Διεθνής εκστρατεία της Δύσης με όπλο το «πολιτικό Ισλάμ»

Την εξαγωγή της «αραβικής επανάστασης», με όπλο το «πολιτικό Ισλάμ», προωθεί η Δύση, σε στενή συνεργασία με το Κατάρ, την Τουρκία και τη Σαουδική Αραβία. Εκτιμάται ότι οι επόμενοι στόχοι, είναι η Ρωσία, η Κεντρική Ασία και η Κίνα.

Η κατάσταση των πραγμάτων στο θέατρο του πολέμου της Εγγύς και Μέσης Ανατολής δεν είναι, ως συνήθως, ενθαρρυντική.  Στο λεξιλόγιο των ειδικών αναλυτών δεν υπάρχει χώρος στην πολιτική αισιοδοξία για το μέλλον της περιοχής. Μιας

γεωγραφικής ζώνης, που στην έναρξη της δεύτερης δεκαετίας του 21ου αιώνα βιώνει τόσο έντονες, εκτεταμένες και καταιγιστικές αλλαγές, όπως αυτές που συνέβησαν στην Ευρώπη στο τέλος της δεύτερης δεκαετίας του εικοστού αιώνα.

Στηρίζουν το ριζοσπαστικό Ισλάμ

Η «Αραβική Ανοιξη» αναπτύσσεται, περνώντας από το ένα κράτος της περιοχής στο άλλο. Όμως, η ανατροπή των κοσμικών αυταρχικών καθεστώτων δεν οδηγεί σε μια Δυτικού τύπου δημοκρατία, αλλά στην κυριαρχία του πολιτικού Ισλάμ. Τελευταίος σταθμός του «κύματος των αλλαγών», η Συρία. Στη χώρα αυτή ο Εμφύλιος πόλεμος μαίνεται για πάνω από ενάμιση χρόνο και έχει πάρει τα χαρακτηριστικά μιας εθνο-θρησκευτικής σύγκρουσης ανάμεσα στις διαφορετικές κοινότητες. Σε αυτή την αιματηρή αντιπαράθεση, συμμετέχουν ενεργά εξωτερικοί παράγοντες, που εξυπηρετούν τα δικά τους συμφέροντα. Οι κύριοι οργανωτές και χορηγοί αυτού του πολέμου, είναι το Κατάρ, η Τουρκία και η Σαουδική Αραβία, με τη στήριξη της Δύσης.

Η Συρία γίνεται ο κύριος στόχος των «διεθνιστών» εθελοντών του Τζιχάντ (Ιερός πόλεμος), γεγονός που θα επιφέρει σημαντικές γεωπολιτικές επιπτώσεις σε ενδεχόμενη πτώση του καθεστώτος Άσαντ. Είναι πολύ πιθανό, η χώρα να μετατραπεί σε ένα «ασταθές κράτος», ή ακόμα χειρότερα να καταρρεύσει ως κρατική οντότητα.  Ο σχηματισμός μιας ακόμα «ενωμένης αντιπολίτευσης» στη Ντόχα, αναδεικνύει τη συμμαχία μεταξύ Κατάρ, Τουρκίας, ΗΠΑ και Γαλλίας, με τη Σαουδική Αραβία σε ένα ανεξάρτητο ρόλο, στην υποστήριξη των ριζοσπαστικών ομάδων σαλαφιτών στη Συρία.

Όσον αφορά στη θέση τους των ριζοσπαστών Ισλαμιστών για ειρήνευση, δεν υπάρχει χώρος για συμβιβασμό με το καθεστώς. Οποιαδήποτε πρωτοβουλία, συμπεριλαμβανομένων και των ρωσικών ειρηνευτικών σχεδίων, με στόχο τον τερματισμό των συγκρούσεων στη Συρία, θα μπλοκάρεται και μάλιστα με τον πλέον ανοικτό τρόπο.  Η επίσκεψη του ρώσου υπουργού Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ, στην αραβική χερσόνησο έδειξε την έλλειψη προθυμίας των τοπικών ηγεσιών, όχι μόνο να λάβουν υπόψη τους τη θέση της Ρωσίας σχετικά με την κατάσταση στη Συρία, αλλά και ακόμα και να συζητήσουν πιθανή ειρηνευτική διαδικασία με τη Μόσχα.

Οι τελευταίες εξελίξεις πάντως, επιβεβαιώνουν την αποτελεσματικότητα της τακτικής της Ρωσίας και της Κίνας, που εμποδίζουν τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας (ΣΑ) του ΟΗΕ, που στόχο έχουν να ανοίξει ο δρόμος για επέμβαση στη Συρία σύμφωνα με το λιβυκό σενάριο. Αυτό δεν αποκλείει τη δημιουργία μιας ζώνης απαγόρευσης πτήσεων στα σύνορα με τη Τουρκία, που θα λειτουργεί σαν ένας εδαφικός «θύλακας» που δεν θα ελ