Η πόλις εάλω και οι πολιτικοί… αγρόν αγοράζουν

Η κυβέρνηση και ο αποτυχημένος υπουργός Παππάς, παρά την απόφαση του ΣτΕ θα φέρουν τη Δευτέρα νέο νόμο. Αν δεν κάνουμε λάθος οι δικαστές αφαίρεσαν τις αρμοδιότητες από τον υπουργό καναλάρχη, όμως, αυτός δεν πτοείται.

Έτσι, από βδομάδα θα μπούμε σε νέο κύκλο συζητήσεων, συνεδριάσεων στη Βουλή, αντιπαράθεσης στα κανάλια. Θέλει δεν θέλει ο κόσμος θα ασχολείται με τις τηλεοπτικές άδειες, μιας και είναι το μείζον για την Ελλάδα θέμα, λες και κρίνεται η επιβίωσή

Δεν λέμε. Είναι ζήτημα Δημοκρατίας, είναι ζήτημα σύγκρουσης δύο κόσμων, αυτόν της Αριστεράς της ημιμάθειας, της συνωμοσίας, της ίντριγκας και αυτόν της ελευθερίας, της ανοικτής κοινωνίας και της δυνατότητας να μπορεί ο καθένας να εκφράζεται χωρίς να του βάζει φίμωτρο το κράτος.

Ωστόσο, μήπως το έχουμε παρακάνει; Τέσσερις μήνες τώρα ασχολούμαστε με τους καναλάρχες, τα βοσκοτόπια, τους Μαρινάκηδες και τους Μπόμπολες. Μέχρι πότε δηλαδή θα χάνουμε πολύτιμο πολιτικό και πραγματικό χρόνο για ένα θέμα που θα μπορούσε να λυθεί σε μία εβδομάδα; Συγκροτούμε ένα ΕΣΡ, αυτό αποφασίζει και τον αριθμό των καναλιών, και το τίμημα και τη διαδικασία, υπάρχει ένα κράτος που μόνο εποπτεύει και παρεμβαίνει όπου η διαπλοκή κάνει την εμφάνισή της και τέλος. Ο κόσμος παίρνει το τηλεκοντρόλ και ρίχνει «μαύρο» κι όχι ο κάθε... ημίτρελος υπουργός – καναλάρχης που νομίζει ότι είναι ο Ναπολέων Βοναπάρτης και συνεχίζει με εκείνο το «περίεργο» βλέμμα, παρά το προσωπικό του Βατερλό.

Είναι αυτό που λέμε «εδώ καράβια χάνονται, βαρκούλες αρμενίζουν».

Η τρόικα μας ζητά απίστευτης σκληρότητας μέτρα κι εμείς ασχολούμαστε με τα κανάλια. Το ΔΝΤ αποκαλύπτει ότι στο Χίλτον γίνονται συζητήσεις και για τέταρτο Μνημόνιο αλλά εμείς δεν δείχνουμε να πανικοβαλλόμαστε. Μας τρώει το χρόνο ο Παππάς και τα μαντρόσκυλά του που ουρλιάζουν από προχθές με μανία.

Η οικονομία διαλύεται και κινδυνεύουμε να γίνουμε ξανά παρίες που ικετεύουν για δάνεια και μόνιμη επιτροπεία.

Ο Τούρκος έχει ξεσαλώσει και σε λίγο θα μπει στη… Μύκονο κι εμείς θα ρωτάμε τον Παππά αν θα λειτουργήσει το Mega. Θα μπουν στην πόλη οι οχτροί κι εμείς θα κάνουμε ότι δεν συμβαίνει τίποτε και θα παίζουμε τον… παπά φωνάζοντας «ζήτω και γεια».

Όσο για την κοινωνία των 4,5 εκατ. φτωχών, των εκατομμυρίων ανέργων, των ανθρώπων που δεν έχουν ελπίδα για το μέλλον τους, των χιλιάδων παιδιών που εγκαταλείπουν τη χώρα; Μια είναι η συνταγή δια πάσαν νόσον: Πρωί, μεσημέρι και βράδυ… κανάλια, καναλάρχες, Παππάδες και παπατζήδες.

Έλεος παιδιά, τα σπίτια μας καίγονται κι εμείς τραγουδάμε το μοιρολόι του δικού μας θανάτου. Αυτό είναι το πολιτικό σύστημα που θα μας βγάλει από την κρίση; Αυτοί είναι οι ηγήτορες που θα μπουν μπροστά και θα πουν «ΟΧΙ» στις νέες προκλήσεις και στα νέα επικίνδυνα παιχνίδια που στήνονται για την πατρίδα, χωρίς μάλιστα να μας ρωτά κανείς και χωρίς να μας δίνει σημασία;

Κάποτε το «ΟΧΙ» ήταν απέναντι σε έναν εχθρό, φανερό, ύπουλο αλλά αντιμετωπίσιμο. Τώρα, όμως, που οι εχθροί είναι πολλοί και αφανείς; Ποιοι θα πάρουν τη χώρα από το χέρι και θα την οδηγήσουν σε ήρεμα νερά; Ο Τσίπρας και ο Κυριάκος που ασχολούνται από το πρωί ως το βράδυ με τα κανάλια και τις εκπομπές; Σκεφτείτε μόνο την εικόνα. Να μπουκάρουν οι Τούρκοι στο Αιγαίο κι εμείς να κάνουμε προ ημερησίας διάταξης στη Βουλή για τη… διαπλοκή.

Σκεφτείτε τους τροικανούς να μας υπογράφουν νέο μνημόνιο και οι πολιτικοί να κάνουν εξεταστική επιτροπή για το αν ο Μαρινάκης έχει καλύτερο και αντικειμενικότερο κανάλι από του Ιβάν Σαββίδη.

Η πατρίδα κινδυνεύει, η πόλις εάλω και οι πολιτικοί… αγρόν αγοράζουν, οι πολίτες κοιμούνται μπροστά από τα κανάλια. Πόση τύχη να έχει αυτό το έθνος;

Διαβάστε περισσότερα