Σπανούλης: "Η οικογένειά μου με κάνει πιο δυνατό"

Σε δεύτερη μοίρα άφησε το μπάσκετ ο Βασίλης Σπανούλης και μίλησε για τον ίδιο και την οικογένειά του σε συνέντευξη που παραχώρησε στο επίσημο σάιτ της Ευρωλίγκας.

Μπορεί να είναι ένας από τους καλύτερος Ευρωπαίους μπασκετμπολίστες, αλλά πάνω από όλα είναι άνρθωπος.

Ο αρχηγός του Ολυμπιακού μίλησε για την οιγένεά του και τα απαιδία του, που του δίνουν δύναμη να συνεχίσει και τον στηρίζουν.

Αναλυτικά η συνέντευξη:

«Είμαι πολύ χαρούμενος. Η οικογένεια είναι το Νο. 1 για εμένα. Προσεύχομαι να είναι όλα καλά και να είμαστε μια χαρούμενη και περήφανη οικογένεια.

Η ζωή μου άλλαξε πολύ όταν ξεκίνησα να κάνω παιδιά, αλλά θέλαμε πολλά. Είμαι άνθρωπος της οικογένειας και το ίδιο και η γυναίκα μου. Είμαστε πολύ πολύ χαρούμενοι να έχουμε μια μεγάλη οικογένεια.

Είμαστε όλη την ώρα με τα παιδιά και περνάμε καλά μαζί τους. Είναι ένα θαύμα, αυτό που συμβαίνει στην οικογένεια μας.

Δεν περίμενα να κάνω τόσα πολλά παιδιά, αλλά ποτέ δεν ξέρεις τι να περιμένεις στην ζωή. Είμαστε ερωτευμένοι και χρειαζόμασταν μια μεγάλη οικογένεια και δόξα τω Θεώ την έχουμε.

Σίγουρα όταν κάνεις παιδιά ωριμάζεις και γίνεσαι πιο υπεύθυνος, αλλά ήμουν αρκετά από όταν ήμουν νέος. Για εμένα το να έχω την οικογένεια μου να με στηρίζει σε όλα, με κάνει πιο δυνατό. Μου δίνει αυτοπεποίθηση και μου φτιάχνει την διάθεση.

Κάθε φορά που επιστρέφω από προπονήσεις και παιχνίδια, ειδικά από ταξίδια, θέλω να δω την γυναίκα μου και τα παιδιά. Αυτό είναι σπουδαίο. Να τους βλέπω να χαμογελούν, όταν επιστρέφω, μου αλλάζει την κακή διάθεση και όλα όσα έχουν συμβεί μέσα στην ημέρα.

Σχετικά με το "αστείο" με τα παιδιά μου και την Euroleague, για εμένα το πιο σημαντικό είναι να είναι τα παιδιά μου γερά. Δεν πιστεύω σε αυτά τα πράγματα. Στον κόσμο αρέσει να ασχολείται με αυτά και να δίνουν σημασία. Είναι λογικό, απλά εγώ δεν το κάνω.

Τα παιδιά μου είναι τέλεια. Είναι υπεύθυνα και πειθαρχημένα. Μου κάνουν την ζωή εύκολη, επειδή είναι τόσο καλά, νοιώθω ευλογημένος. Η Ολυμπία τα πηγαίνει περίφημα. Δεν είναι εύκολο αλλά είναι εξαιρετική σε ότι αφορά τα παιδιά και στο να είναι κοντά τους συνέχεια. Δίνει την ζωή της γι' αυτά.

Όταν παίζεις μπάσκετ, κάνεις φίλους. Είναι καλό για εμένα να έχω κάποιους ανθρώπους κοντά στο σπίτι και είμαι πραγματικά χαρούμενο και περήφανος γι' αυτό.

Η οικογένεια και μπάσκετ είναι οι δύο μεγάλες μου αγάπες, οπότε είναι καλό που συνδέονται. Και τα παιδιά μου λατρεύουν το μπάσκετ.

Αυτή την στιγμή είναι πολύ μικρά και αυτό που κάνουν είναι να απολαμβάνουν να παίζουν μπάσκετ με τους φίλους τους. Φυσικά, μεγαλώνουν σε μία... μπασκετική οικογένεια και είναι πάντα στα παιχνίδια μου, στο γήπεδο. Αυτό τα κάνει να αγαπούν το άθλημα παραπάνω.

Ο Θανάσης είναι 8 χρονών και παίζει στην ομάδα στο σπίτι μας στην Βουλιαγμένη, αλλά μόνο για πλάκα. Όταν είμαι εδώ πάω και τον βλέπω. Είναι ωραίο, αλλά και πάλι, είμαι χαρούμενος που απολαμβάνει και περνάει καλά παίζοντας μπάσκετ. Είναι μια κλασσική σχέση πατέρα γιου, τίποτα άλλο.

Όμως δεν θα κάθομαι να φωνάζω στα παιδικά γήπεδα. Οι γονείς μου δεν το έκαναν και εγώ δεν θα το κάνω ούτε εγώ. Δεν είναι στον χαρακτήρα μου και δεν θα το κάνω στον γιο μου. Απλά κάθομαι πίσω, τον υποστηρίζω και απολαμβάνω να τον βλέπω να παίζει.

Σχετικά με τα ταξίδια, είναι δύσκολο αλλά πρέπει να το κάνω, είναι η δουλειά μου. Όπως είπα και πριν προσπαθούμε να μιλάμε μέσω FaceTime, όπως κάνω και με τον Ζήση, ώστε να βλέπω τα παιδιά μου όταν είμαι μακρυά. Πάντα ρωτάνε πότε θα γυρίσω.

Αγαπώ τον Ολυμπιακό και με αγαπούν και αυτοί , υπάρχει τρομερή σύνδεση. Μοιραζόμαστε τα ίδια συναισθήματα και γι' αυτό έμεινα εδώ. Είμαι Έλληνας και το να είμαι εδώ κάνει τα πράγματα πιο εύκολα για τα παιδιά, για το σχολείο.

Αν είχα αποφασίσει να αφήσω τον Ολυμπιακό θα έπαιρνα την οικογένεια μαζί μου, αλλά όπως είπα αγαπώ τον Ολυμπιακό και το να μείνω εδώ ήταν μια εύκολα απόφαση για εμένα.

Στον Θανάση αρέσουν κάποιοι παίκτες από το ΝΒΑ, όπως ο Λεμπρόν Τζέιμς, ο Στεφ Κάρι, ο Ίρβινγκ, ο Ντουράντ... του λέω ότι κέρδισα κάποιους από αυτούς το 2006 και μου αρέσει να λέω αυτή την ιστορία.

Πάντως, είμαι καλά με πέντε παιδιά, όχι άλλο».