Επαναγορά Ομολόγων:Όταν κάποιοι…ανακαλύπτουν τον …τροχό!

Έχουμε καταντήσει μονότονοι επαναλαμβάνοντας πλειστάκις, ότι δεν χρειάζεται κάθε φορά να ανακαλύπτουμε τον….τροχό, για να αντιμετωπίσουμε την οικονομική κρίση  που ταλαιπωρεί την Ελλάδα, αλλά και την Ευρωζώνη, εδώ και μια τετραετία.

Υπήρχαν και υπάρχουν πολιτικές και μέτρα που θα μπορούσαν,  αν είχαν ληφθεί εγκαίρως, να περιορίσουν το τελικό δημοσιονομικό και κοινωνικό κόστος, αλλά και να ανασχέσουν την κρίση. Πολύ νωρίτερα, μάλιστα.

Επειδή δεν είμαστε κάτοχοι της …εξ αποκαλύψεως αληθείας, όλο και περισσότερο συνειδητοποιούμε

Με ενδιαφέρον διαβάσαμε στην «Καθημερινή» ένα άρθρο του, συνήθως καλά ενημερωμένου, ανταποκριτή της κ. Χρυσολωρά.

Το άρθρο, εν συντομία, αναφέρει ότι συζητείται, ευρέως, η ιδέα της επαναγοράς των ελληνικών ομολόγων από τη δευτερογενή αγορά, ως ένας αποτελεσματικός τρόπος μείωσης του ελληνικού δημοσίου χρέους.

Χαιρετίζουμε τη…συζήτηση της ιδέας! Έστω και πολύ …καθυστερημένα! Γιατί; Δείτε τι γράφαμε εδώ τον ….Ιανουάριο του 2012

«Τελικά, το Μνημόνιο απέτυχε, άρα η Τρόϊκα ούτε γνώσεις, ούτε εμπειρία διέθετε. Για να συνεχίσει τη ..διάσωση  απαιτεί διαρκώς νέα μέτρα. Έβγαλε και την ουρά της απ’ έξω. Δεν έφταιγε το πρόγραμμα, αλλά οι Έλληνες που δεν τηρούσαν τα υπεσχημένα.

Έτσι, φτάσαμε στο PSI. Να ξεκινήσουμε από μια βασική παραδοχή. Ουδείς εκ των ιδιωτών  ομολογιούχων, είναι  …γενναιόδωρος, ώστε να  χάσει χρήματα.  Εκτός και αν αντιληφθεί ότι στο μέλλον κινδυνεύει  να …χάσει περισσότερα ή και  όλα! Το περασμένο Καλοκαίρι, πριν από την αποτυχημένη προσπάθεια «κουρέματος» της 21ης Ιουλίου του 2010 (τότε που κατά τον κ. Βενιζέλο είχε μπει πάτος στο βαρέλι), τα ελληνικά ομόλογα διαπραγματεύονταν στη δευτερογενή αγορά  έως και στο 30% της ονομαστικής τους αξίας. Δηλαδή, υπάρχουν κάτοχοι ελληνικών ομολόγων που κερδίζουν και   με κούρεμα 50%!

Τι σήμαινε αυτό; Κάποιοι, επειδή έβλεπαν αυτό που έρχεται, ήθελαν να καθαρίσουν τα χαρτοφυλάκια τους από «ελληνικά χαρτιά»  και πωλούσαν όσο-όσο.  Τότε  «βγήκε στη δευτερογενή αγορά» η ΕΚΤ και «μάζεψε» ελληνικά ομόλογα ύψους περίπου 60 δις ευρώ.

Ποτέ μου δεν κατάλαβα: α)γιατί δεν τα «μάζεψε» όλα η ΕΚΤ και β)γιατί η Ελλάδα δεν διαπραγματεύτηκε να «στήσει” μια εταιρεία με χρηματοδότηση των Ευρωπαίων, η οποία θα αγόραζε «τσακισμένα ελληνικά ομόλογα». Ήταν  ο ασφαλέστερος και αποτελεσματικότερος τρόπος για να μειωθεί το χρέος μας, χωρίς κλυδωνισμούς. Θα κόστιζε και φθηνότερα!»

Στο ίδιο άρθρο, καταλήγαμε:

«Ας  διακόψουμε τις διαπραγματεύσεις για  το PSI! Αντιπροτείνουμε  την επαναδιαπραγμάτευση του συνολικού μας χρέους με επιτόκιο 1%. Όσο δανείζει η ΕΚΤ τις Ευρωπαϊκές Τράπεζες. Μια τέτοια συμφωνία θα έριχνε τα ετήσια χρεολύσια περίπου στα 4 δις, από τα 15 που θα πληρώσουμε εφέτος!

Ζητάμε  περίοδο χάριτος μέχρι να βγεί η οικονομία μας από την ύφεση.

Και  διάρκεια αποπληρωμής 30 έτη.

Μια τέτοια πρόταση:

α) απομακρύνει τον κίνδυνο της αβεβαιότητας

β) καθιστά το χρέος μας βιώ