Ο Μ. Βορίδης στον ΑΘΗΝΑ984

Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας, Μάκης Βορίδης, μίλησε στις 25/1 στον «ΑΘΗΝΑ 9.84» και τη Νόνη Καραγιάννη.

Μεταξύ άλλων, είπε:

* Για την επίταξη των εργαζομένων στο μετρό:

Δημοσιογράφος: Υπήρχαν αποφάσεις της δικαιοσύνης σχεδόν από την πρώτη μέρα -τρεις αν δεν κάνω λάθος-, που κήρυσσαν παράνομη την απεργία στο μετρό. Όταν η δικαιοσύνη έχει αποφανθεί -και αυτό είναι ένα μεγάλο χαρτί στα χέρια της διοίκησης και της πολιτικής ηγεσίας-, δεν θα πρέπει η κυβέρνηση να κινηθεί άμεσα;

Μ. Βορίδης: «Πρόκειται δυο διαφορετικά ζητήματα. Το ένα είναι η παραβίαση της δικαστικής αποφάσεως, η οποία έχει ποινικές επιπτώσεις και την οποία από εκεί και πέρα ο καθένας παίρνει τις ευθύνες του εάν θα την παραβιάσει ή όχι. Η δικαιοσύνη όμως δε μπορεί να υποχρεώσει κανέναν να πάει στη δουλειά του, αν θέλει να παραβιάσει την δικαστική απόφαση».

Δημοσιογράφος: Όταν η διοίκηση επιζητά την άποψη της δικαιοσύνης, σημαίνει ότι την επιζητά για να εφαρμόσει το νόμο, έτσι δεν είναι; Από τη στιγμή λοιπόν που η δικαιοσύνη αποφαίνεται ότι μια απεργία είναι παράνομη, η διοίκηση δεν θα πρέπει να διορθώσει την παρανομία;

Μ. Βορίδης: «Δηλαδή; Τι να κάνει η διοίκηση; Σας λέω λοιπόν εσάς ότι είναι παράνομο και πρέπει να πάτε να δουλέψετε και δεν πάτε. Πάμε παρακάτω. Τι να κάνει η διοίκηση επ' αυτού; Η διοίκηση μπορεί να ζητήσει την ποινική σας δίωξη. Κάποια στιγμή λοιπόν θα διωχθείτε για παραβίαση της δικαστικής αποφάσεως, αυτό είναι ένα πλημμέλημα και θα κληθείτε κάποια στιγμή, μετά από 3 - 4 χρόνια, να δικαστείτε για την παράβαση αυτή. Τι άλλο να κάνει η διοίκηση επ' αυτού; Άρα το μέτρο το οποίο έχει η διοίκηση, όταν παρανομεί ένας εργαζόμενος, είναι αυτό. Το άλλο μέτρο το οποίο έχει η διοίκηση είναι να θεωρήσει ότι ο εργαζόμενος αυτός παραβιάζει τις συμβατικές του υποχρεώσεις και να τον απολύσει, να καταγγείλει τη σύμβαση εργασίας. Αυτό είναι το άλλο που μπορεί να κάνει η διοίκηση, στα πλαίσια της ιδιωτικής σχέσεως της συμβάσεως εργασίας. Η κυβέρνηση επέλεξε ένα μέτρο διοικητικού χαρακτήρα, το μέτρο της επιστρατεύσεως και το οποίο δίνει τη δυνατότητα στους εργαζόμενους να επιστρέψουν στην εργασία τους, να πούν ότι "εμείς έχουμε εξαντλήσει τις διεκδικητικές μας δυνατότητες, αλλά από εκεί και πέρα, εφόσον τέθηκε το ζήτημα της επιστρατεύσεως, γυρνάμε στις δουλειές μας και προχωράει η υπόθεση κανονικά"».

* Για το πολιτικό ρίσκο της απόφασης της επίταξης:

«Η κυβέρνηση έχει την ευθύνη εκφράσεως του συνόλου. Δεν έχει την ευθύνη να ασχολείται μεμονωμένα ή συγκεκριμένα με μια κατηγορία εργαζομένων. Πρέπει να κοιτάξει πρωτίστως να διαφυλάξει αυτό που είναι μέγιστο αγαθό και αυτό είναι το δικαίωμα της μεταφοράς των πολιτών. Εδώ λοιπόν και μια εβδομάδα, γίνεται αυτή η ιστορία. Έχουν γίνει συζητήσεις, οι οποίες στον πυρήνα τους έχουν την εφαρμογή του ενιαίου μισθολογίου ή όχι, γιατί έχει και μια σημασία για ποιο πράγμα μιλάμε. Η κυβέρνηση έχει ξεκαθαρίσει απ' την αρχή ότι εξαίρεση απ' την εφαρμογή του ενιαίου μισθολογίου, δεν μπορεί να υπάρξει. Γιατί αυτό θα σήμαινε πάρα πολύ απλά, ότι από την επόμενη ημέρα το πρωί θα μπορούσαν να έρθουν όλες οι κοινωνικές ομάδες που εντάχθηκαν στο ενιαίο μισθολόγιο και να πουν "γιατί εμείς;". Άρα λοιπόν αυτό, ως αίτημα, δεν μπορεί να γίνει δεκτό. Ακούω τώρα μια αναδίπλωση, να κάνουμε συλλογικές συμβάσεις... Η κυβέρνηση είναι καθαρή. Έχει μια πολύ ευθεία θέση. Απ' την αρχή έχει πει, το ενιαίο μισθολόγιο θα εφαρμοστεί. Θέλετε να συζητήσουμε ορισμένες διορθώσεις οι οποίες συμβαίνουν στα πλαίσια του μισθολογίου και οι οποίες γεννούν κάποιες αδικίες; Σωστά, αλλά γι' αυτό θα εκδοθούν αποφάσεις μετά την εφαρμογή του μισθολογίου. Αλλά μη μου θέτετε το θέμα του μισθολογίου, γιατί το μισθολόγιο θα εφαρμοστεί...».

Δημοσιογράφος: Οι εργαζόμενοι στο μετρό έκαναν μια συγκεκριμένη πρόταση, είπαν να εφαρμοστεί η σύμβασή τους, ως έχει, μέχρι τον Μάρτιο - Απρίλιο οπότε και λήγει...

Μ. Βορίδης: «Η σύμβαση του μετρό είναι για το Μάρτιο, η σύμβαση για τα λεωφορεία είναι για το Μάιο... Δεν θα ρυθμίσουμε μια κατηγορία ειδικώς. Εμείς θέλουμε να κάνουμε μια ρύθμιση η οποία θα αφορά γενικότερα τα μέσα μεταφοράς. Δηλαδή τι θα πω εγώ στους εργαζόμενους του μετρό "εσείς επειδή είστε καλοί, έξυπνοι και ωραίοι, δεν θα εφαρμόσουμε σε εσάς το νόμο και θα εφαρμοστεί συλλογική σύμβαση;". Όταν θα έρθει το ίδιο ακριβώς αίτημα απ' τους εργαζόμενους των λεωφορείων, θα τους πούμε "α, όχι σε σας, επειδή η σύμβασή σας λήγει το Μάιο, σε εσάς θα εφαρμόσουμε το νόμο και δεν θα εφαρμόσουμε συλλογική σύμβαση". Δεν γίνεται αυτό. Άρα εδώ πρέπει να υπάρχει μια ενιαία αντιμετώπιση. Το ζήτημα της συλλογικής σύμβασης, γιατί τίθεται; Η συλλογική σύμβαση θα ενσωματώνει τις ρυθμίσεις του ενιαίου μισθολογίου; Διότι αν συμβαίνει αυτό και εννοούν αυτό, τότε κάνουμε μια εννοιοκρατική συζήτηση. Δηλαδή αν το εργαλείο με το οποίο θα γίνει η δημοσιονομική προσαρμογή θα είναι ο νόμος ή η συλλογική σύμβαση. Αν όμως πίσω από αυτό, εννοούν ότι η συλλογική σύμβαση δεν θα εφαρμόζει το ενιαίο μισθολόγιο, τότε γυρνάμε στο πρώτο. Το ενιαίο μισθολόγιο θα εφαρμοστεί».

* Για την πρόταση των εργαζομένων:

«Η πρόταση έγινε από τον πρόεδρο των εργαζομένων να μην εφαρμοστεί μέχρι την λήξη των συλλογικών συμβάσεων το ενιαίο μισθολόγιο, δηλαδή για ορισμένους το μισό χρόνο, επομένως το μισό δημοσιονομικό όφελος να χαθεί και εν συνεχεία, να υπάρξουν συλλογικές διαπραγματεύσεις για να καταργηθεί νέα συλλογική σύμβαση που στόχο θα έχει τη μη εφαρμογή του ενιαίου μισθολογίου. Δεν γίνεται αυτό. Τι να κάνουμε, να κοροϊδεύουμε τους εργαζομένους; Η θέση της κυβέρνησης είναι καθαρή. Το ενιαίο μισθολόγιο θα εφαρμοστεί... Τις διορθώσεις να τις συζητήσουμε, αλλά το ενιαίο μισθολόγιο θα εφαρμοστεί. Και αυτό έχει μια σημασία για την κοινωνία, για τους ανέργους, έχει μια σημασία για όλους τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους που έχουν υποστεί μειώσεις, ότι εμείς δε μπορούμε να κάνουμε εξαίρεση -όταν όλοι έχουν υποστεί μειώσεις-, για μια κατηγορία εργαζομένων. Δεύτερον, η διαπραγματευτική ισχύς αυτής της κατηγορίας των εργαζομένων πηγάζει από το γεγονός ότι διαχειρίζονται την περιουσία του δημοσίου σε ένα κρατικό μονοπώλιο, το οποίο παρέχει μια υπηρεσία εξαιρετικά κρίσιμη για το κοινωνικό σύνολο. Αυτό είναι που πρέπει να καθιστά τους εργαζομένους πάρα πολύ ευαίσθητους. Διότι όπως δεν θα μπούμε στη λογική ότι "εγώ έχω το διακόπτη και κλείνω τη ΔΕΗ", έτσι δε πρέπει να μπούμε και στη λογική ότι "εγώ έχω τα μέσα μεταφοράς και άμα μου έρθει και άμα θέλω να διεκδικήσω παραλύω τα πάντα". Δεν γίνεται αυτό. Πρέπει όλοι να είμαστε ευαίσθητοι σε αυτό το οποίο διαχειριζόμαστε».

Δημοσιογράφος: Αυτό το συγκρουσιακό κλίμα στο γενικότερο πολιτικό σκηνικό μπορεί να συνεχιστεί σε μια κοινωνία που έχει πολύ σοβαρά ζητήματα... Ανεργία, μείωση συντάξεων, νέοι επιστήμονες που δεν βρίσκουν δουλειές... Από ορισμένες πλευρές λέγεται ότι η κυβέρνηση καλλιεργεί αυτό το κλίμα όξυνσης...

Μ. Βορίδης: «Αυτό είναι απολύτως αβάσιμο. Η κυβέρνηση έχει δεχθεί τη μηδενιστικότερη, ισοπεδοτικότερη κριτική, την οποία μπορεί να δεχθεί κανείς. Έχει ακούσει απίστευτες ύβρεις».

Δημοσιογράφος: Ως φαινόμενο δεν είναι πρωτόγνωρο στην ελληνική πολιτική σκηνή. Ειδικά τα τελευταία χρόνια...

Μ. Βορίδης: «Με όλα αυτά τα οποία ακούω σε καθημερινή βάση, τα "πραξικοπήματα", τις "χούντες", το ερώτημα που μου κάνετε για την ένταση πρέπει να το απευθύνετε σε αυτούς που εκφέρουν αυτόν τον λόγο... Αυτούς που παράγουν τη ρητορική του μίσους. Αυτούς που προσπαθούν να έχουν οφέλη και μάλιστα μικροκομματικά, όχι ασκώντας μια υπεύθυνη και εποικοδομητική κριτική... Η αντιπολίτευση έχει επιλέξει το δρόμο των ύβρεων, το δρόμο του μηδενισμού, το δρόμο του ότι δεν υπάρχει τίποτα, δεν κάνει κανείς τίποτα. Έχει επιλέξει ένα δρόμο απόλυτης ισοπέδωσης. Αυτό είναι προφανές το τι προκαλεί σε μια κοινωνία...».

Δημοσιογράφος: Άρα η κυβερνητική πλειοψηφία αμύνεται, μου λέτε;

Μ. Βορίδης: «Η κυβερνητική πλειοψηφία αμύνεται και αμύνεται πάρα πολύ υπεύθυνα και πάρα πολύ σοβαρά. Διότι σε αντίκρουση δεν παρήχθη το αντίστοιχο επιχείρημα, ούτε έχω το αντίστοιχο ύφος. Την ώρα που ακούμε ότι είμαστε "Τσολάκογλου", δεν γυρίσαμε να πούμε σε κανέναν ότι είναι προδότης, γιατί αν ακολουθούσαμε τις πολιτικές του θα είχαμε καταστρέψει τον τόπο».

Δημοσιογραφία: Από την άλλη, η Νέα Δημοκρατία αναλώνεται σε παραγωγή βίντεο μέσω του youtube, σε συρραφή -όπως λένε οι πολιτικοί σας αντίπαλοι-, των βίντεο βουλευτών του ΣΥ.ΡΙΖ.Α...

Μ. Βορίδης: «Το ζήτημα της τρομοκρατίας είναι πάρα πολύ σοβαρό και ένας από τους παράγοντες στο θέμα της τρομοκρατίας είναι η αστυνομική αντιμετώπιση. Αυτό το αφήνουμε στην αστυνομία. Υπάρχει όμως ένα δεύτερο μεγάλο ζήτημα στην τρομοκρατία που είναι το ότι πρέπει να αφαιρέσουμε από την τρομοκρατία τον μανδύα που θέλει να φορέσει. Δηλαδή τον μανδύα του κοινωνικού επαναστάτη... Αν λοιπόν υπάρχουν σήμερα πολιτικές δυνάμεις οι οποίες λένε "ναι καταδικάζουμε τις πράξεις βίας, αλλά κοιτάξτε να δείτε, πρέπει να καταλάβουμε και το κοινωνικό περιβάλλον πάνω στο οποίο αναπτύσσεται αυτή η βία", επομένως παρέχουν ένα επεξηγηματικό πλαίσιο που παράγει το υλικό της νομιμοποίησης...
Όταν κορυφαία στελέχη, όπως ο κ. Γλέζος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. βγαίνουν και λένε ότι "για τη τρομοκρατική επίθεση στα γραφεία της Νέας Δημοκρατίας, υπάρχει το ενδεχόμενο να είναι παρακρατικές δυνάμεις φίλιες στη Νέα Δημοκρατία", δεν θα μου πει κανείς ότι αυτή η κριτική της Νέας Δημοκρατίας παράγεται στο κενό. Δεν είναι σε ένα πολιτικό κενό που ξαφνικά επινοήθηκε και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος είπε ένα ωραίο πρωινό, "κάτσε να χρεώσουμε κάτι στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α...". Στις 16 Ιανουαρίου η νεολαία του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. συμμετείχε σε πορεία αναρχικών η οποία υποστήριζε τα θέματα της βίλας Αμαλίας. Αυτή η κριτική έχει μια βάση. Η δε κριτική, το τονίζω, δεν γίνεται για να κουνήσουμε το χέρι στο ΣΥ.ΡΙΖ.Α., είναι γιατί αν όντως θέλουμε να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά το φαινόμενο της τρομοκρατίας, πρέπει να στερήσουμε από την τρομοκρατία το πολιτικοηθικό και νομιμοποιητικό της επιχείρημα. Αν αυτό το επιχείρημα σε έναν ορισμένο βαθμό το βρίσκει κανείς μέσα από μια σειρά από διατυπώσεις στην αξιωματική αντιπολίτευση, δεν αντιλαμβανόμαστε πόσο μείζον είναι αυτό;».

Δημοσιογράφος: Πάντως, όχι από την πλευρά της ηγεσίας, θα συμφωνήσετε, έτσι δεν είναι..;

Μ. Βορίδης: «Μα το φαντάζεστε τώρα αυτό; Φαντάζεστε όταν θα συζητήσουμε, για παράδειγμα, μια ρατσιστική δράση, μια ρατσιστική πράξη ή ακόμα χειρότερα, ένα ρατσιστικό έγκλημα από το χώρο της άκρας δεξιάς να έβγαινε ένας βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, να έλεγε, "ναι βέβαια, καταδικάζουμε το έγκλημα, αλλά για δείτε και το μεγάλο πρόβλημα της μετανάστευσης και μήπως πρέπει να έχουμε κατανόηση στη πράξη αυτή...».

Δημοσιογράφος: Δεν έχουν ειπωθεί και αυτά;

Μ. Βορίδης: «Ποτέ, γιατί η καταδίκη των πράξεων βίας από τη πλευρά της Νέας Δημοκρατίας είναι χωρίς αστερίσκους, υποσημειώσεις, επεξηγήσεις. Τελεία. Εμείς, δεν είμαστε κοινωνιολόγοι, ούτε καθηγητές πανεπιστημίου. Είμαστε πολιτικοί και στην πολιτική έχει σημασία η απόφανση...».

«ΑΘΗΝΑ 9.84» - ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ