Greak: Memories of Azur | Review

Το Greak: Memories of Azur είναι μία από αυτές τις περιπτώσεις δισδιάστατων platformερs που καταφέρνουν να τραβήξουν το βλέμμα κατευθείαν χάρη στον ελκυστικό οπτικό τομέα τους. Ανήκει σε αυτήν τη συνομοταξία των κορυφαίου Hollow Knight και Cuphead -μεταξύ άλλων- απεικονίζοντας ένα ιδιαίτερα ευχάριστο και “εύκολο” στο μάτι εικαστικό, με γραφικά σχεδιασμένα στο χέρι και όμορφες, απαλές γραμμές. Προσφέρει μία πρώτη εικόνα που αναμφίβολα δείχνει ότι υπάρχει μεράκι

από την indie ομάδα ανάπτυξης. Δυστυχώς, όμως, εμπίπτει και σε αυτές τις περιπτώσεις παιχνιδιών όπου το κυριότερο ατού τους σχεδόν περιορίζεται στον οπτικό τομέα, υπερτερώντας κατά πολύ των υπολοίπων συνιστωσών, κρατώντας τελικά πίσω την εμπειρία στο σύνολο.

Το Greak: Memories of Azur είναι σίγουρα ένα ενδιαφέρον platformer αλλά η βασική του gameplay ιδέα, σχετικά με τη συνεργασία τριών χαρακτήρων, σκοντάφτει αρκετά συχνά στην υλοποίησή της. Δεν είναι όμως αυτό το μόνο ελάττωμα που υπάρχει στο παιχνίδι (αν και είναι το βασικότερο θα λέγαμε) καθώς και σε άλλους τομείς, όπως του σεναρίου, διακρίνονται ορισμένα προβλήματα.

Η περιπέτεια λαμβάνει χώρα στον μυθικό κόσμο του Azur όπου κατοικούν τα ανθρωπόμορφα όντα ονόματι “Courines”, που πίστευαν ότι είχαν καταφέρει να καταπολεμήσουν την απειλή της εχθρικής φυλής των Urlags. Όταν η τελευταία αρχίσει εκ νέου την επιδρομή στον Azur, οι Courtines ουσιαστικά θα τραπούν σε φυγή χρησιμοποιώντας εναέρια μέσα για να εγκαταλείψουν τη γενέτειρά τους.

Αρχικά παίρνουμε τον ρόλο του νεαρού Greak, ο οποίος σταδιακά θα βρει τα δύο αδέρφια του, συνεχίζοντας μαζί την πορεία προς τη σωτηρία των υπολοίπων Courtines. Το σενάριο δεν προσπαθεί να χτίσει κάποιο βαθύ lore, παραμένοντας σε επιφανειακά fantasy μονοπάτια, παρέχοντας μόνο ορισμένες εξτρά αναφορές σε παλιότερους ήρωες του Azur και των θαρραλέων ενεργειών τους για την απώθηση των Urlags.

Αυτό δεν θα ήταν κατ’ ανάγκη κάποιο πρόβλημα, εντούτοις, η συνολική περιπέτεια καταλήγει να είναι ιδιαίτερα περιοριστική και μονοδιάστατη ως προς τον βασικό στόχο μας. Στον πρώτο καταυλισμό που θα εντοπίσουμε ένας από τους εργάτες θα μας δώσει τα αρχικά μας objectives σχετικά με την επισκευή ενός αερόπλοιου ώστε οι Courtines να καταφέρουν να ξεφύγουν από τους εισβολείς.

Αρχικά αυτό το objective φαντάζει ως εισαγωγικό, όμως, κάθε φορά που φέρνουμε πίσω το κατάλληλο αντικείμενο για την επισκευή, ένα άλλο ζητούμενο θα εμφανιστεί σχετικό με τη λειτουργικότητα του αερόπλοιου, κάτι που θα επαναληφθεί αρκετές φορές. Εν ολίγοις, η συνολική διάρκεια του παιχνιδιού αναλώνεται στην επιδιόρθωση αυτού του σκάφους. Σαν αποστολή δίνει περισσότερο την εντύπωση ενός προλόγου για μία ευρύτερη περιπέτεια που τελικά δεν θα έρθει ποτέ, μία αίσθηση που εντείνεται ακόμα περισσότερο από την αρκετά μικρή διάρκεια των περίπου έξι ωρών.

Τα δευτερεύοντα quests που εμφανίζονται ακολουθούν παρόμοια οδό, καθώς είναι και ελάχιστα στον αριθμό και εντελώς τυπικά, όπως η εξόντωση συγκεκριμένου τύπου και αριθμού εχθρών για να ξεκλειδώσουμε εξτρά επιθετικές κινήσεις, οι οποίες με τη σειρά τους δεν παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Γενικότερα, ο έλεγχος του Greak δεν προσφέρει κάποια ιδιαιτερότητα, με το διπλό άλμα και το dash, εν είδει αποφυγής, να αποτελούν το συνολικό ρεπερτόριο των κινήσεών του. Δεν θα αργήσουμε να φέρουμε βέβαια στην ομάδα μας την Adara, την αδερφή του Greak, η οποία αντί για τη χρήση σπαθιού εκτοξεύει ενεργειακές σφαίρες και αντί για διπλό άλμα μπορεί να ίπταται για 2-3 δευτερόλεπτα.

Ο συνδυασμός αυτών των δύο χαρακτήρων οδηγεί σε διάφορους περιβαλλοντικούς γρίφους, που κυμαίνονται γενικά σε απλοϊκά μονοπάτια. Η ελάχιστη διαφοροποίηση που παρουσιάζουν στις ικανότητές τους δεν επιτρέπει στους δημιουργούς να πειραματιστούν ιδιαίτερα με το συνδυασμό των ικανοτήτων τους, καταλήγοντας τελικά σε τυπικά μονοπάτια όσον αφορά αυτούς τους γρίφους.

Το κράτημα μοχλών για να συγκρατήσουμε πόρτες ανοιχτές ώστε να περάσει από κάτω ο δεύτερος χαρακτήρας δεν θα λέγαμε ότι είναι και ό,τι πιο συναρπαστικό μπορεί να κάνει κάποιος, όμως κάπου εκεί κυμαίνεται ένας μεγάλος αριθμός των απαιτούμενων συνεργατικών ενεργειών.

Με την προσθήκη του τρίτου αδελφού, του πολεμιστή Raydel, η κατάσταση γίνεται ελαφρώς καλύτερη καθώς η χρήση της ασπίδας του αλλά και η αδυναμία του στο κολύμπι αξιοποιεί σε μεγαλύτερο βαθμός τις δυνάμεις και τις αδυναμίες των ηρώων. Ακόμα και σε αυτό το κομμάτι, ωστόσο, η κατάσταση παραμένει σε ιδιαίτερα απλοϊκά μονοπάτια ενώ επίσης δεν βοηθάει ότι η προσθήκη του τελευταίου αδελφού έρχεται στα τελευταία στάδια του παιχνιδιού.

Ο χειρισμός του κάθε χαρακτήρα από την άλλη πλευρά είναι ιδιαίτερα δουλεμένος, οδηγώντας σε ευχάριστα platforming μονοπάτια. Η πρόκληση είναι αρκετά χαμηλή όσον αφορά το platforming με τον καλοφτιαγμένο χειρισμό ωστόσο να οδηγεί στην ευχάριστη περιήγηση. Το κομμάτι που δεν λειτουργεί καλά είναι αυτό της ταυτόχρονης διαχείρισης των δύο και αργότερα τριών ηρώων. Σε αντίθεση με τα Trine, όπου κάθε χαρακτήρας εμφανιζόταν μόνο όταν τον επιλέγαμε, εδώ και οι τρεις χαρακτήρες βρίσκονται ταυτόχρονα στην οθόνη.

Ένα ιδιόρρυθμο σύστημα χειρισμού μάς επιτρέπει να τους ελέγχουμε ταυτόχρονα κατά βούληση. Έχοντας κρατημένη την αριστερή σκανδάλη (ασχοληθήκαμε με το Greak στο Series X) ελέγχουμε όλους τους χαρακτήρες ταυτόχρονα εάν και εφόσον βρίσκονται σε απόσταση 2-3 μέτρων μεταξύ τους. Δεδομένου ότι κάθε ένας από αυτούς έχει ιδιαιτερότητες στα άλματα σημαίνει ότι δεν γίνεται να τους ελέγχουμε σε εκτενή κομμάτια ταυτόχρονα καθώς σταδιακά οι αποστάσεις τους αλλάζουν ενώ και τα άλματα απαιτούν διαφορετικό συγχρονισμό.

Επιπλέον, πατώντας τη δεξιά σκανδάλη μπορούμε να δώσουμε εντολή σε έναν σχετικά απομακρυσμένο χαρακτήρα ώστε να έρθει προς τα εμάς. Σε αυτήν την περίπτωση όμως δεν υπάρχει κάποια A.I. για να τον χειριστεί επαρκώς καθώς απλά τρέχει προς τα εμάς ενώ εμείς πρέπει να πατήσουμε το άλμα ή την επίθεση όποτε χρειάζεται.

Γενικά η σχεδόν ολική απουσία της A.I. στους δύο επιπλέον χαρακτήρες είναι έντονη και δημιουργεί συχνά σημαντικό πρόβλημα στο ρυθμό αλλά και τις μάχες. Ιδίως όταν ερχόμαστε σε κάποιο boss και με τους τρεις χαρακτήρες η κατάσταση γίνεται ιδιαιτέρως προβληματική, σε σημείο που να μας κάνει να ψάχνουμε το μενού μήπως και δεν έχουμε εντοπίσει κάποια ρύθμιση.

Στις πιο δύσκολες μάχες οι έτεροι χαρακτήρας θα στέκονται ουσιαστικά ανήμποροι, με την ταυτόχρονη διαχείριση όλων των ηρώων να είναι σχεδόν αδύνατη. Και στο θέμα της περιήγησης όμως υπάρχουν θέματα, καθώς πολλές φορές το micromanagement ρίχνει ανούσια τον ρυθμό, ιδίως σε σημεία όπου θα πρέπει να επαναλάβουμε τμήματα του επιπέδου με τον δεύτερο ή και τον τρίτο χαρακτήρα καθώς συχνά δεν ενδείκνυται να τους χειριστούμε ταυτόχρονα.

Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η επιλογή για co-op οποιασδήποτε μορφής απουσιάζει, μία ιδιαίτερα περίεργη έλλειψη δεδομένου του στησίματος του παιχνιδιού που δίνει την εντύπωση ότι είναι κομμένο και ραμμένο για συνεργατική εμπειρία. Αν και η ταυτόχρονη χρήση των 2-3 χαρακτήρων οδηγεί σε ορισμένους συμπαθητικούς περιβαλλοντικούς γρίφους, ώστε να δικαιολογούν αυτόν τον μηχανισμό, η γενικότερη υλοποίηση υστερεί και αποτελεί τελικά τροχοπέδη στην εμπειρία.

Όσον αφορά στον γενικότερο σχεδιασμό του παιχνιδιού, η εμπειρία είναι στο μεγαλύτερο βαθμό της γραμμική, με λίγες δόσεις από backtracking. Η μικρή διάρκεια του Greak: Memories of Azur σημαίνει ότι δεν θα δείτε πολλά διαφορετικά σκηνικά, αλλά τουλάχιστον, όπως προείπαμε, ο εικαστικός του τομέας είναι σίγουρα και το μεγαλύτερο ατού του παιχνιδιού μεταφέροντάς μας σε όμορφα σκηνικά. Ο σχεδιασμός του παραπέμπει σε ένα ευχάριστο fantasy animation, αποτελώντας ένα τμήμα που καταφέρνει ως ένα σημείο να σηκώσει το βάρος της εμπειρίας στην πλάτη του.

Το Greak: Memories of Azur, εν κατακλείδι, αποδίδει μία πολύ όμορφη εικόνα ενός fantasy κόσμου, αλλά παραμένει αδύναμο στις υπόλοιπες gameplay ιδέες του, ιδίως όσον αφορά στον ταυτόχρονο έλεγχο των τριών χαρακτήρων. Αποτελεί ένα σχεδιαστικό θέμα που θεωρούμε ότι το Trine το είχε λύσει πριν από πολλά χρόνια, αλλά η Navegante Entertainment θέλησε να δοκιμάσει μία εναλλακτική πορεία που τελικά καταλήγει να δείχνει ξένη προς ένα αποκλειστικά single player παιχνίδι.

Το Greak: Memories of Azur κυκλοφορεί από τις 17/8/21 για PS4, PS5, Xbox One, Xbox Series, PC και Switch. Το review βασίστηκε στην έκδοσή του για το Xbox Series, με review code που λάβαμε από την Team 17.

The post Greak: Memories of Azur | Review appeared first on GameOver.