Δύο διαφορετικοί κόσμοι...

Το τι έγινε στη Βουλή στη συζήτηση για την Παιδεία δεν έχει καμιά σημασία. Άλλωστε, μες το κατακαλόκαιρο ποιος ασχολείται με τις πολιτικές συγκρούσεις, τις ατάκες και τις σκιαμαχίες των αρχηγών, ακόμη κι αν πρόκειται για ένα τόσο σημαντικό θέμα.

Το ποιος κέρδισε ή ποιος έχασε από τη σύγκρουση Τσίπρα με Μητσοτάκη επίσης δεν έχει καμιά σημασία. Ο λαός δεν κρίνει με το ποιος τα λέει καλύτερα ή ποιος κάνει επικοινωνιακά κολπάκια. Άλλωστε, μπουχτίσαμε στο

Το πρόβλημα της Παιδείας είναι μείζον και είναι διαχρονικό. Αν δεν αλλάξει η ελληνική κοινωνία, αν δεν αλλάξουν τα μυαλά των πολιτών δεν θα αλλάξει και το εκπαιδευτικό σύστημα στη χώρα.

Όμως, αυτό που διαφάνηκε και από τη σημερινή συνάντηση είναι η χαοτική διαφορά που υπάρχει μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, μεταξύ της κεντροδεξιάς και της αριστεράς.

Είναι δύο διαφορετικοί κόσμοι που δεν μπορούν να συνεργαστούν γιατί απλά δεν υπάρχει πεδίο συνεννόησης. Η αριστερά στην Ελλάδα θέλει μια Παιδεία που θα ισοπεδώνει προς τα κάτω τους πάντες. Θέλει πανεπιστήμια και μεταπτυχιακά που θα βγάζουν συνδικαλιστές, μπαχαλάκηδες ή απλά αμόρφωτους. Θέλει την κατάργηση της αριστείας, επιδιώκει να κοπούν οι γέφυρες μεταξύ πανεπιστημίων και αγοράς εργασίας και παραγωγικής διαδικασίας.

Για την αριστερά είναι έγκλημα η ιδιωτική εκπαίδευση. Έγκλημα είναι και να ξεχωρίζει κανείς και να πηγαίνει μπροστά ανάλογα με τις δυνατότητές του. Η αριστερά επιδιώκει να διώξει τα λαμπρά μυαλά της χώρας και να μείνουν μόνον όσοι ονειρεύονται δημοσιοϋπαλληλίκι, κομματοκρατία, μιζέρια και ψευτοεπανάσταση με μολότοφ στα Εξάρχεια.

Αντιθέτως υπάρχει ένα μεγάλο μέρος του πολιτικού φάσματος και της κοινωνίας που θέλουν ανοικτά πανεπιστήμια. Που δεν ανέχονται τη βρομιά, τα γκράφιτι, τις καταστροφές μέσα στα κτίρια που πληρώνει ο ελληνικός λαός. Θέλει τάξη και όχι να γίνονται οι πανεπιστημιακοί χώροι… γύφτικα τσαντίρια που κάνει ο καθένας ό,τι γουστάρει.

Θέλει αμφιθέατρα γεμάτα από κόσμο, συνεργασίες με ξένα ΑΕΙ, γνωστικά αντικείμενα που θα οδηγούν στην αγορά εργασίας. Δεν θέλει τεμπέληδες, αιώνιους φοιτητές, ιδεοληπτικούς αριστερούς που έχουν πάσο μέχρι τα 50 για να πηγαίνουν τζάμπα με τα λεωφορεία.

Ένας άλλος κόσμος που θέλει το αυτοδιοίκητο των ΑΕΙ και ΤΕΙ κι όχι την παρέμβαση των κομμάτων και των φοιτητών. Που επιδιώκει την καθημερινή αξιολόγηση και λογοδοσία κι όχι το ρουσφέτι και την ξεφτίλα.

Δεν είναι δύσκολο να γίνουν όλα αυτά, ας ρίξει κάποιος μια ματιά τι συμβαίνει στα ξένα πανεπιστήμια. Όχι στο Χάρβαρντ ή στην Οξφόρδη. Αλλά στα πανεπιστήμια της Τουρκίας, της Εσθονίας, της Λιθουανίας. Ντρέπεσαι να μπεις μέσα, τα πάντα λάμπουν, υπάρχει τάξη και ασφάλεια, οι φοιτητές και οι καθηγητές πάνε να κάνουν τη δουλειά τους κι όχι να μάθουν πώς θα φτιάχνουν μολότοφ.

Τσίπρας και Μητσοτάκης εκπροσωπούν δύο διαφορετικούς κόσμους. Ανεξαρτήτως αν συμφωνεί κανείς με τον έναν και με τον άλλον, ανεξαρτήτως που ανήκει κάποιος στο θέμα της Παιδείας όλα είναι ολοφάνερα.

Ο Τσίπρας «πουλάει» αγώνες ενώ το μόνο που έχει κάνει είναι να είναι αστός, βολεμένος που πήγαινε στα Εξάρχεια κι έκανε καταλήψεις πιστεύοντας ότι έτσι αλλάζει τον κόσμο. Δυστυχώς τις ιδέες του πάει να τις περάσει και στην Ελλάδα όλων μας.

Η πλάκα είναι ότι το μόνο πράγμα που δεν ελέγχει η τρόικα πάει να το διαλύσει η κυβέρνηση. Και αυτοί που κάποτε ψήφιζαν το νόμο Διαμαντοπούλου (Τζάκρη, Μπόλαρης, Παραστατίδης, Κόλλια – Τσαρουχά) τώρα ψηφίζουν επί της ουσίας την κατάργησή του.

Ανάξιοι αυτοί της αριστεράς και θα το καταλάβουν σύντομα. Μόνη λύση πλέον είναι οι εκλογές και το πρώτο πράγμα που θα γίνει είναι να καταργηθεί ο νόμος του εμμονικού και ιδεοληπτικού Γαβρόγλου.

Διαβάστε περισσότερα