Η Ρουθ Παντέλ στον Α984

Μιλώντας με ζεστασιά για τον Κάρολο Δαρβίνο, η τρισέγγονή του, Ρουθ Παντέλ, διακεκριμένη ελληνίστρια συγγραφέας και ποιήτρια, βρίσκεται στην Ελλάδα για να εκφράσει τη συμπάθειά της στον ελληνικό λαό. H Ρουθ Παντέλ, μίλησε στον «Αθήνα 984» και στη Δέσποινα Μπαρδάκου για τον προπροπάππο της, την αγάπη του για την αλήθεια και το δίκαιο, την επιστήμη του, αλλά και για τα χρόνια που η ίδια έζησε στη χώρα μας κάνοντας ανασκαφές, ακόμη και για τη σημερινη

οικονομική κρίση.

«Ήρθα στην Ελλάδα  να πω πράγματα για τον Δαρβίνο, αφού η γιαγιά μου ήταν εγγονή του. Έχω εκδόσει ένα βιβλίο με ποιήματα, αυτά που έγραψε όχι μόνο στα βιβλία του αλλά και στις επιστολές του και στα ημερολόγιά του. Μάλιστα, διάβασα κάτι ποιήματά του στο συνέδριο Χημείας, που έγινε στην Πάτρα. Είχα μερικές φωτογραφίες από τον Δαρβίνο, από την Ιφιγένεια, τη γιαγιά μου και λίγες φωτογραφίες από πειράματα που έκανε ο Δαρβίνος. Ο Δαρβίνος ήταν μεγάλος επιστήμονας αλλά δεν ήθελε να κάνει μεγάλη φιγούρα μόνο να γνωρίζει καλά τα αληθινά πράγματα. Χρησιμοποιούσε κάτι από τον κήπο, από την κουζίνα της γυναίκας του για να κάνει τα πειράματά του».

Για το βιβλίο που έχει εκδόσει και στο οποίο καταπιάνεται με τη μετανάστευση, όχι μόνο την ανθρώπινη, όχι μόνο των πουλιών αλλά και των ανθρώπινων κυττάρων, που «μεταναστεύουν για να κάνουμε για παράδειγμα παιδιά και όταν είμαστε άρρωστοι μέσα μας ταξιδεύουν για να πολεμήσουν τα δύσκολα πράγματα που βρίσκονται μέσα στα σώματά μας. Και αυτό είναι ένα είδος μετανάστευσης», επισήμανε, και πρόσθεσε «παντού και όλος ο κόσμος ταξιδεύει συνέχεια και αυτό είναι η ζωή η αρχή της ζωής. Όταν το πρώτο κύτταρο έρχεται εδώ κανένας δεν ξέρει καλά το πώς, ούτε το γιατί αλλά, το ότι ήρθε εδώ και από εκείνη τη στιγμή άρχισε να ταξιδεύει. Αυτό είναι η αρχή της ζωής και τη μετανάστευσης».

Για την ίδια το μεγάλο πρόβλημα όπως λέει είναι η μετανάστευση των ανθρώπων: «Και στην Ελλάδα, αλλά και στην Αφρική, την Ασία, την Αγγλία, στην Ιρλανδία οι άνθρωποι έρχονται και φεύγουν. Αυτό συνέβαινε από την αρχή. Δηλαδή εμείς οι άνθρωποι ήρθαμε μία φορά στη ζωή μας από την Αφρική. Αυτό ήθελα να δείξω σε ποιήματα που μπορείς να θυμάσαι. Ένα ποίημα μπορεί να είναι οικονομικό κρυφό ίσως, αλλά μπορεί να  το θυμάσαι».
Όπως είπε, με εργαλείο την πεζογραφία, προσπαθεί να εξηγήσει τα μυστικά των πουλιών, το μεταναστευτικό ρεύμα τους, το πώς ταξιδεύουν σε όλο τον κόσμο, πώς ξέρουν προς τα που να πάνε και μέσα από το δικό τους αέναο ταξίδι, να εξηγήσει «τα δικά μας», τα ανθρώπινα «μυστικά».
Όσο για τη μετά θάνατον ζωή η ίδια δήλωσε «εμείς νομίζουμε, πιστεύουμε, οι άνθρωποι γενικότερα πιστεύουν ότι θα ταξιδέψουν μετά από το θάνατο. Και αυτό είναι μετανάστευση».

Στην ερώτηση, ποια είναι εκείνα τα στοιχεία του Δαρβίνου που την ακολουθούν στη ζωή της, απαντά μιλώντας για την απλότητα του μεγάλου επιστήμονα, που αμφισβητήθηκε, για την καλοσύνη του, για την πολύ ζεστή καρδιά του. «Αυτός ο άνθρωπος ήταν πολύ απλός. Είχε μια πολύ ζεστή καρδιά. Μισούσε