Η Ουτοπία του Virtual Reality

Πριν από τρεις μήνες κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ μια επαναστατική συσκευή η οποία θα άλλαζε τον τρόπο με τον οποίο ο άνθρωπος επικοινωνεί με τις μηχανές. Ένα τεχνολογικό θαύμα, ένα εκπληκτικό εργαλείο δουλειάς και διασκέδασης. Γέμισαν τα κανάλια και το ίντερνετ από αφιερώματα, βίντεο και memes. Το θυμάστε; Όχι ε. Λογικό. Τρεις μήνες μετά, κανένας δεν συζητά για το Vision Pro της Apple.

Όχι μόνο επειδή οι πωλήσεις του είναι πολύ χαμηλές (σε βαθμό που η Apple μείωσε εκτάκτως τις παραγγελίες της από τους προμηθευτές της) ή επειδή οι influencers που το αγόρασαν για να το δοκιμάσουν το επέστρεψαν μετά τον πρώτο μήνα, αλλά και επειδή ακόμα και πολλοί από αυτούς που το κράτησαν πλέον το χρησιμοποιούν μόνο σποραδικά, ή καθόλου.

Το όραμα της «virtual reality», ενός τρισδιάστατου ψηφιακού κόσμου τον οποίο θα «ζούμε» φορώντας κράνη, γυαλιά ή άλλες συσκευές, ή της πιο πρόσφατης έκφανσης του «metaverse», είναι ένα όραμα που υπάρχει εδώ και σαράντα χρόνια. Συσκευές που κάνουν αυτή τη δουλειά κυκλοφορούν από τη δεκαετία του 1990, αλλά ποτέ δεν ήταν αρκετά καλές ή φτηνές για μαζική παραγωγή. Το τεχνολογικό άλμα που υποτίθεται θα επέτρεπε την κατασκευή φτηνών και ελαφριών συσκευών που δεν προκαλούν ζαλάδες και πονοκεφάλους για μαζική κατανάλωση και χρήση, μας έλεγαν ότι ερχόταν την δεκαετία του 2010, από εταιρείες όπως η Magic Leap, η Valve και η Oculus. Κι όταν ούτε από εκείνες προέκυψε καμία επανάσταση, ήρθε η Apple, η μεγαλύτερη εταιρεία hardware στον κόσμο, να φτιάξει μια κάσκα που είναι υπερβολικά βαριά, η μπαταρία της αντέχει μόνο δυόμισι ώρες, και κοστίζει 3500 δολάρια. Αν ούτε η Apple μπορεί να φτιάξει μια συσκευή που να την θέλει κόσμος, ποιος μπορεί;

Ίσως το «metaverse» να είναι μια φούσκα. Εκτός από κάποια videogames και άλλες μεμονωμένες περιπτώσεις, κανείς δεν θέλει να φοράει τέτοια πράγματα στο κεφάλι για πολλή ώρα. Μέχρι αυτή η τεχνολογία να χωράει σε κανονικά, ελαφριά γυαλιά ή φακούς επαφής, δεν πρόκειται να δώσει επιτυχημένα εμπορικά προϊόντα, αντίστοιχης διείσδυσης με τα κινητά τηλέφωνα ή, έστω, τα smartwatches. Πόσο καιρό θα πάρει αυτό; Ίσως άλλα σαράντα χρόνια.