Kαθυστερήσεις στις πληρωμές εξαιτίας της γραφειοκρατίας

Πριν λίγες ώρες ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, Χρ. Σταϊκούρας, σε συνέντευξή του είπε ότι από το Δεκέμβριο έχουν πέσει στην αγορά 1 δισ. ευρώ σε πληρωμές οφειλών του κράτους ενώ τους επόμενους μήνες θα δοθούν άλλα 3,6 δισ. ευρώ ώστε να πάρουν ανάσα χιλιάδες πολίτες. Σύμφωνα με τις ανακοινώσεις, το Γενικό Λογιστήριο ενέκρινε να δοθούν κονδύλια στα υπουργεία και τους φορείς του δημοσίου 2,27 δισ. ευρώ (έως τέλος Φεβρουαρίου) για να πληρώσουν τους ιδιώτες στους οποίους τα χρωστούν, ενώ έως τέλος Μαρτίου θα έχει εγκρίνει συνολικά 3,68 δισ. (όλα χρέη από το 2011 και μόνο προς το παρόν).

Συγκεκριμένα,

- τον Δεκέμβριο 2012 εγκρίθηκε χρηματοδότηση (από το υπουργείο προς τα υπουργεία) 211 εκατ. ευρώ για αντίστοιχα χρέη.

- τον Ιανουάριο 2013 εγκρίθηκαν 431 εκατ.

- τον Φεβρουάριο άλλα 880 εκατ. ευρώ

- έως τέλος Μαρτίου υπολογίζεται ότι θα εγκριθούν 1,2 δισ.

Τι πήραν οι δικαιούχοι;

- το Δεκέμβριο του 2012 πληρώθηκαν μόλις 47 εκατ. ευρώ (όλα για εφάπαξ δημοσίων υπαλλήλων)

- τον Ιανουάριο του 2013 πληρώθηκαν 217 εκατ. ευρώ

- τον Φεβρουάριο εκτιμάται σε περίπου 400-600 εκατ.

- τον Μάρτιο υπολογίζεται να ξεπεράσει το 1 δισ.

Όλα αυτά είναι αυτονόητα. Η κυβέρνηση προσπαθεί να πληρώσει τα χρέη της, όπως υποσχέθηκε ότι θα κάνει μόλις πήραμε τη δόση – μαμούθ. Μόνο έτσι θα μπορέσει να υπάρξει ρευστότητα. Ωστόσο, το μεγάλο σκάνδαλο στην υπόθεση είναι οι δραματικές καθυστερήσεις που υπάρχουν στις πληρωμές από κάποια υπουργεία εξαιτίας της… γραφειοκρατίας. Κάποιοι λένε ότι φταίει το υπουργείο Οικονομικών γιατί βάζει διάφορα εμπόδια στις πληρωμές. Άλλοι ότι φταίνε συγκεκριμένοι υπουργοί που δε μπορούν να ξεμπλοκάρουν τα κονδύλια.

Όπως και να έχει πρόκειται για τεράστιο σκάνδαλο. Διότι δε μπορεί να έχει γονατίσει η αγορά, να περιμένουμε από τα Χριστούγεννα να πληρωθούν όλοι οι πιστωτές του Δημοσίου και ενώ υπάρχει «έτοιμο» χρήμα κάποιοι να καθυστερούν για κάποιους άγνωστους γραφειοκρατικούς ή υπηρεσιακούς λόγους. Δε μπορεί να παίζουν ούτε με το ψωμί χιλιάδων αλλά ούτε και με την οικονομία γενικότερα. Άλλωστε, η ανοχή που δείχνει η κοινωνία συνδέεται με την προοπτική να πέσει χρήμα στην αγορά. Οποίος, λοιπόν, δε μπορεί να κάνει ούτε το αυτονόητο, δηλαδή να παίξει το ρόλο του ταμία, ας πάει σπίτι του. Ανοχή τέλος.