Ποιοι «δεν είναι Σαρλί»

Η παγκόσμια συμπαράσταση στα γεγονότα του Παρισιού μπορεί να θεωρείται δεδομένη από πολλούς, υπήρξαν όμως και πολλές φωνές που έσπευσαν να δηλώσουν «Εγώ δεν είμαι Σαρλί». Ο σκεπτικισμός έχει προκύψει αφενός από όσους εργαζόμενος στην Charlie Hebdo που διασώθηκαν, κάποιοι από τους οποίους θεωρούν τις προθέσεις ορισμένων ανειλικρινείς, από άλλους που θεωρούν την εβδομαδιαία σατιρική εφημερίδα προσβλητική και από όσους αμφισβητούν την αγαθή πρόθεση των ηγετών που συμμετείχαν στη διαδήλωση στο Παρίσι.

Στο

Twitter μάλιστα, εμφανίστηκε το hashtag #IamNotCharlie –αν και ομολογουμένως είναι πολύ λιγότερο δημοφιλές από το #JeSuisCharlie. Για την ακρίβεια, υπάρχει μία περιθωριακή μειοψηφία στο Διαδίκτυο που έχει εγκωμιάσει τις επιθέσεις που είχαν ως αποτέλεσμα τον θάνατο 17 ατόμων.

Αλλά η πιο σημαντική κατηγορία είναι όσοι, ενώ καταδικάζουν απόλυτα τις επιθέσεις, δεν μπορούν να υποστηρίξουν μια εφημερίδα που χλευάζει τις θρησκείες. «Θα ήταν πολύ εύκολο να πούμε ‘Είμαι Σαρλί’» έγραψε ο γνωστός βέλγος blogger Μαρσέλ Σελ στην ιστοσελίδα του. Ενώ δηλώνει τρομοκρατημένος από την επίθεση, θεωρεί ότι θα ήταν ανέντιμο να προσποιηθεί ότι «είναι Σαρλί» τη στιγμή που στο παρελθόν έχει επικρίνει πολλά από τα σκίτσα σχετικά με το Ισλάμ της εφημερίδας. Ο πρώην αρχηγός της γαλλικής ακροδεξιάς Ζαν Μαρί Λε Πεν έσπευσε να δηλώσει απερίφραστα την αντίθεσή του. «Λυπάμαι αλλά δεν είμαι Σαρλί. Είμαι συγκινημένος από τους θανάτους των 12 γάλλων συμπατριωτών μας, των οποίων την πολιτική ταυτότητα δεν θέλω καν να ξέρω - αν και τη γνωρίζω αρκετά καλά ήδη. Ήταν εχθροί του Εθνικού Μετώπου που απαίτησαν πρόσφατα τη διάλυση του κόμματος».

«Μερικοί αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων απλά δεν θα έπρεπε να συμμετέχουν στη διαδήλωση, τη στιγμή που καταστέλλουν την ελευθερία της έκφρασης στη χώρα τους. Είναι υποκριτικό» υποστηρίζει ο 34χρονος γαλλο-μαροκινός Ζακάρια Μούμνι, πρώην πρωταθλητής στο Thai box, ο οποίος έχει είχε βασανιστεί στο Μαρόκο και είχε λάβει την υποστήριξη από ΜΚΟ όπως η Human Rights Watch όταν φυλακίστηκε εκεί.

Ο βετεράνος σκιτσογράφος της Charlie Hebdo, Μπερνάρ Ολτρόπ, διάσημος στη Γαλλία με το όνομα του Willem, δήλωσε ότι το πρόβλημα αφορά κάποιους «νέους φίλους» της εφημερίδας. Ο Ολτρόπ είπε ότι ήταν ευτυχής που άνθρωποι από όλο τον κόσμο διαδήλωσαν για την υπεράσπιση της ελευθερίας του λόγου. Αλλά όταν ρωτήθηκε σχετικά με την υποστήριξη του ολλανδού ακροδεξιού πολιτικού Γκέερτ Βίλντερς, είπε: «Κάνουμε εμετό όταν ακούμε για όλους εκείνους τους ανθρώπους που ξαφνικά λένε ότι είναι φίλοι μας». «Έχουμε πολλούς νέους φίλους: τον Πάπα, τη βασίλισσα Ελισάβετ, τον Πούτιν –ας γελάσω» σχολίασε. Ο Willem λέει ότι είναι ζωντανός μόνο και μόνο επειδή δεν του αρέσει να πηγαίνει στις εβδομαδιαίες συσκέψεις.

Από την άλλη, ο δημοσιογράφος των New York Times, Ντέιβιντ Μπρουκς, σε άρθρο με τίτλο «Δεν είμαι Σαρλί», γράφει: «Θεωρούν πλέον τους δημοσιογράφους της Charlie Hebdo ως μάρτυρες, στο όνομα της ελευθερίας της έκφρασης. Αν είχαν προσπαθήσει να δημοσιεύσουν τη σατιρική εφημερίδα τους σε οποιοδήποτε αμερικανική πανεπιστημιούπολη κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων δεκαετιών, δεν θα είχε διαρκέσει ούτε 30 δευτερόλεπτα. Ομάδες φοιτητών και διδασκόντων θα τους κατηγορούσαν για ρητορική μίσους. Η διοίκηση θα διέκοπτε τη χρηματοδότηση και θα την έκλεινε».

Πολύ σχολιάστηκε επίσης και η απουσία αμερικανών επισήμων από την διαδήλωση στο Παρίσι. Σύμφωνα με πηγές του Λευκού Οίκου, η παρουσία του Ομπάμα ή του Μπάιντεν θα απαιτούσε εξαιρετικά μέτρα ασφαλείας, τα οποία θα επισκίαζαν τη διαδήλωση.

news.yahoo.com, www.bloombergview.com, www.nytimes.com

Διαβάστε περισσότερα