Η αντιμετώπιση της παγκόσμιας αποδάσωσης είναι θέμα θεσμών όχι χρημάτων

Περιβάλλον Ενέργεια

Τις προκλήσεις στη χρηματοδότηση προσπαθειών για την ανάσχεση της παγκόσμιας αποδάσωσης στο πλαίσιο των κλιματικών διαπραγματεύσεων, είχε ως θέμα η εκδήλωση που οργάνωσε ο ευρωβουλευτής Κρίτων Αρσένης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Στην ημερίδα συμμετείχαν η Επίτροπος της ΕΕ για την Κλιματική Αλλαγή, Connie Hedegaard, ο συντονιστής της Παγκόσμιας Τράπεζας για την ανάσχεση της παγκόσμιας αποδάσωσης,  Benoît Bosquet, και ο αμερικανός χρηματιστής,  Lou Munden, ειδικός σε θέματα χρηματοδότησης

προσπαθειών για την αποφυγή της αποδάσωσης. Παρόντες στην ημερίδα ήταν επίσης ευρωβουλευτές από όλες τις πολιτικές ομάδες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, εκπρόσωποι του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, καθώς και καθηγητές αλλά και φοιτητές από ελληνικά πανεπιστήμια.

Η συζήτηση επικεντρώθηκε στο πρόγραμμα REDD+, έναν χρηματοδοτικό μηχανισμό για την αντιμετώπιση της παγκόσμιας αποδάσωσης που θα παίξει κυρίαρχο ρόλο στις προσπάθειες των αναπτυσσόμενων χωρών για τον περιορισμό των εκπομπών τους. Η χρηματοδότηση του θα αποτελέσει κύριο σημείο συζήτησης στις επόμενες διεθνείς διαπραγματεύσεις του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή τον Δεκέμβριο στην Ντόχα.

Στην ημερίδα συζητήθηκαν οι βασικές προϋποθέσεις για την αποδοτική και σωστή χρήση της χρηματοδότησης του προγράμματοςREDD+, όπως είναι η ανάγκη προστασίας των συλλογικών δικαιωμάτων ιδιοκτησίας των ιθαγενών, η ρύθμιση της αγοράς προϊόντων όπως η σόγια και το φοινικέλαιο που συνδέονται άμεσα με την αποδάσωση , αλλά και η αποφυγή χρηματοδότησης έργων όπως φράγματα και δρόμοι.

Μετά το τέλος της συζήτησης, ο Κρίτων Αρσένης έκανε τις εξής δηλώσεις:

«Το 60% των δεσμεύσεων των αναπτυσσόμενων χωρών για τον περιορισμό των εκπομπών τους αφορούν προγράμματα REDD+ η επιτυχία των οποίων αποτελεί κλειδί για την επίτευξη των στόχων για την ανάσχεση της κλιματικής αλλαγής. Βασική προϋπόθεση όμως για την ορθή διαχείριση της χρηματοδότησης τέτοιων προγραμμάτων είναι η σωστή χρήση της χρηματοδότησης αυτής με τη συμμέτοχη των τοπικών κοινοτήτων. Η προστασία των συλλογικών δικαιωμάτων ιδιοκτησίας των ιθαγενών, η ρύθμιση της αγοράς προϊόντων όπως η σόγια και το φοινικέλαιο που συνδέονται άμεσα με την αποδάσωση αλλά και η αποφυγή χρηματοδότησης αναπτυξιακών έργων που οδηγούν σε αποδάσωση, είναι τρία συγκεκριμένα μέτρα που μπορούν να βοηθήσουν δραστικά στην ανάσχεση της παγκόσμιας αποδάσωσης.  Θα συνεχίσω τις προσπάθειες για την θέσπιση των μέτρων αυτών τόσο στα πλαίσια των διεθνών διαπραγματεύσεων του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή όσο  και στην  ευρωπαϊκή  νομοθεσία.»