Pro Evolution Soccer 2013

"Σάββατου…νααα…μπαλάααρα…".

Όταν μια ομάδα δεν πάει καλά, πολλές φορές αντί ο πρόεδρος να κλείσει μεγάλες μεταγραφές, αλλάζει τον προπονητή, ρίχνει το φταίξιμο σε αυτόν, η ψυχολογία της ομάδας αλλάζει και τα πρώτα αποτελέσματα έρχονται. Κάτι τέτοιο συμβαίνει και στην Konami. Στην περίπτωση του Pro Evolution Soccer, τα τελευταία χρόνια δεν θα μπορούσαν

παρά να θεωρηθούν “πέτρινα” με την έννοια του ότι σε κάθε έκδοση οι γκάφες των developers διαδέχονταν η μία την άλλη. Στο PES 2010 είχαμε λάθη στις πάσες, στο PES 2011 στις διαιτητικές αποφάσεις και μόλις πέρυσι στους τερματοφύλακες. Ως εκ τούτου, ο Shinji 'Seabass' Takatsuka κρίθηκε “λίγος” και ο Masuda Kei τον αντικατέστησε στην κορυφή, κατεβάζοντάς τον μία βαθμίδα κάτω. Με 10 χρόνια εμπειρία στο Pro και 14 στην Konami, ο Kei έφερε στο προσκήνιο αρκετές φρέσκες ιδέες.

Απ’ την άλλη, δεν θα μπορούσαμε να παραβλέψουμε το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια “ο πρόεδρος” (η Konami δηλαδή) δεν θέλει να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη. Τα πρωταθλήματα είναι μόλις επτά, οι servers αντιμετωπίζουν προβλήματα και οι προγραμματιστές που επιμελούνται την μηχανή γραφικών δεν έχουν καταφέρει να αποτυπώσουν σωστά τα animations. Κι όμως, με το Pro Evolution Soccer 2013, η Konami έβαλε στόχους. Αλλάζει για πρώτη φορά ουσιαστικά το online mode εξαλείφοντας το lag, αποκτά δικαιώματα για δυνατά μουσικά κομμάτια και –όπως ανακοίνωσε από φέτος τον Μάιο- στην επόμενη έκδοση θα χρησιμοποιήσει πιθανότητα την Fox Engine του Hideo Kojima.

Εδώ και μία εβδομάδα το GameWorld έχει στα χέρια του το νέο Pro και το εξετάζει εξονυχιστικά. Ως gameplay η πρώτη εντύπωση είναι σαφώς καλύτερη, αλλά μετά από μερικές ώρες παιχνιδιού τα γνωστά “φαντάσματα” του παρελθόντος κάνουν την εμφάνισή τους. Τα animations δεν έχουν εξελιχθεί, η ανταπόκριση κινήσεων καθιστά το gameplay αργό κι όμως αυτό το “μαραφέτι” συνεχίζει να μας διασκεδάζει. Το πολυδιαφημισμένο νέο χαρακτηριστικό του PES 2013 είναι το ProActive ID, βάση του οποίου οι κινήσεις συγκεκριμένων παικτών παγκόσμιας κλάσης είναι ξεχωριστές και διακρίνονται εμφανώς σε σχέση με τους υπόλοιπους. Η Konami εδώ επένδυσε, αν και –όπως έχω ξαναγράψει πολλάκις με διαφορετικό τρόπο- η στρατηγική της θυμίζει ότι έχει ρετιρέ πολυτελείας με τζάκι και τζακούζι, αλλά τα θεμέλια του κτιρίου είναι ετοιμόρροπα.

Ομάδες και modes
Όπως είχε ανακοινωθεί εδώ και μήνες, η Konami δεν προχώρησε σε αγορά δικαιωμάτων για περισσότερα πρωταθλήματα. Η μόνη ευχάριστη έκπληξη είναι η ύπαρξη του Βραζιλιάνικου πρωταθλήματος σε όλα τα modes (φιλικό, Master League, Become a Legend, Online και φυσικά Copa Libertadores). Από εκεί και πέρα, συναντάμε, τις γνωστές εθνικές ομάδες. 20 αγγλικούς συλλόγους με ψεύτικα ονόματα (εκτός από Manchester United, 20 γαλλικούς, 20 ιταλικούς, 18 ολλανδικούς, 20 ισπανικούς, 16 πορτογαλλικούς με τέσσερα πραγματικά ονόματα και τα υπόλοιπα ψεύτικα, 18 ψεύτικες ομάδες στο PES League, 18 ψεύτικες στο We League και 26 ακόμη ευρωπα