Μεγαλο "παρτι" στις προμηθειες με απευθειας αναθεσεις

Ρεπορτάζ : Δήμητρα Μανιφάβα
(από την Καθημερινή)
Το τέχνασμα της «κατεπείγουσας ανάγκης» χρησιμοποιούν φορείς του Δημοσίου προκειμένου να μην προβαίνουν σε διαγωνιστική διαδικασία για την προμήθεια υλικών και υπηρεσιών, αλλά να καλύπτουν...
τελικά τις ανάγκες τους μέσω της απευθείας ανάθεσης, χωρίς καν δημοσίευση των προκηρύξεων. Από την αρχή της λειτουργίας της, στα μέσα του 2012, έως σήμερα η Ενιαία Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Συμβάσεων (ΕΑΑΔΗΣΥ) έχει αναγκαστεί να εκδώσει 85 απορριπτικές αποφάσεις για προμήθειες που επιχειρήθηκαν να γίνουν με απευθείας αναθέσεις. Στη συντριπτική τους πλειονότητα οι αποφάσεις αφορούν τον χώρο της Υγείας. Ενδεικτικό του παραπάνω είναι ότι από την αρχή της λειτουργίας της, στα μέσα του 2012, έως σήμερα η Ενιαία Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Συμβάσεων (ΕΑΑΔΗΣΥ) έχει αναγκαστεί να εκδώσει 85 απορριπτικές αποφάσεις για προμήθειες που επιχειρήθηκαν να γίνουν με απευθείας αναθέσεις. Στη συντριπτική τους πλειονότητα οι αποφάσεις αφορούν τον χώρο της Υγείας, δείγμα του ότι το «πάρτι» στον χώρο αυτό δεν έχει τελειώσει ακόμη, εν μέσω κρίσης, και ακολουθεί ο χώρος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Η έκταση του φαινομένου είναι τέτοια, που ο πρόεδρος της ΕΑΑΔΗΣΥ κ. Βασίλειος Φλωρίδης απέστειλε σχετικό έγγραφο προς τον υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης κ. Ανδρέα Λυκουρέντζο. Στο έγγραφο αυτό ο κ. Φλωρίδης αναφέρει χαρακτηριστικά: «Στην πληθώρα των περιπτώσεων, έχει παρατηρηθεί το φαινόμενο να κωλυσιεργούν δραματικά οι ενιαίοι διαγωνισμοί, με υπαιτιότητα συχνά των ιδίων των κεντρικών φορέων, δεδομένου ότι πολλοί εξ αυτών δεν έχουν καν προκηρυχθεί, ενώ άλλοι ευρίσκονται σε κατάσταση εμπλοκής λόγω δικαστικών προσφυγών. Νοσοκομεία Αποτέλεσμα αυτής της σημαντικής καθυστέρησης είναι ότι οι επιμέρους φορείς (σ.σ.νοσοκομεία), οι ανάγκες των οποίων έχουν ενταχθεί στον ενιαίο διαγωνισμό, αιτούνται την προσφυγή στην εξαιρετική διαδικασία της διαπραγμάτευσης (σ.σ.απευθείας ανάθεση) για συμβάσεις με χρονική διάρκεια μέχρι την ολοκλήρωση του ενιαίου διαγωνισμού ή για συμβάσεις μικρής διάρκειας (π.χ. δίμηνες), αλλά συνεχείς και με συνολικό προϋπολογισμό ίσο ή και μεγαλύτερο του ποσού που έχει ενταχθεί στον εν εξελίξει διαγωνισμό, επικαλούμενοι έκτακτες περιστάσεις ή κάλυψη επειγουσών αναγκών. Θα πρέπει να σημειωθεί, ωστόσο, ότι οι ανάγκες των φορέων αυτών για τις οποίες ζητείται διαπραγμάτευση είναι στις περισσότερες περιπτώσεις πάγιες και όχι κατεπείγουσες, ενώ οι καθυστερήσεις –κατά κύριο λόγο– δεν αποτελούν απρόβλεπτα γεγονότα ούτως ώστε η Αρχή να διαπιστώσει την πλήρωση των προϋποθέσεων των άρθρων 24 και 25 του Π.Δ. 60/2007 και να δώσει τη σύμφωνη γνώμη της. Παράλληλα, αποτέλεσμα των καθυστερήσεων αυτών είναι να καταστρατηγούνται οι διατάξεις του νόμου που προβλέπουν τη διεξαγωγή διαγωνιστικής διαδικασίας, καθ’ όσον παρατηρείται το φαινόμενο να ευρίσκεται σε εξέλιξη διαγωνιστική διαδικασία και να ζητείται για την ίδια ανάγκη και με τον ίδιο (ή και μεγαλύτερο) προϋπολογισμό διαδικασία διαπραγμάτευσης». Το «κόλπο» Αυτό που συμβαίν