Οι γκαιμπελικές μέθοδοι του Μαξίμου

Τον τελευταίο καιρό βρισκόμαστε μπροστά σε μια συντονισμένη προσπάθεια της κυβέρνησης για φίμωση της άλλης γνώμης. Κυρίως στον χώρο των μέσων μαζικής ενημέρωσης γίνεται πραγματικός χαμός με συγκεκριμένα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να φτιάχνουν λίστες προγραφών εφημερίδων, ραδιοφώνων και καναλιών.

Προφανώς και τα media στην Ελλάδα δεν

είναι «αθώα του αίματος». Προφανώς και η διαπλοκή ξεκινά από τα μέσα ενημέρωσης που ελέγχονται ως επί το πλείστον από επιχειρηματικά συμφέροντα. Ποτέ άλλοτε, ωστόσο, δεν έγινε συντονισμένα από κάποια κυβέρνηση επιχείρηση στοχοποίησης και παραγκωνισμού όσων μέσων δεν αρέσουν στο Μαξίμου.

Και ταυτόχρονα η… επαναστατική κυβέρνηση του «Αλέξη Τσάβες» κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να περάσει τη δική της γραμμή, χρησιμοποιώντας θεμιτά και αθέμιτα μέσα.

Που ακούστηκε για παράδειγμα να βγάζουν στα «μανταλάκια» υπεύθυνους γραφείων τύπου γιατί μίλησαν με στοιχεία και αριθμούς για το σκηνικό χρεοκοπίας; Που ακούστηκε να κάνουν δημοσιογραφικό bullying σε όσους δεν αρέσουν τα γραπτά τους;

Που ακούστηκε υπουργοί και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να παίρνουν γραμμή από το Μαξίμου σε ποιες εφημερίδες θα δώσουν συνέντευξη ή σε ποια κανάλια θα μιλήσουν; Είναι αλήθεια ότι η «ομάδα Παππά» επιλέγει ανάλογα με τα… πολιτικά και επιχειρηματικά φρονήματα τα μέσα ενημέρωσης που θα δίνονται οι πληροφορίες; Είναι αλήθεια ότι συγκεκριμένες εφημερίδες και δημοσιογράφοι αντιμετωπίζουν πρόβλημα στην πρόσβαση σε πληροφορίες και σε επαφές με στελέχη της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ γιατί –όπως λένε οι Συριζαίοι- είναι «διαπλεκόμενοι»;

Δηλαδή για να το κάνουμε λιανά. Όποιος δουλεύει στα μέσα του ΔΟΛ ή του Μπόμπολα ή του Σκάι είναι εκ προοιμίου «αντεπαναστάτης» και προβοκάτορας. Επομένως «κόβεται» από την ενημέρωση και δεν του παραχωρούν ούτε συνεντεύξεις. Είναι αλήθεια π.χ. ότι συγκεκριμένος υπουργός αρνήθηκε να δώσει συνέντευξη σε μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδα με την αιτιολογία ότι «εσείς είστε πολύ… συστημική εφημερίδα;»

Από την άλλη, έχουμε τις συνεχείς παρεμβάσεις της Ζωής Κωνσταντοπούλου αλλά και άλλων στελεχών οι οποίοι κάνουν μαθήματα δημοσιογραφίας. Πώς θα ρωτάνε οι δημοσιογράφοι, τι, από ποιο μέσο είναι και ποια είναι η σκοπιμότητά τους. Μάλιστα, ακόμη και σοβαροί υποτίθεται πολιτικοί, όπως ο Παπαδημούλης, βγαίνουν στα κανάλια και μιλούν με «ιερή οργή» για συγκεκριμένα μέσα ενημέρωσης που υποτίθεται ότι κάνουν πόλεμο στην κακομοίρα την κυβέρνηση. Προφανώς δεν ζητούν κάθε φορά τη γνώμη του Μαξίμου για το τι θα γράψουν, τι θα προβάλλουν και πώς θα αντιμετωπίζουν ένα θέμα.

Τέλος, υπάρχουν και τα Συριζαίικα τρολ. Μαθαίνουμε ότι το υπέρτατο Κόμμα έχει προσλάβει(;) νεαρούς που δεν κάνουν άλλη δουλειά από το να κόβουν αποκόμματα εφημερίδων ή να τρολάρουν οποιοδήποτε κείμενο δεν τους αρέσει στο διαδίκτυο. Στα διάφορα φόρουμ που είναι ανοικτά κάτω από δημοσιεύματα σε sites βρίζουν, ασχημονούν, απειλούν και λογοκρίνουν οτιδήποτε γράφεται κατά του ΣΥΡΙΖΑ, λες και όλα πρέπει να είναι δοσμένα κατά πώς συμφέρει την κυβέρνηση.

Αυτό το παιχνιδάκι της προσπάθειας ελέγχου των αντιφρονούντων πρέπει να σταματήσει διότι θυμίζει άλλες εποχές. Σταλινικές και βάλε. Εκτός κι αν παίρνουν μαθήματα από τον σύντροφο Μαδούρο και από κάθε λογής ανύπαρκτο σοσιαλιστικό απολειφάδι που έχει μείνει στον πλανήτη. Οι γκαιμπελικές μέθοδοι φίμωσης του τύπου και ταυτόχρονα στοχοποίησης, εξευτελισμού και εκβιασμού όποιου δεν είναι αρεστός στην κυβέρνηση πρέπει να σταματήσει. Ο κόσμος ας ακούσει όλες τις απόψεις κι ας κρίνει, είναι αδιανόητο εν έτει 2015 να υπάρχουν μυστικές υπηρεσίες και μυστικά σχέδια φίμωσης της διαφορετικής γνώμης. Δεν είναι εδώ Σοβιετική Ένωση σύντροφοι και ευτυχώς τα ξερονήσια και τα γκουλάγκ έχουν κλείσει προ πολλού.

Διαβάστε περισσότερα