Ο πολιτικός κόσμος γκρεμίζεται, ο Σαμαράς τι θα κάνει;

Πριν 15 ημέρες, και συγκεκριμένα στις 29 Νοεμβρίου γράφαμε (http://www.antinews.gr/2013/11/29/236311/) πως όλα βρίσκονται στην κόψη του ξυραφιού. Το πολιτικό τοπίο είναι τόσο ρευστό που κανείς δεν ξέρει που μπορεί να οδηγήσει όλη αυτή η κατάσταση.

Οι ραγδαίες εξελίξεις στο χώρο μεταξύ του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, προοιωνίζονται πολύ σοβαρές πολιτικές εξελίξεις καθώς η συγκυβέρνηση βαδίζει

Η επιστολή των «11» στον Βενιζέλο χαρακτηρίστηκε και ως ευθεία αμφισβήτηση της προεδρίας του στο κόμμα και κάποιοι δεν αποκλείουν ακόμη και αλλαγή ηγεσίας. Άλλωστε, υπάρχουν αρκετοί που τον τελευταίο καιρό βλέπουν ότι ο Βενιζέλος δεν «τραβάει άλλο». Ωστόσο, 15 ημέρες πριν την έναρξη της ελληνικής προεδρίας και με τον Βενιζέλο να έχει σημαίνοντα ρόλο ως υπουργός Εξωτερικών, γεννάται το ερώτημα πώς η Ελλάδα θα επιδείξει σοβαρότητα αν δεν ξέρουμε ακόμη κι αν θα υπάρχει κυβέρνηση;

Κι ενώ στο ΠΑΣΟΚ γίνει χαμός, στη ΔΗΜΑΡ υπάρχει πολύ σοβαρό ιδεολογικό πρόβλημα καθώς δεν ξέρουν που πρέπει να πάνε. Προς την Κεντροαριστερά ή προς τον ΣΥΡΙΖΑ; Το συνέδριο μπορεί να μην έχει ευθεία διάσπαση, όμως, είναι σίγουρο ότι οι πληγές δεν κλείνουν και ο… μπάρμπα Φώτης έχει μεγάλο πρόβλημα.

Μέσα σ’ όλα αυτά έχει κάνει την εμφάνισή της η κίνηση των «58», ο Γ. Παπανδρέου, που θέλει να ξαναπάρει το κόμμα, και πέντε – έξι άλλοι που βλέπουν τους εαυτούς τους ως τους νέους ηγέτες της κεντροαριστεράς.

Στον ΣΥΡΙΖΑ τσακώνονται για το αν θα πρέπει να μείνουμε στο ευρώ ή όχι, ο Τσίπρας δίνει τα διαπιστευτήριά του στον… πρόεδρο της Κομισιόν, Ολι Ρεν, ενώ ο Λαφαζάνης σκίζει τα ρούχα του βλέποντας τους Τεξανούς να βγαίνουν στον αφρό.

Στο άλλο άκρο της Χρυσής Αυγής, δεν αποκλείεται τους επόμενους μήνες να δούμε δίκες με κατηγορητήριο για προπαρασκευαστικές πράξεις κατάλυσης του πολιτεύματος. Οι ποινές; Έως ισόβια και στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων καμιά 10αριά κορυφαίων στελεχών.

Και τι μένει; Η Νέα Δημοκρατία. Έχουμε και λέμε:

Κανείς δεν γνωρίζει αν παίζεται κάποιο ύπουλο παιχνίδι σε βάρος του Σαμαρά από Καραμανλικούς, Ντορικούς ή άλλους απροσδιορίστου ταυτότητας βουλευτές ή στελέχη που δεν του συγχώρησαν ότι πήρε το κόμμα.

Υπάρχουν ορισμένοι που έχουν από καιρό απασφαλίσει και δεν αποκλείεται να μην ψηφίσουν κάποιο κρίσιμο νομοσχέδιο, όπως π.χ. αυτό για τα ακίνητα την επόμενη Τετάρτη, πιθανότατα. Νικήτας Κακλαμάνης, Πολύδωρας, Βλάχος, Τζαμτζής, Σπηλιωτόπουλος, Ταμήλος είναι στην επικίνδυνη ζώνη και είναι άγνωστες οι αντιδράσεις τους.

Επίσης, η κυβέρνηση παρουσιάζει σοβαρές αρρυθμίες οι οποίες φάνηκαν κυρίως στο θέμα της ΔΕΗ. Την ίδια στιγμή η κρίση βαθαίνει και η φτώχεια επεκτείνεται. Δείτε τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ. Σχεδόν 3 στους 10 δεν έχουν να πληρώσουν ούτε για ικανοποιητική θέρμανση. Το ποσοστό του πληθυσμού που στερείται, τουλάχιστον, τέσσερις από τις εννέα, συνολικά, διαστάσεις της υλικής στέρησης, ανέρχεται σε 19,5% το 2012 (από 11,2% το 2008), με την Ελλάδα να βρίσκεται στην 6η χειρότερη θέση, πανευρωπαϊκά, μετά τη Βουλγαρία (44,1%), Ρουμανία (29,9%), Λετονία (26%), Ουγγαρία (25,7%) και Λιθουανία (19,8%). Μιλάμε για στοιχεία του 2011, σκεφτείτε τι έχει γίνει μέσα στην επόμενη διετία. Προφανώς αυτό δεν είναι success story.

Τους επόμενους μήνες η κυβέρνηση, εκτός από τη διαχείριση της προεδρίας της ΕΕ έχει να διαχειριστεί και τις διαπραγματεύσεις για το χρέος. Θα γίνουν τον Απρίλιο, θα γίνουν τον Ιούνιο, κανείς δεν γνωρίζει.

Και ποιος θα τις κάνει αυτές τις διαπραγματεύσεις; Το κλαδί που στέκεται ο Γ. Στουρνάρας πετσοκόβεται κάθε μέρα είτε έχει κάνει καλά είτε κακά. Μάλιστα, άρχισαν και οι διαρροές περί της διαδοχής του με πρώτο – πρώτο στη λίστα να είναι ο… Μάκης Βορίδης. Πώς λοιπόν θέλει μια κυβέρνηση να κάνει σοβαρή διαπραγμάτευση όταν ο υπουργός που έκανε τις διαπραγματεύσεις επί 1,5 χρόνο αφήνεται έρμαιο της κριτικής;

Όλα αυτά βαραίνουν το κλίμα, άλλωστε, στο Μαξίμου τρέμουν στην ιδέα διάλυσης του ΠΑΣΟΚ, επομένως, διάλυσης και της κυβέρνησης ή ενός ατυχήματος στη Βουλή.

Και το μέγα ερώτημα είναι: Τι θα κάνει ο καλός παίχτης, δηλαδή ο Σαμαράς για να αντιμετωπίσει την κρίση; Θα πάει σε εκλογές πριν τον Απρίλιο με την ελπίδα να… βγει πρώτος ο ΣΥΡΙΖΑ, να τα κάνει μπάχαλο και να ξαναφωνάξουν τη ΝΔ να σώσει τη χώρα; Ή θα επιλέξει τις τριπλές εκλογές τον Μάιο με την ελπίδα να έχει λυθεί το θέμα του χρέους, να έχει μοιραστεί μέρος από το πλεόνασμα και να έχει αναστραφεί η αρνητική εικόνα που έχει ο ελληνικός λαός;

Πράγματι δύσκολα διλήμματα που, απ’ ότι μαθαίνουμε, έχουν φανατικούς υποστηρικτές και από τις δύο πλευρές. Άλλοι συμβουλεύουν για τάχιστα εκλογές, άλλοι να περιμένουμε τον Ιούνιο. Η ουσία είναι ότι οι πρωτοβουλίες δεν είναι στα χέρια του κ. Σαμαρά. Κι αυτό γιατί το ΠΑΣΟΚ είναι αστάθμητος παράγοντας ενώ κανείς δεν αποκλείει εσωτερική «αναδιάταξη δυνάμεων» πράγμα που σημαίνει ότι θα ηχήσουν «καμπάνες αποστασίας».