Συντρόφια του ΣΥΡΙΖΑ, όσο μιλάτε για Χρυσή Αυγή, το κάνετε χειρότερο

Νισάφι πια με την ερωτοτροπία του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ με την Χρυσή Αυγή. Μετά την επίσκεψη Καμμένου, βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ των ΑΝΕΛ και της Χρυσής Αυγής

στο Καστελόριζο, στη συνέχεια της δηλώσεις του πρώην υπουργού Δικαιοσύνης, Νίκου Παρασκευόπουλου περί «εκδημοκρατισμού» του νεοναζιστικού μορφώματος, τώρα έσπευσε να συνεχίσει το σήριαλ ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Μάκης Μπαλαούρας. Ο τελευταίος, βέβαια, ήταν πολύ πιο ειλικρινής από τους προηγούμενους, αφού, εμμέσως πλην σαφέστατα, ομολόγησε ότι τα κόμματα της συγκυβέρνησης ψαρεύουν ψήφους στα θολά νερά της δεξαμενής των ψηφοφόρων της ΧΑ. Έχουμε, άραγε, μπει σε παρατεταμένη προεκλογική περίοδο, και θεωρούν ότι, παίρνοντας ψήφους από την Χρυσή Αυγή, θα διασωθούν οι ΑΝΕΛ, ή, εν πάση περιπτώσει, από τη δεξαμενή του μορφώματος αυτού δεν θα υπάρξουν «διαρροές» προς τη Νέα Δημοκρατία; Κοντός ψαλμός αλληλούϊα. Όπως και να’ χει, τα ξεδιάντροπα «ανοίγματα φιλίας» δίνουν και παίρνουν, τη στιγμή που οι δημοσκοπήσεις, όσο αξιόπιστες μπορεί να είναι, δείχνουν αύξηση των ποσοστών του νεοναζιστικού κόμματος.

Εύλογα, όμως, προκύπτει το ερώτημα: Τότε, ποια η διαφορά αυτών που λένε από τα όσα έλεγε το 2013 ο Μπάμπης Παπαδημητρίου του «Σκάϊ» για «μια σοβαρότερη Χρυσή Αυγή» που θα μπορούσε να συνεργαστεί με τη ΝΔ. Τόσο ήξερε, τόσο έλεγε κι αυτός. Δεν έβλεπε ότι ο Σαμαράς τους έχωσε στη μπουζού; Ας είναι. Τότε, μάλιστα, το συγκεκριμένο πρόσωπο είχε επικριθεί δριμύτατα από το «όργανο» του ΣΥΡΙΖΑ, την «Αυγή» (βλέπε: «Κι εσύ λάμπεις, Μπάμπη μου» ). Στην προσπάθειά τους να εισπράξουν ψηφοθηρικά οφέλη, έπεσαν τόσο χαμηλά, που χρειάστηκε να σπεύσει η οικογένεια Φύσσα για να τους βάλει στη θέση τους. Τα μέλη της οικογένειας Φύσσα και οι συνήγοροι τους, λοιπόν, με ανακοίνωσή τους χαρακτηρίζουν πολιτικά αφελείς και επικίνδυνους όλους όσοι πιστεύουν στον εκδημοκρατισμό των φασιστών. Επίσης, με ευθεία αναφορά στις δηλώσεις του Ν.Παρασκευόπουλου, κάνουν λόγο για συγκεκριμένα συμφέροντα που διαμορφώνουν το πολιτικό σκηνικό, αλλά και για ξεδιάντροπο ξέπλυμα του φασισμού.

Σε συνέντευξή του σε ραδιοφωνικό σταθμό, ο Μάκης Μπαλαούρας, ο οποίος συχνά παίζει τον ρόλο του «προβοκάτορα» των αποπροσανατολισμών, έσπευσε να δικαιολογήσει τον Νίκο Παρασκευόπουλο, λέγοντας ουσιαστικά πως ο τελευταίος δεν αναφερόταν στην ηγεσία της ΧΑ, αλλά στη βάση της. «Η Χρυσή Αυγή με μόρφωμα που είναι, φυσικά δεν μπορεί να υπάρξει στο δημοκρατικό τόξο», είπε. Και πρόσθεσε: «Ο Νίκος Παρασκευόπουλος, τον οποίο εκτιμώ απεριόριστα, πιστεύω ότι αυτό που ήθελε να πει -κάτι που ζούμε και έτσι ερμηνεύονται και τα υψηλά ποσοστά της Χρυσής Αυγής- είναι ότι υπάρχει απλός κόσμος που μέσα στη μέγγενη των προβλημάτων που αντιμετωπίζει και την αδυναμία να δώσει λύσεις με τις υπάρχουσες πολιτικές δυνάμεις, νομίζει ότι η Χρυσή Αυγή είναι λύση για αυτόν». Και συνέχισε: «Είναι απλός κόσμος που δεν έχει καμία σχέση με τον ρατσισμό και τον φασισμό. Δεν αναφέρομαι στα τάγματα εφόδου, αλλά για τους απλούς ανθρώπους, τους ψηφοφόρους που αγωνιούν για να βρουν μία λύση επιβίωσης. Υπάρχει και κόσμος που έχει παρασυρθεί και δεν είναι στη λογική των φασιστών».

Οποία διαπίστωσις! Και χρειαζόταν όλος αυτός ο θόρυβος επί δυο εβδομάδες, για να καταλήξει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ σε αυτό το «βαθυστόχαστο» συμπέρασμα; Ο κάθε κ.Μπαλαούρας δεν μπορεί να κρύψει τον φτηνό πολιτικό ωφελιμισμό των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Πόσο μάλλον, που ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης, ήταν πεντακάθαρος. Μίλησε για πιθανή ένταξη της Χρυσής Αυγής στους δημοκρατικούς θεσμούς, και είναι ολοφάνερο ότι επουδενί εννοούσε τη βάση της. Ουσιαστικά, δηλαδή, μίλησε για το άκρως θεωρητικό ενδεχόμενο του μετασχηματισμού του μορφώματος, από νεοναζιστικό, σε Λεπενικό σχήμα. Ιδού τι είπε χαρακτηριστικά σε συνέντευξή του σε εφημερίδα: «Η εικόνα της συνύπαρξης στο Καστελόριζο και στη Ρω σε πολλούς μας δεν άρεσε. Από την άλλη όμως πρέπει να αποφασίσουμε τι προτιμούμε: μια προσπάθεια ένταξης της Χρυσής Αυγής στο κλίμα της δημοκρατίας ή τη διαρκή ρήξη. Κατά τη γνώμη μου, πρέπει να προηγηθεί η ουσία μιας σύγκλισης. Η Χρυσή Αυγή πρέπει να δεχθεί έμπρακτα την υπαγωγή της στους θεσμούς της Δημοκρατίας. Και αυτή την στάση, αν και όταν εκδηλωθεί, πρέπει να τη στηρίξουν τα δημοκρατικά κόμματα». Που είναι κ.Μπαλαούρα οι ερμηνευτικές ανοησίες σας;

Μετά από όλα αυτά τα κωμικοκτραγικά των τελευταίων εβδομάδων, καλό είναι ο ΣΥΡΙΖΑ να ξεκαθαρίσει: Εξακολουθεί να είναι θέση του ότι η Χρυσή Αυγή είναι μια «εγκληματική οργάνωση» ή όχι; Διότι, εάν συνεχίζει να το πιστεύει, τότε όλες αυτές οι ανιστόρητες, απολιτίκ ανοησίες που ακούγονται, έρχονται σε ευθεία αντίθεση με αυτή τη θέση. Και μια οργάνωση που εμπλέκεται σε βία και φόνους, δεν μπορεί παρά να αντιμετωπίζεται από το εκδικητικό χέρι της Δημοκρατίας. Διότι, η Δημοκρατία, μπορεί μεν να είναι ανεκτική και να δέχεται να φυτρώνουν στον κήπο της όλα τα φυτά, ακόμα και οι τσουκνίδες, αλλά είναι εξίσου εκδικητική όταν απειλείται.

Σε αυτή τη βάση, λοιπόν, πολύ περισσότερο δεν μπορεί να βάζει ο κάθε κ.Παρασκευόπουλος ζήτημα «εκδημοκρατισμού» της. Εκτός των άλλων, καλό είναι να γνωρίζουν οι διάφοροι αμπελοφιλόσοφοι ότι για να μετατραπεί το κόμμα του Λεπέν σε κόμμα της κόρης του, Λεπέν, πέρασαν πάνω από τρείς δεκαετίες. Και αυτό στην Γαλλία, σε συνθήκες σχετικής ομαλότητας. Θεωρούν, άραγε, ότι η Ελλάδα σήμερα έχει την πολυτέλεια να δώσει τέτοια περιθώρια σε ένα μόρφωμα που απαρτίζεται από άτομα που ουδεμία σχέση έχουν με την πολιτική, τη δημοκρατική νομιμότητα, και που αποδεδειγμένα στους κόλπους τους έχουν άτομα του υποκόσμου;

Τέλος, άλλοθι για τέτοιες ανοησίες, δεν μπορεί να θεωρηθεί η λούμπεν ψήφος ενός μέρους των Ελλήνων. Μην ξεχνούν ότι και ο Χίτλερ με εκλογές ήλθε στην εξουσία στη Γερμανία. Το ίδιο μαζικό κίνημα βάσης ήταν και ο φασισμός στην Ιταλία. Στη συνέχεια, όμως, όταν ακολούθησαν τα όργια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, και τα δεκάδες εκατομμυρίων θυμάτων, η διεθνής κοινότητα και οι λαϊκές αντιστάσεις τους πέρασε όλους αυτούς από αγχόνη. Και για να’ χουμε καλό ρώτημα: Δεν πλήρωσαν όλα αυτά τα καθάρματα τις ψήφους που είχαν πάρει, αλλά για τα αίσχη που έκαναν. Επίσης, οι λαοί που τους στήριξαν, και κυρίως οι Γερμανοί, δεν πλήρωσαν με μαζικούς βομβαρδισμούς και ισοπεδωτικές καταστροφές των πόλεών τους (πχ Δρέσδη), επειδή έκαναν το «λάθος» να ψηφίσουν Χίτλερ, αλλά επειδή συναίνεσαν στα αίσχη του, και έκλεισαν τα μάτια –αν δεν τα χειροκροτούσαν- στα στρατόπεδα συγκέντρωσης που ήταν δίπλα στα σπίτια τους.

Διαβάστε περισσότερα