Το αγαπημένο ξενοδοχείο των παικτών του ΝΒΑ, στο Πόρτλαντ (pics)!

Το κλισέ για τις ομάδες που αποκλείονται στα πλέι-οφς του ΝΒΑ είναι... «πηγαίνουν για ψάρεμα»! Το Χιούστον, πάντως, έχοντας να λύσει πολλά ζητήματα μετά τον αποκλεισμό του από το Γκόλντεν Στέιτ, μάλλον δεν έχει διάθεση για δολώματα. Αν και μία επίσκεψη στο αγαπημένο ξενοδοχείο των παικτών του, ίσως βοηθούσε στην χαλάρωση. Οι Ρόκετς, άλλωστε, λατρεύουν το «Μονακό» και με αυτό δεν εννοούν το Πριγκιπάτο. Αλλά το «Hotel Monaco» στο Πόρτλαντ, που θεωρείται το ιδανικότερο κατάλυμα για τους παίκτες της Λίγκας,

λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών και υπηρεσιών που προσφέρει στους επισκέπτες και τους πελάτες του. Το δίκτυο ESPN αποφάσισε να τις παρουσιάσει, με ένα θέμα που ετοίμασε τον περασμένο Φεβρουάριο (και δημοσίευσε προ ημερών), στην διαμονή της αποστολής των Ρόκετς, πριν τον αγώνα με τους Μπλέιζερς.

Οι Τεξανοί βρέθηκαν εκεί μετά τον αγώνα στη Γιούτα και βάσει προγράμματος, είχαν την ευκαιρία να μείνουν στο «Monaco» για 3 μέρες. Από την ώρα που ο υπεύθυνος εξοπλισμού του Χιούστον, Τόνι Νάιλα, έστειλε στον Τζόσεφ Σάντμπεργκ το μήνυμα «μόλις προσγειωθήκαμε», ο δεύτερος έπιασε δουλειά. Ο Σάντεμπεργκ είναι ο υπεύθυνος του ξενοδοχείου για τις διαμονές των ομάδων του ΝΒΑ και εκείνος από τον οποίον περνούν όλα. Αρχίζει να... κουβαλά καρέκλες ώστε να κάνει χώρο για τις αποσκευές των παικτών των Ρόκετς. Και λίγο αργότερα παρουσιάζει στο προσωπικό τους φακέλους των παικτών, οι οποίοι στοιχίζονται αλφαβητικά και περιέχουν κάθε απαίτηση που μπορεί να έχουν. Οι αθλητές του ΝΒΑ λατρεύουν τον χώρο, διότι εκεί βρίσκουν κρεβάτια για το ύψος τους, μεγάλες ρόμπες και ειδικά μενού διατροφής και 24ωρες υπηρεσίες, ενώ ο Σάντμπεργκ δεν... «κλέβει» και είναι ο πρώτος που κουβαλά τα μπαγκάζια των επισκεπτών! Τα κρεβάτια στον χώρο έχουν μήκος 241 εκατοστών, κοινώς 30 εκατοστά μεγαλύτερα από τα συνηθισμένα, και 8 ίντσες (περίπου 20 εκατοστά) μεγαλύτερα στο πλάτος από το κανονικά, φτάνοντας το 1,80μ.. Άλλωστε, όπως τονίζει ο Τρέβορ Αρίζα, «μου αρέσει να κοιμάμαι διαγώνια και εκεί απολαμβάνω τον ύπνο μου»!

Η συνηθισμένη υποδοχή στο «Monaco» περιλαμβάνει φυσικά την απαιτούμενη ευγένεια, με ερωτήσεις όπως «από πού έρχεστε;» ή «τι σας φέρνει στο Πόρτλαντ;». Ωστόσο, όταν καταφθάνουν εκεί ομάδες ΝΒΑ, ειδικά σε μεταμεσονύκτιες ώρες, ο Σάντμπεργκ ενημερώνει τους υπαλλήλους ότι δεν χρειάζονται περιττά λόγια και ανούσιες ερωτήσεις για τους κουρασμένους παίκτες... Το προσωπικό λαμβάνει επίσης αυστηρές οδηγίες να μην ζητά φωτογραφίες και αυτόγραφα από τους αθλητές, με εξαίρεση την επιθυμία των ίδιων των παικτών. Τα μέλη του τεχνικού τιμ ή της διοίκησης των Ρόκετς καταλαμβάνουν συνήθως 8 δωμάτια και οι παίκτες κάτι περισσότερο από το 1/3 του ορόφου όπου καταλύει η αποστολή. Ενώ οι υπάλληλοι των ομάδων χρειάζονται άλλα 10, ώστε να τοποθετούν κατάλληλα και τον εξοπλισμό και άλλα 2-3 προσφέρονται σε μέλη τηλεοπτικών δικτύων που ακολουθούν τους φιλοξενούμενους και καλύπτουν τους αγώνες.

Ο Τζόσεφ Σάντμπεργκ έχει κερδίσει ήδη τις εντυπώσεις με την δουλειά του και έχει την ευκαιρία ανέλιξης στην εταιρεία Kimpton Hotels, ιδιοκτήτρια του «Monaco». Μονάχα που όπως τόνισε στο ESPN, δεν έχει διάθεση να αφήσει τη θέση του στο Πόρτλαντ για μία καλύτερη θέση (γραφείου) ή περισσότερα χρήματα, αφού λατρεύει το πόστο του υπεύθυνου για τις ομάδες ΝΒΑ. Ο ίδιος έχει επίσης την αρμοδιότητα να... βάζει σε σειρά τους αμέτρητους φαν που φτάνουν στην πόρτα του ξενοδοχείου ώστε να φωτογραφηθούν ή να ζητήσουν ένα αυτόγραφο από τους σταρ της Λίγκας. «Οι περισσότεροι φαν γνωρίζουν πια το πρόγραμμα μίας ομάδας και ξέρουν πότε θα τους πετύχουν εδώ. Συνήθως έρχονται στις 10:30π.μ., μετά το πρωινό των παικτών και πριν την χαλαρή προπόνηση στο γήπεδο, ενώ ευελπιστούν να τους πετύχουν και στις 5:00μ.μ. ή λίγο αργότερα, πριν το λεωφορείο του μεταφέρει στο γήπεδο για το ματς με τους Μπλέιζερς», εξηγεί ο Σάντμπεργκ, που έχει την εποπτεία και της μεταφοράς των... παπουτσιών των παικτών του Χιούστον σε μία μεγάλη τσάντα! Και ηρεμεί μόνο την επομένη του ματς των επισκεπτών του, όταν φορτώσει τις αποσκευές τους για το λεωφορείο που θα τους μεταφέρει στο αεροδρόμιο. Και περιμένει πότε θα τους ξαναδεί...