Αντέχει ακόμη ο «Σουλτάνος» Ερντογάν

Παρά τις μεγάλες διαδηλώσεις εναντίον του, οι οποίες έχουν ξεκινήσει από την περασμένη άνοιξη, ο Πρωθυπουργός της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν, διατηρεί μια μεγάλη βάση υποστήριξης στις μη αστικές περιοχές της Τουρκίας, η οποία θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη στις αναλύσει αναφορικά με το μέλλον του ιδίου και της κυβέρνησής του.

Είναι σαφές από τις κινήσεις του, μεταξύ των οποίων και η προσπάθεια του να κατεβάσει ρολά για το Twitter στην

Τουρκία, δείχνουν ότι έχει πληγεί ο εγωισμός του και είναι αποφασισμένος να δώσει σκληρή μάχη για να παραμείνει στην εξουσία στις επόμενες γενικές εκλογές το 2015. Αυτό εξηγεί και το συνδυασμό κατασταλτικών μέτρων, αλλαγών στους θεσμικούς κανόνες, και αποφάσεων οι οποίες καθιστούν εξαιρετικά δύσκολο να αμφισβητήσει κανείς την εξουσία στην Τουρκία, στην πορεία προς τις εκλογές. Την ίδια στιγμή η κρίση στην Κριμαία, βάζει την Τουρκία, η οποία βασίζεται σε εισαγωγές ενέργειας από την Ρωσία, σε πολύ δύσκολη θέση. Άσχετα από τις δηλώσεις υποστήριξης προς τους Τατάρους, η Άγκυρα θα παραμείνει λίγο πολύ σιωπηρή στην όλη υπόθεση.

Η Τουρκία παραδοσιακά αποτελεί ένα από τους πλέον στενούς συμμάχους των Ηνωμένων Πολιτειών, και ο Αμερικανός Πρόεδρος, Μπαράκ Ομπάμα, έχει περιγράψει τον Ταγίπ Ερντογάν ως έναν από τους πιο έμπιστους συμμάχους του. Παρόλα αυτά ο «Σουλτάνος», όπως πλέον αποκαλείται από τα διεθνή μέσα μαζικής ενημέρωσης τον τελευταίο χρόνο δέχεται σφοδρή επίθεση στο εσωτερικό της Τουρκίας και όχι μόνο. Και το ερώτημα που εύλογα τίθεται είναι εάν πραγματικά κινδυνεύει.

Σίγουρα το κλίμα για τον Τούρκο Πρωθυπουργό δεν είναι καθόλου ρόδινο. Αν ξεκινήσει κανείς από το μέτωπο των ΗΠΑ, είναι βέβαιο ότι η Άγκυρα παραμένει ένας δυνατός σύμμαχος της Ουάσινγκτον. Οι αμερικανοί αξιωματούχοι αναγνωρίζουν την στρατηγική σημασία της Τουρκίας, σημειώνοντας ταυτόχρονα ότι η σχέση αυτή είναι ευρεία και βαθιά, αλλά ταυτόχρονα περίπλοκη. Σαν αποτέλεσμα πολλά θέματα αντιμετωπίζονται με τελείως διαφορετική ματιά στην Ουάσινγκτον από ότι στην Τουρκία, αλλά πάντα υπερισχύει η δυνατή σχέση μεταξύ των δύο στο στρατηγικό επίπεδο. Ο Ομπάμα έχει συνεργαστεί αρκετά καλά με τον Ερντογάν, όλα αυτά τα χρόνια.

Έχουν δίκιο οι αναλυτές που επισημαίνουν ότι το μεγαλύτερο μέρος των προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο Ερντογάν, έχουν δημιουργηθεί από τον ίδιο. Αν θυμηθεί κανείς τις διαδηλώσεις στο πάρκο Γκεζί θα αντιληφθεί ότι επιφανειακά ήταν διαδηλώσεις για την αναμόρφωση του πάρκου, αλλά στο βάθος εξελίχθηκαν σε αντίδραση ενάντια στη βία της αστυνομίας, την αλαζονεία της εξουσίας, και την αδυναμία της κοινωνίας να εκφράσει την άποψή της στο πολιτικό πεδίο. Αυτό που δημιούργησε ο Ερντογάν είναι ένα περιβάλλον μέσα στο οποίο ο κόσμος μπορεί να βρεθεί μέσα στην πολιτική σκηνή, αλλά η φωνή πολύ λίγων είναι αυτή που μπορεί να ακουστεί στην πολιτική διαδικασία. Αυτό βέβαια είναι και αποτέλεσμα της ύπαρξης πολύ αδύναμων κομμάτων στην αντιπολίτευση. Αυτό όμως που τροφοδότησε και τροφοδοτεί την οργή του κόσμου είναι το αίσθημα ότι η χώρα έχει γίνει κράτος ενός κόμματος και ενός ισχυρού άνδρα , του Πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος είναι κυρίαρχος από 2002 που το Κόμμα της Δικαιοσύνης και της Ανάπτυξης, ανέβηκε στην εξουσία.

Η επιθυμία του κόμματος να θεσμοθετήσει την εξουσία του κόντρα στις δημοκρατικές ελευθερίες, η ιδέα ότι θα περάσει ένα νέο Σύνταγμα το οποίο δεν θα είναι προς όφελος της Τουρκίας, αλλά θα συνδράμει την προσπάθεια του Ερντογάν να γίνει Πρόεδρος, αύξησαν το θυμό του κόσμου.

Και ξαφνικά ξεσπάει και ένα μεγάλο σκάνδαλο στο οποίο μπλέκονται Υπουργοί, τα παιδιά τους, μεγάλοι επιχειρηματίες, όλοι προερχόμενοι από το κυβερνών κόμμα. Από τον περασμένο Δεκέμβρη οι αποκαλύψεις δεν έχουν σταματημό, εμπλέκοντας τον ίσο τον Πρωθυπουργό και την οικογένεια του.

Οι ηχογραφημένες συνομιλίες του Ερντογάν με το γιό του, στις οποίες ακούγεται να του δίνει οδηγίες να κρύψει τεράστια χρηματικά ποσά έκαναν μεγάλη ζημιά στο προφίλ του. Παρόλα αυτά από την πρώτη στιγμή ο Ερντογάν χαρακτήρισε τις ηχογραφήσεις πλαστέ και προϊόν εσκεμμένου μοντάζ. Από την πρώτη στιγμή που ξέσπασε το σκάνδαλο παρέμεινε πιστός στην άποψη ότι πρόκειται για συνομωσία εναντίον του Κόμματός του, και εναντίον της ίδιας της Τουρκίας. Πρώτα κατηγόρησε των αμερικανό πρέσβη, Φράνκ Ρικίαρντον, ότι ενορχήστρωσε όλη τη συνομωσία. Κατηγόρησε επίσης, τον αυτοεξόριστο στις ΗΠΑ, πρώην σύμμαχο του, Ιμάμη Φετουλάχ Γκιουλέν, ηγέτη του Κινήματος Γκιουλέν, ότι έχει δημιουργήσει ένα παράλληλο κράτος, που έχει ως στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης του.

Οι τοπικές εκλογές στο τέλος του μήνα αποτελούν μεγάλη ευκαιρία για τα κόμματα της αντιπολίτευσης να αποκομήσουν σημαντικά κέρδη. Μεγάλη σημασία δίνεται στην υποψηφιότητα του Μουσταφά Σαριγκούλ, από το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, για τη Δημαρχία της Κωνσταντινούπολης. Υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να κερδίσει τον υποψήφιο του κόμματος του Ερντογάν και εάν αυτό συμβεί θα αποτελέσει μεγάλη ήττα για τον Τούρκο Πρωθυπουργό που ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα ως Δήμαρχος της Πόλης, και περνάει μεγάλα διαστήματα στην Κωνσταντινούπολη. Η υποστήριξη προς τον Ερντογάν έχει αποδυναμωθεί, αλλά ο ίδιος και η κυβέρνησή του έχουν επενδύσει πολύ χρόνο και χρήμα στην Κωνσταντινούπολη τα τελευταία δέκα χρόνια, οπότε δεν είναι βέβαιο ότι η αντιπολίτευση θα κερδίσει.

Επίσης είναι βέβαιο ότι ο Ερντογάν θα πιέσει για αλλαγή των κανονισμών του κόμματος του για να μπορέσει να παραμείνει Πρωθυπουργός. Αντιμετωπίζει αμφισβήτηση από του Γκιουλενιστές, τους Κεμαλιστές, και από όλο το φάσμα του πολιτικού συστήματος, με αποτέλεσμα να οδηγείται από τον εγωισμό του. Σε καμία περίπτωση δεν επιθυμεί να τελειώσει άδοξα την πολιτική του καριέρα. Είναι δεδομένο ότι όποιο και να είναι το αποτέλεσμα για τους υποψηφίους του κόμματός του στο τέλος του μήνα, αντίδραση του ιδίου αλλά και του κόμματος είναι προβλέψιμη. Θα κάνουν οτιδήποτε δυνατόν για να εξασφαλίσουν τη νίκη στις γενικές εκλογές του 2015.

Το σχέδιο έχει τεθεί ήδη σε εφαρμογή με σημείο αναφορά αυτές τις εκλογές. Το βλέπουμε πλέον σε καθημερινή βάση. Δυναμική καταστολή των διαδηλώσεων, αλλαγές στου θεσμούς, ξήλωμα αντιπάλων στην αστυνομία και το δικαστικό σώμα, ωμές παρεμβάσεις και χειραγώγηση των μέσων μαζικής ενημέρωσης, και προσπάθεια κλεισίματος των κοινωνικών δικτύων, με απώτερο σκοπό να αποτραπεί η δυνατότητα της κοινωνίας να ανταγωνιστεί την εξουσία στην Τουρκία.

Το σίγουρο είναι ότι όπως συμβαίνει και με τα άγρια ζώα που όταν πληγωθούν γίνονται πολύ πιο επικίνδυνα, έτσι και ο Ταγίπ Ερντογάν, που αναμφισβήτητα έχει πληγωθεί, έχει αρχίσει να λειτουργεί επικίνδυνα. Είναι λάθος να βιαστεί κανείς να τον θεωρήσει τελειωμένο, όπως είναι επίσης λάθος να μην ανησυχεί κανείς για τις από εδώ και στο εξής εξελίξεις στην Τουρκία.

Διαβάστε περισσότερα