάρκειας αποπληρωμής των δανείων. Αυτό είναι χαρακτηριστικό δείγμα μιας διαδικασίας πτώχευσης, όπως επίσης η μείωση των τόκων και η αναδιαπραγμάτευση των δανειακών όρων». Κατά τον Φουστ, η περικοπή του ελληνικού χρέους θα πρέπει να είναι της τάξεως του 50 με 60%. «Μόνον σε αυτήν την περίπτωση, τονίζει, θα είχε η χώρα μια προοπτική». Η χώρα έχει μπροστά της μια πολύ δύσκολη διαδικασία προσαρμογής. Το ζητούμενο είναι αυτή η διαδικασία και οι συνέπειές της να είναι "κάπως ανεκτές" στους Έλληνες, όπως επίσης και στους πιστωτές, που θα χάσουν μέρος των δανείων τα οποία έχουν δώσει. Η ελεγχόμενη πτώχευση, πιστεύει ο ίδιος, θα ξεκαθάριζε το τοπίο, θα οδηγούσε στην επανάκτηση της σιγουριάς για τους ξένους επενδυτές και θα περιόριζε τα βάρη τα οποία θα πρέπει να επωμιστεί ο ελληνικός λαός.Από την πλευρά του ο οίκος αξιολόγησης Fitch πιστεύει πως υπάρχει ένας τρίτος, ενδιάμεσος, δρόμος ο οποίος περιλαμβάνει μέτρα που ήδη έχουν προγραμματιστεί όπως «ενίσχυση της πανευρωπαϊκής εποπτικής και θεσμικής δομής για τους χρηματοοικονομικούς οργανισμούς, μεγαλύτ