Ρ.Γκράνικ: Ένας... "λογοτέχνης" τεχνοκράτης!

Ο τόπος: Ηνωμένες Πολιτείες. Η χώρα του «αμερικάνικου ονείρου». Η διαδρομή: Ένα πτυχίο νομικής από το φημισμένο Χάρβαρντ. Τα λόγια προφανώς είναι περιττά. Η ιδιότητα: Δικηγόρος και παράγοντας του ΝΒΑ για 30 χρόνια. Ένα βιογραφικό που «αποτυπώνει» ξεκάθαρα έναν τεχνοκράτη στην πατρίδα της ευκαιρίας. Μονάχα που ο Ρας Γκράνικ δεν ήταν ένας «μονότονος» υπηρέτης της γραφειοκρατίας. Σαφώς και ξυπνούσε κάθε πρωί από τις 6:00, ενίοτε για να προλάβει το γυμναστήριο. Καθότι ο τομέας του περιελάμβανε... τρέξιμο, αλλά και παρέα διάσημων και καλογυμνασμένων

σταρ του μπάσκετμπολ. Φυσικά και ξυριζόταν αμέσως μετά, ετοιμάζοντας το καλοσιδερωμένο κοστούμι του. Αλλά η καθημερινότητα δεν τού περιόρισε τα όνειρα. Όχι τόσο τα προσωπικά.

Αυτό που αντιπροσώπευε, συνήθως καλοπληρώνεται. Τα όνειρα του Γκράνικ, πάντως, δεν είχαν να κάνουν μόνο με διακοπές σε πολυτελή θέρετρα. Δεν περιελάμβαναν απλώς μία προαγωγή ή επιπλέον αναγνώριση στην υστεροφημία του και ένα ακόμη ακριβό και γρήγορο αυτοκίνητο. Αντίθετα, σε πείσμα του τεχνοκρατικού του περιβάλλοντος, ο ίδιος αποδείχθηκε... λογοτέχνης. Όχι, ο άλλοτε νομικός σύμβουλος του ΝΒΑ και για μερικά χρόνια αναπληρωτής κομισάριος, δεν έγραψε βιβλίο. Απλώς το όραμά του έμοιαζε τόσο ποιητικό που αρχικά θεωρήθηκε όνειρο απατηλό. Όμως το πέτυχε και είναι αυτό που στέκει πιο ψηλά από όλα τα κατορθώματά του στο βιογραφικό του. Μάλλον το τηλεφώνημα που έλαβε από την επιτροπή του HallOf Fame, για την εισαγωγή του την προπερασμένη Κυριακή (8/9), ήταν κυρίως αποτέλεσμα των τηλεφωνημάτων που ξεκίνησε εκείνος -και συνέχισε και ολοκλήρωσε ο Ροντ Θορν- για να πείσει τους μεγαλύτερους αστέρες του παγκόσμιου μπάσκετ να παίξουν στην σπουδαιότερη ομάδα που αγωνίστηκε ποτέ στον πλανήτη...

Η δημιουργία της DreamTeamπου αγωνίστηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης, το 1992, ήταν βεβαίως το πιο «λαμπερό» κατόρθωμα του Ρας Γκράνικ. Ωστόσο, δεν ήταν το σημαντικότερο επίτευγμά του. Το όραμα της συμμετοχής των επαγγελματιών του ΝΒΑ στις διεθνείς διοργανώσεις (ως τότε οι Η.Π.Α. δήλωναν αθλητές από τα κολέγια) ήταν φυσικά μεγάλο, όμως η αλήθεια είναι πως ο Αμερικανός δικηγόρος είχε άλλες και πιο «γραφειοκρατικές» αρμοδιότητες. Ως δεξί χέρι του κομισάριου Ντέιβιντ Στερν, συμμετείχε σε 4 διαπραγματεύσεις συμβάσεων εργασίας. Ήταν ένας από εκείνους που βοήθησαν την Λίγκα να βρει νέους χορηγούς και πανάκριβα τηλεοπτικά συμβόλαια. Ή να «ανοίξει» την αγορά του πρωταθλήματος παγκοσμίως και να συνεισφέρει στην ίδρυση νέων ομάδων-πόλεων.

Ο Γκράνικ υποδύθηκε συχνά τον «κακό» της υπόθεσης, όταν ο κομισάριος Στερν απέφευγε να «τσαλακώσει» το προφίλ του σε σημαντικά και επικοινωνιακά ζητήματα. Όπως να μιλά εκείνος στις κάμερες κατά την διάρκεια των λοκ-άουτ του 1995 (3 μήνες) και του 1998 (6 μήνες). Αποφάσισε να δοκιμάσει την τύχη του στον οργανισμό του ΝΒΑ το 1976, όταν ένας φίλος του και γιος του τότε κομισάριου, Λάρι Ο’Μπράιεν, του είπε πως η Λίγκα αναζητά δικηγόρο. «Θυμάμαι πως όταν πρωτοδούλεψα εκεί, οι υπάλληλοι δεν ήταν ούτε 25», αναπολεί ο Γκράνικ. Η λογοτεχνική του πλευρά, όμως, δεν επιστρατεύτηκε μόνο για την «Ομάδα-Όνειρο» του 1992. Μιλούσε σαν γνήσιος ρήτορας και ο Ο’Μπράιεν τον εμπιστεύτηκε να του γράφει τους λόγους του!

Εργάστηκε κυρίως παρασκηνιακά και το πρόσωπό του φαινόταν δημοσίως σχεδόν μόνο για την αναγγελία των ονομάτων του 2ου γύρου κάθε ντραφτ. Ενώ ήταν αναπληρωτής κομισάριος από το 1990 ως το 2005. Το εκτός κλισέ ταμπεραμέντο του επιβεβαιώθηκε και το 1997, όταν κάλεσε τους Σίξερς για ένα παράπονο... Ο Γκράνικ ενημέρωσε τον τότε ιδιοκτήτη της ομάδας, Πατ Κροτς, για την ανησύχία του περί της ένδυσης του Άλεν Άιβερσον στην τελετή παραλαβής του βραβείου του ρούκι της σεζόν. Ο παλαίμαχος πια σταρ έλαβε το τρόπαιο φορώντας έναν σκούφο και ο Κροτς δεν έκρυψε πως τέτοια αξεσουάρ παραπέμπουν σε συμμορίες φυλακών! Το πρώην αφεντικό των Σίξερς, όμως, άνθρωπος που φέρει πολλά τατουάζ και διαθέτει έντονη αίσθηση του χιούμορ, εστειλε έναν παρόμοιο σκούφο ως δώρο στον Γκράνικ. Και ο τελευταίος δεν δίστασε το φορά στο γραφείο, κάτι σαν μεταμέλεια και αστείο!!!

ΜΕ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ: Γεννήθηκε το 1948 και έλαβε πτυχίο Νομικής από το πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Το 1976 ξεκίνησε να εργάζεται στο ΝΒΑ ως δικηγόρος, ενώ αποχώρησε το 2006 ως αναπληρωτής κομισάριος. Ενεπλάκη ως κύριος διαπραγματευτής σε κάθε διαπραγμάτευση με την Ένωση Παικτών από το 1980 ως το 2005 και συμμετείχε σε συζητήσεις για τηλεοπτικά συμβόλαια, χορηγούς και επέκταση της Λίγκας. Ο ρόλος του ήταν σημαντικός στην δημιουργία της DreamTeamτου 1992, ενώ διετέλεσε αντιπρόεδρος της Λίγκας από το 1984 ως το 1990, της Αμερικανικής Ομοσπονδίας από το 1989 ως το 1996, πρόεδρος της USABasketballαπό το 1996 ως το 2000 και πρώην πρόεδρος του HallOfFame. Πλέον είναι αντιπρόεδρος της εταιρείας «GalatiotoSports», η οποία μεσολαβεί για την πώληση ομάδων όλων των μεγάλων αμερικανικών επαγγελματικών σπορ (ο ίδιος λατρεύει το μπέιζμπολ) σε επιχειρηματίες.

ΕΙΠΕ:

- «Το θέμα της DreamTeamήταν ίσως μόλις το 1% των όσων έκανα ως εργαζόμενος στο ΝΒΑ. Όμως ξέρω πως είναι τόσο σημαντικό, ώστε να θεωρείται το σπουδαιότερο που με έφερε στο HallOfFame».

- «Ομολογώς ότι εκείνος που πίεσε περισσότερο για να παρατάξουμε επαγγελματίες του ΝΒΑ στις διεθνείς διοργανώσεις ήταν ο άλλοτε Γ.Γ. της FIBA, Μπόρισλαβ Στάνκοβιτς. Αρχικά δεν περιμέναμε πως θα είναι τόσο μεγάλο ζήτημα. Όμως ήταν και κάτι το οποίο δεν μπορούσαμε να αρνηθούμε. Κληθήκαμε στον “χορό” που μας κάλεσε η FIBAκαι δικαιωθήκαμε που σηκωθήκαμε να χορέψουμε!».

- «Η μεγαλύτερη δυσκολία στην δημιουργία της DreamTeamήταν το γεγονός πως οι περισσότεροι παίκτες δεσμεύονταν από προσωπικούς χορηγούς, Ευτυχώς, οι πιο πολλοί από τους σπόνσορές τους ήταν και χορηγοί στους Ολυμπιακούς Αγώνες...».

ΕΙΠΑΝ ΓΙΑ ΕΚΕΙΝΟΝ:

- «Ο Ρας βοήθησε ιδιαιτέρως στην διατήρηση της σταθερότητας της Λίγκας σε διοικητικό επίπεδο. Ήταν τιμή μου που συνεργάστηκα μαζί του» (Τζέρι Κολάντζελο, διάδοχός του στην θέση του προέδρου στην USABasketball).

- «Η σημασία της παρουσίας του στο ΝΒΑ αποτυπώνεται ξεκάθαρα από την διάρκεια των 30 ετών που εργάστηκε μαζί μας. Ήταν έξυπνος και είχε εξαιρετική κρίση. Δεν νομίζω πως υπάρχει κάποιος που να έκανε περισσότερα από το Ρας Γκράνικ για να μεγαλώσει το παιχνίδι μας» (Ντέιβιντ Στερν, κομισάριος του ΝΒΑ από το 1984).

- «Ο Ρας ήταν το “κλειδί” και ο “οδηγός” μας στην προσπάθεια να γίνουμε αποδεκτοί από την FIBAκαι να παρατάξουμε παίκτες από το ΝΒΑ στους Ολυμπιακούς Αγώνες» (Ντέιβιντ Στερν).

- «Το χόμπι μου είναι το τένις και ξέρω από αυτό ότι το να γίνεις καλύτερος προϋποθέτει να αντιμετωπίζεις τους καλύτερους. Από την δεκαετία του ’80 επιθυμούσαμε την παρουσία παικτών του ΝΒΑ με την Εθνική Η.Π.Α. και ο Ρας Γκράνικ με τον κ. Στερν υλοποίησαν την επιθυμία μας». (Μπόρισλαβ Στάνκοβιτς, άλλοτε Γ.Γ. της FIBA).

- «Είχε μεγάλη επιρροή στη Λίγκα και αυτό το αναγνωρίζουν τόσο παίκτες της γενιάς μου όσο και οι νεότεροι» («Μάτζικ» Τζόνσον).

- «Ο Ρας είχε όραμα και ήξερε εδώ και πολλά χρόνια πως το μπάσκετμπολ έχει γίνει ένα παγκόσμιο παιχνίδι» (Μάικ Σιζέφσκι, ομοσπονδιακός τεχνικός των Η.Π.Α. και κόουτς του πανεπιστημίου Ντιούκ).

- «Ήταν το απαραίτητο συμπλήρωμα του κομισάριου Στερν. Ήταν εκπληκτικός στο να αναλύει και να κρίνει χαρακτήρες και είχε πολύ καλές σχέσεις τόσο με ιδιοκτήτες και παράγοντες όσο και με παίκτες. Αφιέρωσε τη ζωή του στο μπάσκετμπολ και του αξίζει να βρίσκεται στο HallOfFame» (Τζέρι Κολάντζελο, πρόεδρος της USABasketball).

[email protected]