Η πίκρα ενός Έλληνα για την Ελλάδα που διασύρεται

Μια καταπληκτική συνέντευξη από έναν Έλληνα της διασποράς, έναν μεγάλο μυαλό που διαπρέπει στο εξωτερικό στον τομέα της νανοτεχνολογίας και που είχε προταθεί για νόμπελ, δημοσιεύει η Ημερησία του Σαββάτου.

Αξίζει να διαβάσει κανείς την πίκρα ενός Έλληνα που βλέπει τη χώρα του να διασύρεται με κάθε τρόπο. Και αξίζει να ακούει τη φωνή ενός ανθρώπου που δακρύζει όταν βλέπει ότι η πατρίδα του έχει ξεχάσει βασικές αρχές της ανθρώπινης ζωής και κοινωνίας. Ολόκληρη η συνέντευξη έχει ως εξής:

«Πριν ξεκινήσω για τη Θεσσαλονίκη

η γραμματέας μου με ρώτησε αν είμαι σίγουρος για το ταξίδι, γιατί η Ελλάδα δεν είναι ασφαλής προορισμός. Αγαπώ τη χώρα μου και στενοχωριέμαι πολύ με αυτά που λέγονται και γράφονται…». Με εμφανή την πικρία και τη συγκίνηση στα μάτια του, ο δόκτωρ Φαίδων Αβούρης, κορυφαίος επιστήμονας της διασποράς επισημαίνει ότι η εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό έχει τρωθεί και εκφράζει το φόβο του ότι «η επίπτωση αυτή είναι πιο σημαντική κι από τα οικονομικά προβλήματα της χώρας». Τέκνο μιας Ελλάδας που δυστυχώς φθίνει, αλλά, κόντρα στο ρεύμα, συνεχίζει να διεκδικεί επιτυχώς σεβασμό για τα επιτεύγματά της, ο δρ Αβούρης, με ρίζες στις Κυκλάδες και νυν επικεφαλής στο τμήμα νανοτεχνολογίας του κολοσσού της ΙΒΜ, παραμένει ταπεινός. Τι κι αν έχει προταθεί, με την ομάδα του, για το βραβείο Νόμπελ, για την έρευνά του στο γραφένιο, ένα υλικό που έθεσε τις βάσεις για τον ταχύτερο υπολογιστή του κόσμου. Προσηνής και μειλίχιος, κάθεται απέναντί μου και με τη σοφία που προδίδουν τα… χιονισμένα του μαλλιά και γένια, σημειώνει ότι κάναμε λάθη τα οποία πληρώνουμε. «Δώσαμε λαβές και κάποιοι ήδη άρχισαν να ξαναγράφουν την ιστορία σε βάρος της Ελλάδας», τονίζει και ζητά από τους Έλληνες «να αλλάξουν νοοτροπία, οι νέοι να δείξουν πατριωτικό αίσθημα και να δουλέψουν και με λιγότερα, ενώ η χώρα να βασίσει το νέο αναπτυξιακό μοντέλο της στο software και στην παροχή υπηρεσιών, για να εξέλθει από την κρίση».

Υστερα από πολλά χρόνια επιστρέφετε στη Θεσσαλονίκη και βρίσκετε μια Ελλάδα με τρικυμία στην οικονομία της. Τι νομίζετε πως πρέπει να γίνει για να επιστρέψει η χώρα στην ανάπτυξη και ποιος ο ρόλος της νανοτεχνολογίας σε μια τέτοια διαδικασία;

Εγώ δεν θα τοποθετούσα τη νανοτεχνολογία στην πρώτη γραμμή. Πρώτα απ’ όλα υπάρχει θέμα νοοτροπίας. Πρέπει να καθίσουμε κάτω και να δούμε ποιοι είμαστε και κυρίως να καταλάβουμε πώς είναι ο κόσμος σήμερα και ποιο είναι το μέλλον μας. Έχουμε πέσει με τα μούτρα στη συζήτηση για τα πακέτα διάσωσης και πώς θα τα πάρουμε ή όχι. Αυτό είναι ένα σημαντικό ζήτημα, αλλά δεν λέει τίποτε σχετικά με το μέλλον μας. Η χώρα χρειάζεται ένα ειδικό πλάνο που μπορούμε να επικεντρωθούμε και να κάνουμε κάτι. Δεν έχουμε φυσικούς πόρους και δεν γίνεται να πάμε σε βαριά βιομηχανία, διότι έχουμε να ανταγωνιστούμε τους Γερμανούς και τους Κινέζους, ενώ απαιτούνται και κοστοβόρες επενδύσεις. Και από πού θα προέλθουν τα χρήματα αυτά; Κατά τη γνώμη μου δεν έχει να κάνει η νανοτεχνολογία, αλλά εδώ και τώρα να επικεντρωθούμε στο λογισμ