Οχι ότι άξιζε, αλλά όχι κι έτσι...

Οταν σε έναν όμιλο "φωτιά", έχεις χάσει και τις τρεις φορές που αντιμετώπισες μέχρι τώρα τα δύο θεωρητικά αουτσάιντερ, απλά αποδεικνύεις ότι στην πράξη εσύ είσαι το αουτσάιντερ. Κι αν μπορείς να πεις "έτυχε" την φορά που αιφνιδιάστηκες στο ΣΕΦ από τη Μπάμπεργκ, αν μπορείς να το ξαναπείς όταν... παραδόθηκες στο Κάουνας ε, απόψε απλά δεν λες κουβέντα και προσπαθείς να βρεις τι πραγματικά έφταιξε και σίγουρα αυτό δεν ήταν η τύχη.

Η πολλή κουβέντα έχει περιστραφεί αμέσως μετά τη λήξη του αγώνα στην επιλογή του Σφαιρόπουλου να μην

κάνει φάουλ στην τελευταία επίθεση της Μπάμπεργκ. Ξεκάθαρο λάθος, ανεξήγητο λάθος. Το "66" και το "69" της Μπάμπεργκ έχει γίνει με τρίποντο. Την... προκαλείς και τρως και το "72". Τόσο απλά. Αλλά όσο κι αν πιστεύεις στην άμυνά σου, μάλλον δεν πιστεύεις πολύ στην ομάδα σου. Οχι μόνο δεν στέλνεις κάποιον στις βολές με το "βάρος" του -2, που είναι πολύ πιθανό να τον λυγίσει, όχι μόνο δεν παίρνεις στα χέρια σου τη μπάλα με κοντά στα δέκα δευτερόλεπτα και, κυρίως, με ισοπαλία στη χειρότερη περίπτωση, αλλά δείχνεις να φοβάσαι μήπως πάει το ματς στην παράταση. Ε, αν φοβάσαι τη Μπάμπεργκ, τότε χαίρετε...

Οχι ότι έγινε άδικα τόση κουβέντα για την τελευταία, τραγική εκ του αποτελέσματος, επιλογή, αλλά έτσι κάπου χάνεται το παρελθόν. Τόσο αυτού του αγώνα, όσο και της γενικότερης πορείας του Ολυμπιακού. Δηλαδή με +10 στο 27', όταν η Μπάμπεργκ σου γυρίζει για δεύτερη φορά μέσα στο ίδιο ματς, πρέπει να φτάσουμε στην τελευταία φάση για να φανεί ότι κάτι δεν πάει καλά; Οχι, απλά ήρθε έτσι το σενάριο για να γίνει η τιμωρία η σκληρότερη δυνατή.

Από την περασμένη κιόλας εβδομάδα, μετά την άνετη όπως εξελίχτηκε νίκη επί της Λαμποράλ, οι περισσότεροι μίλησαν για "παράταση ζωής" και όχι για... ανάσταση. Ναι, ο Ολυμπιακός είχε κάνει μια ψυχωμένη εμφάνιση μέσα στο ΣΕΦ, αλλά επίσης ναι, ο Ολυμπιακός είχε ξαναδείξει μπερδεμένος σε αρκετά σημεία. Η στρατιωτική αγωνιστική πειθαρχία που προερχόταν από τους ξεκάθαρους ρόλους στην αρχή της σεζόν είναι καιρός που έχει πάει περίπατος. Και μια ομάδα που κατ' επιλογήν έχει βάλει ξεκάθαρα την πειθαρχία πάνω από τη ατομική πρωτοβουλία, όταν το χάσει, δύσκολα το ξαναβρίσκει.

Το... καντηλάκι του Ολυμπιακού δεν έσβησε ακόμα οριστικά αλλά τρεμοπαίζει τόσο πολύ η φλόγα που μοιάζει με ζήτημα χρόνου. Για τον Ολυμπιακό ήταν ένας "μύθος", που προωθήθηκε και συντηρήθηκε από κάποιους, το ότι "με 6 στα 6 πέρασε". Πώς πέρασε δηλαδή, όταν είχε από πάνω του πέντε ομάδες με περισσότερους βαθμούς σε όμιλο που περνάνε οι τέσσερις; Ο Ολυμπιακός έτσι κι αλλιώς εξαρτιόταν από άλλα αποτελέσματα, αλλά έδειξε με... βίαιο τρόπο ότι δεν μπόρεσε να σηκώσει το βάρος που αναλογούσε στον ίδιο. Για να έχει τουλάχιστον ήσυχη τη συνείδησή του, ότι έκανε όσα περνούσαν από το χέρι του.