Record Label Vault Vol.3: NOT NOT FUN / 100% SILK (Los Angeles)

Τρία στα τρία interviews με labels από την Πόλη των Αγγέλων (και την Ubiquity εκεί ουσιαστικά την τοποθετείς) αλλά θα ‘επανορθώσουμε’ σύντομα. Φαίνεται πως οι ευρωπαίοι label heads είναι πιο δύσκολοι και δύσπιστοι όταν ένα περιοδικό από την Ελλάδα τους ζητάει συνέντευξη. Βέβαια, τα πράγματα με την Not Not Fun ήταν ακόμα πιο εύκολα λόγω μιας πιο προσωπικής σχέσης.Αγάπη και μόνο είναι η λέξη που περιγράφει τη σχέση μας με την Not Not Fun

Από τo 2004 και μέχρι σήμερα, το ζεύγος των Britt και Amanda Brown μας έχει προσφέρει άπειρες εκλεκτικές κυκλοφορίες fringe, πειραματικής και αλλά και πειραγμένης dance μουσικής από σχήματα που αναδείχθηκαν (Maria Minerva, Peaking Lights, Sun Araw, Pocahaunted, Heatsick, Ducktails, LA Vampires, Ital, High Wolf, Ensemble Economique κ.α.) και άλλα τόσα που χάθηκαν κάπου στη διαδρομή. Έτσι είναι ο νόμος της μουσικής βιομηχανίας, αν και μόνο σε αυτή τη βιομηχανία δεν ανήκει η Not Not Fun. Πρέπει να έχουν περάσει χιλιάδες ώρες φτιάχνοντας και κολλώντας τα χειροποίητα εξώφυλλα, κασέτες σε φακέλους, διαδρομή στο ταχυδρομείο και πίσω, ξανά εξώφυλλα, μπογιές, κόλες, μουσικές…

Αν και το νούμερο των κυκλοφοριών από μόνο του ζαλίζει (γύρω στις 350 σύνολο τα δύο labels !!!), αυτή είναι η περίοδος που οι Not Not Fun και 100% Silk ζούνε τις πιο δημιουργικές τους στιγμές. Και έπεται συνέχεια. Ευτυχώς και εμείς στην Ελλάδα έχουμε πάρει μία μικρή γεύση με συναυλίες από την Maria Minerva, τον High Wolf και πριν μερικές μέρες με τον Ensemble Economique, ενώ αναμένουμε τον επόμενο μήνα και τον εξαιρετικό Umberto από το … Κάνσας σε Θεσσαλονίκη, Λάρισα και Αθήνα!

O Britt Brown λοιπόν απάντησε στις ερωτήσεις μας…

Ποιες κυκλοφορίες είναι ακόμα ζεστές στην Not Not Fun και κυκλοφόρησαν πρόσφατα;

Η μουσική βιομηχανία κατεβάζει ρολά αν μπορούμε να το πούμε έτσι τον Δεκέμβριο και Ιανουάριο. Όλοι είναι τρελαμένοι να δώσουν βραβεία για τα καλύτερα της χρονιάς. Έτσι δεν μπορείς να κυκλοφορήσεις πολλά τότε γιατί πολλοί θα τα αγνοήσουν. Αλλά έχουμε δύο νέες killer κασέτες που μόλις κυκλοφόρησαν. Filthy Ηuns (bedroom biker desert τραγούδια, μέλη από Daughters Of The Sun) και Super Jam (blasted pulp sci-fi soundtrack μουσική από τη Σουηδία).

Έχω βρεθεί στο Highland Park και γύρω εκεί που βρισκόσαστε αρκετές φορές. Κάθε φορά που το επισκέπτομαι βλέπω αρκετές αλλαγές προς το καλό. Νέα spots, galleries, τα γραφεία της Stones Throw εκεί, αρκετά νέα δισκάδικα (όπως το φοβερό Mount Analog) κλπ. Το βλέπετε και εσείς αυτό;

Είχαμε φίλους που έμεναν στο Highland Park πίσω στο 2000, και τότε υπήρχαν μόνο liquor stores, piñata shops και μαγαζιά έτοιμα να κλείσουν. Όπως και άλλα μέρη στο L.A., η γειτονιά εδώ είδε αρκετές αλλαγές την τελευταία δεκαετία. Είναι μία ισπανόφωνη περιοχή της πόλης, αλλά υπάρχει μία αναγέννηση με πολλούς νέους άφραγκους καλλιτέχνες και μουσικούς να έρχονται και να μένουν εδώ. Βλέπω πολύ θετικά την αλλαγή.

Click here to view the embedded video.

Πως είναι το γραφείο-σπίτι της Not Not Fun; Κάνετε και πάρτι εκεί ή δεν έχετε πολύ χώρο;

Μερικούς μήνες αφού ξεκινήσαμε το label το 2004, η Amanda και εγώ μετακομίσαμε σε ένα μικρό διαμέρισμα με δυο κρεβατοκάμαρες στο Eagle Rock, πάνω από ένα κέντρο για botox. Τρέχαμε το label εκεί για εφτά χρόνια, φτιάχνοντας τις παραγγελίες και στο πάτωμα του σαλονιού, βάφοντας κασέτες στο μπαλκόνι, κάνοντας μεταξοτυπίες και διάφορα άλλα project στο parking πάνω σε ένα τραπέζι που δίπλωνε κλπ. Μπογιά, glitter και κόλα έγιναν ένα με το χαλί, οι κασέτες και οι αφίσες και ότι άλλο σχετικό έπιαναν πιάνω μέχρι το ταβάνι. Μοιάζαμε σαν επεισόδιο της σειράς ‘Hoarders’.

Πριν ένα χρόνο περίπου μετακομίσαμε 5 λεπτά δρόμος πιο κάτω, σε ένα μικρό σπίτι με μία μικρή αυλή που έχουμε φτιάξει στούντιο και ένα mini γραφείο αν το πούμε έτσι. Έχει αλλάξει πραγματικά τη ζωή μας.

Δεν είναι πολύ μεγαλύτερο από το παλιό μας διαμέρισμα αλλά πιο οργανωμένο και μπορούμε να κάνουμε καλύτερη δουλειά. Κάνουμε και πάρτι εδώ αλλά μέχρι εκεί. Οι γείτονές μας έχουν 6 παιδιά, κάτι τέτοιο…

Είναι ακόμα η Not Not Fun ένα label που το τρέχουν δύο άτομα; Έχετε και δικά σας μουσικά projects;

Ναι, εγώ και η Amanda τρέχουμε τα πάντα, με εξαίρεση 1 ή 2 interns μία στο τόσο να βοηθάνε, 1 videographer φίλο που φτιάχνει πολλά από τα videos μας, και μόλις πριν λίγο καιρό προσλάβαμε κάποια άτομα να μας βοηθάνε στο PR. Κατά τα άλλα είναι η ίδια minimal DIY δουλειά όπως πάντα.

Μουσικά τώρα, η Amanda δουλεύει σποραδικά με τους LA Vampires ανάλογα το πρόγραμμά της μιας και η άλλη της full ασχολία είναι η συγγραφή βιβλίων. Εγώ πάντα έχω τους Robedoor με τον φίλο μου Alex, από το 2005.

Ποια η αφορμή για να ξεκινήσετε την Not Not Fun;

Αποφασίσαμε να φτιάξουμε το label πραγματικά από το τίποτα. Η Amanda πρότεινε την ιδέα μιας και είχαμε ξεκινήσει να παίζουμε μουσική μαζί και είχαμε πολλούς κολλητούς φίλους σε μπάντες. Σκεφτήκαμε θα έχει πλάκα και το είδαμε σαν ένα art project , κάτι που θα απορροφούσε τη δημιουργική μας ενέργεια κατά τη διάρκεια των σαββατοκύριακων και τα βράδια. Είχαμε και οι δύο πρωινές δουλειές εν τω μεταξύ που δεν μας άρεσαν.

Σίγουρα ποτέ δεν περιμέναμε ότι η Not Not Fun θα μεγαλώσει τόσο και θα μας ακολουθούσε full time.

Click here to view the embedded video.

Προσωπικά έχω πολλές από τις πρώτες σας κυκλοφορίες (σ.σ. εποχή 2005 αν θυμάμαι που είχαν σκάσει κάτι παραλαβές κατευθείαν από την Not Not Fun στο δισκοπωλείο Jinx, αλλά οι περισσότερες ποτέ δεν κατέληξαν στα ράφια αλλά στο ΄προσωπικό’ / σοφές επιχειρηματικές κινήσεις). Σκέφτεστε να κάνετε κάποια re-release ή μπορούν να βρεθούν παλιά πράγματα και στο eBay;

Ναι ναι, θυμάμαι. Υπάρχει πολύ πρώιμο υλικό και κυκλοφορίες εκεί έξω σίγουρα. Δεν ξέρω τι παλιές κυκλοφορίες υπάρχουν πλέον στο eBay και οι τιμές σίγουρα διαφέρουν. Το αστείο είναι ότι σπάνια μας ζητάνε για re-releases. Αν τους ενδιαφέρει κάτι που είναι out of print, μάλλον θα το βρουν να το κατεβάσουν δωρεάν. Δεν ξέρω…

Γιατί αποφασίσατε από τα πρώτα χρόνια να κυκλοφορήσετε κασέτες (σ.σ. ένα μέσο που επιστρέφει δυναμικά / δεν μιλάμε για σημαντικές πωλήσεις αλλά κασέτες πλέον υπάρχουν επίσημα εκεί έξω); Ξέρω πολλά νέα παιδιά στην Ελλάδα που δεν έχουν ούτε πικάπ, ούτε κασετόφωνο. Οκ, κάτι θα έχουν οι γονείς τους. Μπαίνει και το θέμα νοσταλγίας μέσα;

Όταν εγώ και η Amanda μεγαλώναμε στα 90’s, τα CDs κυριαρχούσαν πια των κασετών. Μπορούσες όμως ακόμα να αγοράσεις κασέτες σε διάφορα μέρη, ήταν πολύ φτηνές και ανθεκτικές, και έτσι είχαμε πολλές στη συλλογή μας.

Όταν μπήκαμε σε πιο underground νερά και self-released κυκλοφορίες, οι κασέτες κυριαρχούσαν εκεί και ήταν το πιο κοινό μέσο. Εμείς πάντα ΑΓΑΠΟΥΣΑΜΕ τις κασέτες και ήταν φυσικό επακόλουθο να θέλουμε να κυκλοφορήσουμε κάποιες όταν ξεκινήσαμε το label. Ποτέ δεν ήταν η νοσταλγία το θέμα μας. Και γενικά μπορείς να βρεις κασετόφωνα εύκολα παντού.

Όντως μπορείς να βρεις εύκολα. Επίσης, τρέχετε την 100% Silk, ένα πιο dance label. Πως ξεκίνησε η 100% Silk και γιατί μερικές κυκλοφορίες δεν βγήκαν από την Not Not Fun;

Γύρω στο 2009 η Amanda άρχισε να ακούει διάφορα είδη ρυθμικής body μουσικής, κυρίως ηλεκτρονικά στυλ (disco, house, acid). Είχαμε και πολλούς φίλους μουσικούς που έφτιαχναν ανάλογες μουσικές. Σταδιακά γεννήθηκε η ιδέα για ένα sister label που θα ασχοληθεί με παράξενες DIY μορφές dance μουσικής, κάτι ξεχωριστό σίγουρα από τη γενική αισθητική της NNF. Ήταν πραγματικά μία οργανική γέννηση. Πραγματικά μας έκανε έκπληξη πόσο γρήγορα έκανε αίσθηση (και θετική και αρνητική κάποιες φορές).

Η 100% Silk νοιώθω ότι έχει ένα πολύ καλό following στην Ευρώπη κυρίως. Όσο πιο dance και περίεργο, τόσο πιο Ευρώπη;

Η dance μουσική πάντα είναι κάτι που οι πιο πολλοί Αμερικάνοι δεν αισθάνονται κοντά της ή δεν αισθάνονται ‘ασφαλείς’ μαζί της. Κατά κάποιο τρόπο δεν κολλάει με τον ‘εθνικό μας χαρακτήρα’ που είναι παθιασμένος σε πιο rock, pop και blues μουσικές. Υπάρχει η εντύπωση πως η ηλεκτρονική μουσική είναι ευρωπαϊκή ‘εφεύρεση’, και αυτό το ξένο πάνω της την κάνει ‘ύποπτη’ σε ένα μέρος του πληθυσμού.

Είναι σίγουρα αλήθεια ότι οι άνθρωποι εκτός ΗΠΑ έχουν αγκαλιάσει την 100% Silk πιο πολύ από εδώ, με μεγαλύτερο ενθουσιασμό. Αλλά και με την NNF το ίδιο ισχύει. Δεν ενδιαφέρει το label μας τους Αμερικάνους. Περνάνε πιο πολύ χρόνο να ανταγωνίζονται μεταξύ τους παρά να εκτιμούν πράγματα.

Click here to view the embedded video.

Η 100% Slik εμπνέεται και από τη μόδα; Ποιοι είναι οι αγαπημένοι fashion designers της Amanda;

Η Amanda επηρεάζεται πολύ από τον κόσμο της μόδα, ειδικά το overlap της μόδας με την dance μουσική κουλτούρα. Αν υποθέσουμε ότι τα labels μας πεθάνουν, τότε η μόδα θα είναι το επόμενο βήμα της Amanda. Αγαπάει Γιαπωνέζους και Βέλγους σχεδιαστές περισσότερο. Issey Miyake, Rei Kawakuba, Yohji Yamamoto, Jil Sander, Damir Doma και άλλους.

Σε ευχαριστώ για τη συνέντευξη! Τι να περιμένουμε από τις Not Not Fun και 100% Silk για φέτος; Ίσως ένα μεγάλο Not Not Fun φεστιβάλ;

Όπως συνήθως, ένα τόνο από νέες LP και 12” κυκλοφορίες από τους Umberto, Pharaohs, Octo Octa, Xander Harris, Coyote Clean Up, White Poppy, Russian Tsarlag, Maria Minerva, Bobby Browser, LX Sweat, Ensemble Economique, Sapphire Slows, Magic Touch και άλλους. Νομίζω θα γίνει και μία 100% Silk περιοδεία στην Αυστραλία και σίγουρα θα θέλαμε να κάνουμε ένα μεγάλο NNF φεστιβάλ στο Los Angeles κάποια στιγμή. Τον Φεβρουάριο 2014 το label θα κλείσει 10 χρόνια παρουσίας και έχουμε διάφορες ιδέες για να κάνουμε κάτι μεγάλο. Θα δείξει…

Click here to view the embedded video.

Click here to view the embedded video.

Click here to view the embedded video.

Click here to view the embedded video.

Click here to view the embedded video.