Radiohead + Caribou @ Lanxess Arena, Κολωνία

Γεγονότα, σκέψεις, προβληματισμοί και υπερβολικές αναλύσεις γύρω από την πρόσφατη εμφάνιση των Radiohead στην Κολωνία της Γερμανίας.

Η πρώτη φορά που είδα ζωντανά τους Άγγλους ήταν πριν από 12 χρόνια, στο Θέατρο Λυκαβηττού τρία χρόνια αφότου η πεντάδα από την Οξφόρδη είχε ταράξει συθέμελα το alternative οικοδόμημα των late-90’s και λίγους μήνες πριν κυκλοφορήσει το λυτρωτικό για την μετέπειτα πορεία τους Kid A. Η δεύτερη φορά ήταν την περασμένη Δευτέρα στην Κολωνία και δυστυχώς επιβεβαίωσε κάποιες από τις ανησυχίες

που είχα τελευταία για μια από τις αγαπημένες μου μπάντες.

Πέρα από την προσωπική αδυναμία που τους τρέφω, θεωρώ τους Βρετανούς μια από τις σπουδαιότερες μπάντες που γνώρισε η γενιά μου, η οποία πέραν των εξαιρετικών άλμπουμ που κυκλοφόρησε μέσα στα 20 χρόνια που δραστηριοποιείται δισκογραφικά, έθεσε νέους κανόνες στο πως αντιλαμβάνονται κοινό και μουσικοί την έννοια του “εναλλακτικού” στα zeros, και λειτούργησε ως βασική επιρροή σε χιλιάδες νέων καλλιτεχνών ανά την υφήλιο.

Παράλληλα, στήνοντας έναν ολόκληρο “μηχανισμό” υποστήριξης σε θέματα artwork, merchandise, promotion και έξυπνου marketing γενικότερα, κατάφερε να γιγαντώσει το brand name της και να θεωρείται ένα από τα ελκυστικότερα προϊόντα της μουσικής βιομηχανίας σήμερα. Όλα αυτά βέβαια δεν θα είχαν κανένα νόημα, αν δεν απαρτιζόταν από μουσικές ιδιοφυΐες, όπως είναι τουλάχιστον οι δύο από τους πέντε Radiohead.

Σύσσωμος ο “μηχανισμός” αυτός λοιπόν, μεταφέρθηκε στη Lanxess Arena της Κολωνίας, η οποία όταν δεν φιλοξενεί την τοπική ομάδα ice hockey, παραχωρεί το χώρο σε συναυλίες παρόμοιου μεγέθους, αλλά όχι απαραίτητα αντίστοιχης ποιότητας. Ενδεικτικά αναφέρω, πως λίγες μέρες μετά τους Radiohead τη σκηνή της Arena θα καταλάμβανε ο… dj Bobo, ενώ η συναυλιακή χρονιά στο χώρο θα ολοκληρωθεί το Μάιο με ένα λαϊκό teen προσκύνημα στον Justin Bieber.

Η πόλη που κάποτε γέννησε τους τεράστιους Can, φόρεσε τα καλά της για να υποδεχτεί τους Radiohead, οι οποίοι όπως είναι γνωστό δε διανύουν ευτυχισμένες μέρες, μετά το ατύχημα στον Καναδά που κόστισε τη ζωή του Scott Johnson, τεχνικού και στενού φίλου του Phil Shelway, γεγονός το οποίο ανάγκασε το συγκρότημα να μεταθέσει μεγάλο μέρος της καλοκαιρινής τους περιοδείας δύο μήνες μετά.

Στο καθαρά μουσικό κομμάτι της βραδιάς, ο Caribou με το σχήμα του άνοιξαν άψογα το event με ένα 45λεπτο σετ που στηρίχτηκε κυρίως στο πρόσφατο άλμπουμ του, Swim, αλλά και στην παρουσία ενός drummer ο οποίος βάλθηκε να σπάσει τα τύμπανα και να ξεσηκώσει τους περίπου 15000 κόσμου που βρέθηκαν στο χώρο, δίνοντας μας παράλληλα τον απαραίτητο χρόνο να απολαύσουμε το πρώτο λίτρο μπύρας πριν τους headliners.

Το δίωρο show των Radiohead που ακολούθησε, τα είχε όλα: ένα εντυπωσιακό σκηνικό από 12 οθόνες οι οποίες άλλαζαν θέση, χρώμα και εικόνα σε κάθε κομμάτι, τον δεύτερο drummer Clive Deamer να χτίζει, μαζί με τον Phil, μια απίστευτη ρυθμική βάση στα κομμάτια που το απαιτούν, έναν υπερκινητικό Thom Yorke, έναν Johnny Greenwood ν

Keywords
Τυχαία Θέματα