Μπαγαποντιές...

Θα μας πείτε υπερβολικούς, όμως, όποιος δει τη φωτογραφία του Αλέξη Τσίπρα να τσουγκρίζει τα αυγά με τις νεαρές κοπέλες της φρεγάτας «Αδρίας» θα καταλάβει γιατί είναι ένας αποτυχημένος πρωθυπουργός ο οποίος όμως ταιριάζει στην κουτοπονηριά του νεοέλληνα.

Ο πρωθυπουργός σε αμυντική στάση περιμένει το χτύπημα του αυγού από τη νεαρή υπαξιωματικό του πληρώματος και κρατά με τέτοιο τρόπο το αυγό που είναι σα να θέλει να την κοροϊδέψει.

Αυτό που κάναμε όταν είμαστε παιδιά. Κρατούσαμε με τέτοιο τρόπο το αυγό ώστε

να φαίνεται ελάχιστα η άκρη του, το πιο δυνατό σημείο έτσι ώστε όταν μας χτυπούσε ο… αντίπαλος να μην είχε πολλά περιθώρια. Αυτή η προσπάθεια εξαπάτησης που κάναμε αθώα όταν είμαστε μικροί θέλοντας να κερδίσουμε τους μεγαλύτερους και δυνατότερους.

Έτσι και ο Τσίπρας, δεν κρατά ξεκάθαρα το αυγό ώστε να τσουγκρίσει καθαρά, αλλά το κρύβει για να το χτυπήσει η νεαρή και να χάσει.

Είναι ακριβώς η πολιτική που ακολουθεί ένα χρόνο και πλέον. Κουτοπόνηρες πρακτικές, παρελκυστική τακτική, να κοροϊδέψουμε τους δανειστές, να κερδίσουμε χρόνο, να κερδίσουμε επικοινωνιακά το κοινό μας και… έχει ο Θεός. Ας τους δουλέψουμε τώρα και βλέπουμε στο μέλλον.

Αυτή η τακτική που έχει κάνει τον Τσίπρα… διάσημο μπαγαπόντη στην Ευρώπη, μόνο που οι μπαγαποντιές κοστίζουν στην Ελλάδα. Έτσι και τώρα, με το «μνημόνιο - κάβα» προσπαθεί η κυβέρνηση να το περάσει βαφτίζοντάς το «διορθωτή» ή έκτακτο μηχανισμό, θα δεσμευτεί γι’ αυτό, θα δεσμεύσει όλους τους επόμενους αλλά και τι έγινε; Να περάσει αυτός τον κάβο και μετά ας έρθουν άλλα κορόιδα να εφαρμόσουν τα μέτρα του Τσίπρα.

Η αριστερή κυβέρνηση που εξελέγη γιατί έκανε σημαία το μέιλ Χαρδούβελη του 1,8 δισ ευρώ τώρα βάζει την υπογραφή της σε μέτρα 9 δισ. ευρώ, αλλά και τι έγινε; Ο Τσίπρας και ο Καμμένος να κοροϊδέψουν τον κόσμο και δεν πειράζει αν η χώρα δεσμευτεί για τα επόμενα τρία χρόνια. Να κερδίσει επικοινωνιακά το ματσάκι ο Αλέξης, όπως με το τσούγκρισμα του αυγού και τι τον νοιάζει ποιος θα πρέπει να σπάσει μετά τα πραγματικά αυγά για να κάνει ομελέτα;

Δυστυχώς, έχουμε τον μπαγαπόντη που θέλουμε και που μας αξίζει. Αυτόν που νομίζει ότι ξεγελά τους κουτόφραγκους. Αυτόν που διαπραγματεύεται μαζί τους και πίσω από την πλάτη τους λέει: «Κορόιδα, εγώ θα κάνω αυτό που γουστάρω και δεν πειράζει αν στο τέλος ο λογαριασμός είναι βαρύτερος».

Ή πιο ξεκάθαρα «να σου σπάσω εγώ το αυγουλάκι νεαρή μου, να με δείξουν οι κάμερες ότι νίκησα, έστω και με κουτοπονηριά και δεν πειράζει να κλέψω και λιγάκι».

Αυτή η εικόνα, που για να πούμε την αλήθεια δεν είναι... εφεύρεση του Τσίπρα, μας κυνηγά χρόνια σαν λαός. Καταφέραμε πολλές φορές τα τελευταία 40 χρόνια να κοροϊδέψουμε τους κουτόφραγκους. Τους φάγαμε λεφτά, τους πήραμε τα πακέτα Ντελόρ και τα κάναμε σκυλάδικα στην Εθνική, ανοίξαμε μαγαζιά και τα κλείσαμε την άλλη μέρα, πήραμε επιδοτήσεις για κομμένες ελιές ή για χιλιάδες ζώα που δεν είχαμε, αρπάξαμε δισεκατομμύρια για να κάνουμε έργα αλλά τα μοιράσαμε σε μίζες. Και πήραμε και δάνεια για να πάμε διακοπές, να παντρέψουμε την κόρη στην Εκάλη, να φορέσουμε φούντα με μαργαριτάρια οι ψωριάρηδες.

Εντάξει, τους δουλέψαμε μια, δυο, τρεις και η κακιά μας μοίρα. Και τώρα ικετεύουμε τον Σόιμπλε και την Λαγκάρντ να δείξουν έλεος.

Το έχουμε ξαναπεί. Διαθέτουμε τους πολιτικούς που μας αξίζουν και απλά η επιλογή του Τσίπρα είναι το αποκορύφωμα της νεοελληνικής μπαγαποντιάς. Όταν θα καταλάβουμε πόσα λάθη κάναμε θα χτυπάμε το κεφάλι μας σαν το αυγό το Πάσχα.

Διαβάστε περισσότερα