Δήμος Ντικούδης στο Basketblog.gr: «Με την άμυνά της για το κύπελλο η ΤΣΣΚΑ»!

Μπορεί ο ημιτελικός μεταξύ Ρεάλ Μαδρίτης και Μπαρτσελόνα να συγκεντρώνει τα βλέμματα περισσότερων θεατών, όμως κι εκείνος ανάμεσα σε ΤΣΣΚΑ Μόσχας και Μακάμπι Τελ Αβίβ προμηνύεται εξίσου συγκλονιστικός. Άλλωστε, όταν στο ίδιο γήπεδο αντιπαρατίθενται 11 τρόπαια, κανείς δεν μπορεί να πει ότι το ματς αυτό είναι αδιάφορο σε καμία περίπτωση. Ο πρώην παίκτης της «Αρκούδας», Δήμος Ντικούδης, μιλάει στο basketblog.gr

για το πρώτο μεγάλο ματς της ημέρας, τα προηγούμενα Final-4 της, καθώς και τι μπορεί να την οδηγήσει προς την νίκη με τη Μακάμπι και την κατάκτηση της Ευρωλίγκα την Κυριακή. Παράλληλα, μας δίνει τη δική του άποψη για την ομάδα του Ντέιβιντ Μπλατ, καθώς και για το δεύτερο ημιτελικό της βραδιάς, ανάμεσα σε Ρεάλ και Μπαρτσελόνα, μη διστάζοντας να στοιχηματίσει υπέρ της «Βασίλισσας» για το τρόπαιο! Τέλος, αναφέρεται στις πολύ ωραίες αναμνήσεις που κρατά από τη μονοετή παρουσία του στη Ρωσία.

Δήμο, για άλλη μία χρονιά, και συγκεκριμένα τρίτη συνεχόμενη, η ΤΣΣΚΑ Μόσχας βρίσκεται ανάμεσα στις κορυφαίες τέσσερις ευρωπαϊκές ομάδες. Πώς εξηγείται αυτή η τόσο μεγάλη συνέπεια που δείχνουν οι Ρώσοι;

Πρόκειται για μία ομάδα με συγκεκριμένο πλάνο την τελευταία 15ετία, το οποίο έχουν μπορέσει να το οργανώσουν πολύ καλά χάρη στις μεγάλες οικονομικές δυνατότητες που διαθέτουν. Έχοντας αγωνιστεί σε αυτήν την ομάδα πιστεύω πως δίκαια βρίσκεται συνεχώς στα Final-4, καθώς η λειτουργία της σε όλα τα επίπεδα είναι υποδειγματική.

Στις τελευταίες δύο παρουσίες της, όμως, οι εμπειρίες που έζησε, και ειδικότερα το 2012, μπορούν να χαρακτηριστούν και ως «τραυματικές». Τι έφταιξε ακριβώς και οδηγήθηκε σε εκείνες τις αποτυχίες; Τι είναι αυτό που μαθαίνει κανείς από τέτοιες άσχημες στιγμές;

Το Final-4 δεν είναι ποτέ εύκολο για καμία ομάδα. Ποτέ δεν υπάρχουν στην ουσία, δηλαδή, φαβορί και αουτσάιντερ, καθώς στο συγκεκριμένο σημείο δεν παίζει κανένα ρόλο τι έχεις κάνει στην υπόλοιπη σεζόν. Πρόκειται για ένα ή δύο knock-outπαιχνίδια και είναι πάντα πιθανό να βρεθείς στην «παγίδα» της έκπληξης, όπως συνέβη τότε στην ΤΣΣΚΑ. Αν δεν παίξεις, επομένως, στο 100% των ικανοτήτων σου μάλλον θα αποχωρήσεις ηττημένος. Όλα αυτά που μόλις σου ανέφερα είναι και αυτά που μαθαίνεις από τέτοιες αποτυχίες.

Φέτος η ΤΣΣΚΑ μπορεί να προκρίθηκε επί του Παναθηναϊκού, όμως προβλημάτισε σε αρκετά σημεία της σειράς, δείχνοντας να μην έχει τη δυνατότητα να παίξει με διαφορετικό τρόπο από αυτόν που πολλοί αποκαλούν «αναχρονιστικό», σε ένα στυλ παιχνιδιού με πιο ενδεικτική πολλές φορές την τοποθέτηση του Χριάπα στο «1» ή της εύρεσης των Κρίστιτς και Καούν στο ίδιο σχήμα, για παράδειγμα. Τι είναι αυτό που έχει κάνει τον Μεσίνα να στραφεί σε τέτοιες λύσεις, στην εποχή όπου στο μπάσκετ δεν επικρατούν πλέον τα ψηλά και βαριά κορμιά;

Νομίζω πως δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία τι ζητά το τεχνικό τιμ από την ομάδα και τι εφαρμόζουν ή προσπαθούν να εφαρμόσουν οι παίκτες στο γήπεδο, όσο το γεγονός ότι αυτή η τακτική είναι αποτελεσματική και τελικά δικαιώνονται όλοι στη Μόσχα από τις επιλογές τους. Επίσης, κανείς ασφαλώς δεν μπορεί να γνωρίζει τη σκέψη και τα «πιστεύω» του κόουτς. Το πιο ουσιώδες είναι ότι οι άνθρωποι στην ομάδα επίσης πιστεύουν όλα αυτά που σχεδιάζουν και τελικά βγαίνουν δικαιωμένοι.

Η απουσία του Τεόντοσιτς, τελικά, δεν κόστισε στους Μοσχοβίτες στη σειρά με τον Παναθηναϊκό. Η μη παρουσία, όμως, άλλου αξιόπιστου pointguard, και ιδιαίτερα στο επιθετικό κομμάτι, πόσο σημαντικό μπορεί να αποβεί σε ένα μεγάλο ματς, όπως ο ημιτελικός με τη Μακάμπι;

Έχω την εντύπωση πως, τα καλύτερα παιχνίδια της, η ΤΣΣΚΑ τα έχει κάνει στηριζόμενη πρώτα απ’ όλα στην άμυνά της. Ταυτόχρονα, έχει ταλέντο επιθετικά πέραν του Τεόντοσιτς ώστε να σκοράρει αρκετά, όμως όπως είδαμε και στο πέμπτο ματς με τον Παναθηναϊκό, η άμυνά της ήταν αυτή που την οδήγησε στην πρόκριση. Αν καταφέρει να παίξει την ίδια άμυνα και στον ημιτελικό με τη Μακάμπι, τότε θα έχει περιορίσει αρκετά από τα ατού του αντιπάλου της και θα έχει κάνει ένα σημαντικό «βήμα» προς την νίκη και αν πράξει ανάλογα και στον τελικό, σε περίπτωση που πτροκριθεί, επίσης θα έχει πολλές πιθανότητες να τον κερδίσει. Δεν νομίζω ότι τη συμφέρει να πάει το ματς σε υψηλό σκορ και έχει την ικανότητα να το αποφύγει.

Όλοι γνωρίζουμε πως ο Χριάπα είναι ένα από τα βασικότερα «γρανάζια», αν όχι το βασικότερο, της «μηχανής» της ΤΣΣΚΑ. Έχοντας αγωνιστεί ουκ ολίγες φορές ως αντίπαλός του τι θα ήθελες να μας επισημάνεις για έναν από τους κορυφαίους αμυντικούς της τελευταίας δεκαετίας;

Είναι, όντως, ένα μεγάλο «εργαλείο» Χριάπα. Πρόκειται για έναν παίκτη που μπορεί να κάνει σχεδόν τα πάντα στο παρκέ, παίζοντας το ίδιο αποτελεσματικά σε 2-3 θέσεις και έχοντας την ικανότητα να μαρκάρει καλά σε σχεδόν όλες τις θέσεις. Άμα προσθέσουμε σε αυτά την εμπειρία που έχει αποκτήσει από τόσες μεγάλες παραστάσεις και το γεγονός ότι είναι ένας γηγενής παίκτης που παίζει πολλά χρόνια στην ομάδα, τότε καταλαβαίνουμε ότι μιλάμε για έναν από τους πιο σημαντικούς παίκτες της ΤΣΣΚΑ.

Όπως είπαμε και νωρίτερα, στον ημιτελικό της Παρασκευής η πρώην ομάδα σου αντιμετωπίζει τη Μακάμπι Τελ Αβίβ. Ποια είναι η άποψή σου για το εξαιρετικό και πολύ καλά οργανωμένο σύνολο που έχει δημιουργήσει ο Ντέιβιντ Μπλατ και για μία ομάδα που συνεχώς μας εκπλήσσει;

Δεν έχω παρακολουθήσει ιδιαίτερα τη Μακάμπι φέτος, γνωρίζω όμως αρκετά καλά το στυλ της ομάδας και του κυρίου Μπλατ. Πρόκειται για μία ομάδα που στηρίζεται στην αθλητική ικανότητα, την ταχύτητα και το μεγάλο αριθμό σουτ, ιδιαίτερα από μακρινή απόσταση, των παικτών της. Αν οποιοσδήποτε αντίπαλος τους αφήσει να κάνουν το παιχνίδι τους, τότε μπορούν να τον κερδίσουν. Είναι μία λογική αντίθετη από αυτήν της ΤΣΣΚΑ και του κυρίου Μεσίνα και θα έχει ενδιαφέρον ποιος θα επιβάλει το δικό του ρυθμό στο αποψινό παιχνίδι.

Μήπως το γεγονός ότι δε διαθέτει κάποιον «σταρ» στο ρόστερ της, όπως παλιότερα, είναι αυτό που την κάνει «αουτσάιντερ» στα μάτια των άλλων και ταυτόχρονα αυτό που κάνει τους παίκτες της να παίζουν με μεγαλύτερη άνεση στο παρκέ;

Πράγματι, είναι το αουτσάιντερ θεωρητικά και η Μακάμπι δεν έχει το όνομα της ΤΣΣΚΑ, όμως τα πάντα είναι ανοικτά σε ένα τέτοιο ματς. Σαφώς μπορεί η Μακάμπι να κάνει την «έκπληξη» και να προκριθεί στον τελικό.

Στον άλλον ημιτελικό η Ρεάλ Μαδρίτης αντιμετωπίζει την Μπαρτσελόνα, σε μία επανάληψη του περσινού «Clasico» του Λονδίνου. Οι δύο ομάδες ξεκινούν από άλλη βάση αύριο, όμως πιστεύεις ότι μπορεί να επαναληφθεί παρόμοια ή ίδια ιστορία με την περσινή;

Εδώ πρόκειται για ένα δύσκολο για δύο πολύ δυνατές ομάδες που γνωρίζονται πολύ καλά μεταξύ τους. Αυτός, άλλωστε, θα μπορούσε να είναι και ο φετινός τελικός. Από εκεί και πέρα, μιλάμε για ένα παιχνίδι που θα κριθεί στις λεπτομέρειες και φυσικά αποτελεί και θέμα ημέρας και τύχης, σε ένα ματς που θα κριθεί στο τελευταίο σουτ ή στην τελευταία άμυνα, τουλάχιστον κατά την προσωπική μου άποψη.

Αν και οι προβλέψεις δεν χωρούν σε τρία τόσο μεγάλα ματς (ημιτελικοί και Μεγάλος Τελικός), ποια είναι η δική σου αίσθηση για τον τελικό νικητή;

Νομίζω πως αν η Ρεάλ κερδίσει την Μπαρτσελόνα αύριο θα πάει ακόμη πιο αποφασισμένη και υποψιασμένη στον τελικό της Κυριακής, μετά και την περσινή αρνητική της εμπειρία. Αν και όλες οι ομάδες είναι ισάξιες διεκδικήτριες του τίτλου, εγώ θα δώσω γι’ αυτόν το λόγο στη Ρεάλ ένα πολύ μικρό προβάδισμα έναντι των άλλων τριών για τον τίτλο.

Περίγραψέ μας την εμπειρία σου στη Μόσχα. Είναι απλώς άλλος ένας μεγάλος σύλλογος στον οποίο βρέθηκες, ή μήπως αποκόμισες και κάτι παραπάνω;

Οπωσδήποτε κέρδισα πάρα πολλά κατά την παραμονή μου στη Μόσχα. Πρόκειται για ένα κλαμπ που σέβεται τους παίκτες και τους προπονητές του, ενώ η λειτουργία του αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για τους υπόλοιπους συλλόγους. Έζησα ωραίες στιγμές εκεί, κατακτώντας το πρωτάθλημα και το Κύπελλο Ρωσίας, ενώ τότε είχαμε φτάσει και μέχρι το Final-4, στο οποίο όμως δεν καταφέραμε να κερδίσουμε τον τίτλο. Ήταν μία πολύ ευχάριστη εμπειρία.