Το ΝΒΑ επικαλείται την... γρουσουζιά των τραυματισμών

Σαφώς και οι άσχημες σκέψεις κατά την διάρκεια των ημερών των γιορτών των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς δεν είναι επιθυμητές. Ωστόσο, εδώ και λίγες μέρες, αν και το ΝΒΑ αποχαιρέτησε το 2013 που περιελάμβανε πολλές «λαμπερές» αναμνήσεις, στις Η.Π.Α. σκέφτονται κάτι σαν. «τι έχουν τα έρμα και "ψοφάνε";», για τους πολλούς τραυματισμούς. Κόμπι Μπράιαντ, Ντέρικ Ρόουζ, Ράσελ Ουέστμπρουκ, Ραζόν Ρόντο, Μαρκ Γκασόλ, Μπρουκ Λόπεζ, Αλ

Χόρφορντ είναι μερικά από τα (μεγάλα) ονόματα που δεν παρακολουθούμε στο παρκέ, αλλά διαβάζουμε μόνο σε εφημερίδες και ιστοσελίδες. Ενώ μέσα στη σεζόν πολλά ματς έχασαν και παίκτες πολύτιμοι για τις ομάδες τους, όπως οι Τάισον Τσάντλερ, Ρέιμοντ Φέλτον, Αντρέ Ιγκουοντάλα, Πάου Γκασόλ, Τζέι-Τζέι Ρέντικ, Λάρι Σάντερς, Ντερόν Ουίλιαμς, κ.α.. Όλοι οι παραπάνω απουσίασαν τουλάχιστον από 10 μέρες, αλλά παρότι μεγαλώνουν τα ανεπίσημα παράπονα -όχι των ομάδων, αλλά του Τύπου και του κοινού- για τα πολλά «back-to-back» παιχνίδια (σ.σ.: αγώνες σε διαδοχικά βράδια ή συχνά πρόγραμμα 4 εκτός έδρας αγώνων σε 5 νύχτες), η Λίγκα αρνείται πως φέτος οι τραυματισμοί είναι στατιστικά περισσότεροι.

Ένας παράγοντας του ΝΒΑ παραχώρησε συνέντευξη στην ιστοσελίδα «Bleacher Report», αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι κατά την εξέταση και την ανάλυση των σοβαρότερων τραυματισμών, κοινώς εκείνων των οποίων υποχρεώνουν έναν αθλητή να μείνει εκτός δράσης από τουλάχιστον 10 ματς, το συμπέρασμα είναι πως δεν είναι περισσότεροι, σε σύγκριση με τις 5 τελευταίες σεζόν. Ο εν λόγω εκπρόσωπος της Λίγκας τόνισε πως «η άποψη πως φέτος υπήρξαν περισσότεροι τραυματισμοί είναι λανθασμένη και κυρίως αποτέλεσμα του γεγονότος ότι αυτή την περίοδο είναι τραυματίες μεγάλοι σταρ και δίνει την εντύπωση πως η κατάσταση είναι χειρότερη από άλλες χρονιές». Το ΝΒΑ έχει ξεκινήσει την ανάλυση των τραυματισμών από το 2008 και συνεπώς μπορεί να συγκρίνει στοιχεία μόνο της τελευταίας πενταετίας. Έστω και σε αυτό το περιορισμένο πλαίσιο, πάντως, το ΝΒΑ διαπίστωσε ότι η σεζόν 2010-11 ήταν αυτή με τους περισσότερους και σημαντικότερους τραυματισμούς. Με τους παράγοντές του να αρνούνται επίσης ότι αυτό συνέβη το 2011-12, σεζόν «κουτσουρεμένη» και πιεσμένη (λόγω 66 αγώνων κανονικής περιόδου σε λιγότερο από 4 μήνες) εξαιτίας του λοκ-άουτ ως τα Χριστούγεννα, που ανάγκασε πολλές ομάδες να παίξουν 4 ή και 5 φορές από 3 ματς σε ισάριθμες συνεχόμενες βραδιές!

Το 2010-11 ήταν η σεζόν κατά την οποία τραυματίστηκαν σοβαρά οι Μιγκ Γιάο (Ρόκετς), Άντριου Μπάινουμ (τότε Λέικερς), Τζοακίμ Νοά (Μπουλς), Άντερσον Βαρεζάο (Καβς), Ντέιβιντ Ουέστ (τότε Χόρνετς), αλλά και ο Σακίλ Ο'Νιλ. Ενώ και το 2009-10 υπήρξαν μεγάλες ατυχίες, αφού ο τότε ρούκι Μπλέικ Γκρίφιν έχασε ολόκληρη την σεζόν και σημαντικές ήταν και οι απώλειες των (πάλι) Γιάο, Μάικλ Ρεντ και Τρέισι ΜακΓκρέιντι. Με όλα αυτά τα στοιχεία, το ΝΒΑ επιχειρεί να πείσει ότι για το θέμα των πολλών φετινών τραυματισμών δεν ευθύνονται τα πολλά και συνεχόμενα ματς των ομάδων, αλλά απλώς η ατυχία. Ενώ η Λίγκα επισήμανε επίσης ότι παρατηρήθηκε αύξηση των τραυματισμών στους χιαστούς στα γόνατα, διότι την τελευταία 7ετία καταγράφονται κατά μ.ο. 4,5 ανά σεζόν. Περίοδο κατά την οποία δεν έχουν υπάρξει ποτέ περισσότεροι από 5, αλλά ούτε λιγότεροι από 3 σε κάθε αγωνιστική χρονιά. Τα στοιχεία μπορεί να «στηρίζουν» την θέση του ΝΒΑ, όμως πληθαίνουν οι απόψεις για το «βαρύ» πρόγραμμα. Έστω κι αν καμία ομάδα δεν έχει παραπονεθεί επισήμως στην Λίγκα. Αλλά, παράλληλα, τα στοιχεία που παραθέτουν οι άνθρωποι του πρωταθλήματος, δεν μπορεί να είναι ακριβή, λόγω της συχνής «υπέρβασης» των παικτών που γυρίζουν νωρίτερα του αναμενόμενοι (Μπράιαντ, Ουέστμπρουκ, κ.α.) ή εκείνων που απουσιάζουν περισσότερο από την αρχική εκτίμηση (Ρόουζ, Ρόντο, Νας). Σε κάθε περίπτωση, το πρώτο πράγμα που εύχεται κανείς σε τέτοιες καταστάσεις είναι απλώς να μην συμβαίνουν.

[email protected]