Ας μιλάμε μόνο όταν έχουμε κάτι να πούμε!

*Του Ιγνάτιου Καϊτεζίδη

Αν διαβάσει κάποιος την ειδησεογραφία των τελευταίων ετών, θα δει δύο θέματα να εμφανίζονται με μεγάλη συχνότητα: την εγκληματικότητα και τη Δικαιοσύνη. Και τα δύο θέματα αφορούν κορυφαίους θεσμούς της δημοκρατίας μας. Οι ειδήσεις είναι γεμάτες με περιστατικά βίας, μικρή και μεγάλη εγκληματικότητα, εγχώρια και εισαγόμενη, αλλά και σχόλια για την παρουσία και την αποτελεσματικότητα της Αστυνομίας. Την ίδια στιγμή η Δικαιοσύνη «δικάζεται» από τον Τύπο, από πολιτικούς και από τον κάθε τυχαίο,

που νομίζει ότι αντλεί από το προνόμιο της ελευθερίας το δικαίωμα να κρίνει τη Δικαιοσύνη, τους δικαστές, το σύστημα και την ίδια τη δημοκρατία.

Αστυνομία και Δικαιοσύνη έχουν κρεμαστεί στα «μανταλάκια» των περιπτέρων. Αποτελούν θεσμούς υπό λαϊκή και δημοσιογραφική κρίση. Όλοι οι άσχετοι αυτής της χώρας έχουν αποκτήσει δικαίωμα να σχολιάζουν νομικά, επιχειρησιακά και θεσμικά. Όλοι έχουν άποψη για όλα και κυρίως για θέματα που δεν γνωρίζουν.

Έτσι, δημιουργείται μια ιδιόμορφη ομηρία των δύο θεσμών, οι οποίοι ακούσια προσπαθούν να κινηθούν με τρόπο που θα ικανοποιεί και την κοινωνία και όχι μόνο την κανονικότητα των διαδικασιών. Αυτό, ωστόσο, συνιστά απόκλιση, μεροληψία και κακή ερμηνεία του θεσμικού ρόλου τους. Και θα πρέπει να ανησυχεί τους σκεπτόμενους πολίτες το γεγονός ότι Αστυνομία και Δικαιοσύνη μπορούν να επηρεάζονται.

Ασφαλώς δεν προκαλεί σε κανέναν έκπληξη το γεγονός ότι η πολιτική πρωτοστατεί σε αυτό το φαινόμενο. Κρίσεις αξιωματικών με πολιτικά κριτήρια, διώξεις και κομματικές αποστρατείες, αποφάσεις που μειώνουν την επιχειρησιακή ικανότητα και το αίσθημα ασφάλειας της κοινωνίας. Ταυτόχρονα, εναγκαλισμός Δικαιοσύνης και πολιτικής που κάνουν τα κόκαλα του Μοντεσκιέ να τρίζουν, απαξίωση της Δικαιοσύνης, πρωτοφανείς δημόσιες κρίσεις δικαστικών αποφάσεων σε πολιτικό επίπεδο, διώξεις και τιμητικές συνταξιοδοτήσεις. Όλα με πρόθεση ελέγχου και χειραγώγησης. Θεσμοί υπό κηδεμονία. Πυλώνες της δημοκρατίας που αμφισβητούνται, σχολιάζονται και αποδομούνται.

Δημοκρατίες που βαδίζουν με αυτόν τον τρόπο και χάνουν σταδιακά τη σταθερότητά τους. Κοινωνίες που δεν μπορούν να στηριχθούν στην ισχύ των θεσμών αισθάνονται μόνιμα ανασφαλείς και φυλλοροούν. Η συνταγή είναι πολύ απλή και παλιά. Ας αφήσουμε και τους δυο θεσμούς να λειτουργήσουν. Να κάνουν το έργο τους. Ας μην τους δώσουμε μικροαστικά χαρακτηριστικά, ας μην τους κάνουμε θεσμούς προσωπικής & κομματικής χρήσης. Έχει αξία να τους ισχυροποιήσουμε και να τους προστατεύσουμε. Να τους σεβαστούμε και να τους στηρίξουμε. Για να μπορέσουμε τελικά να τους εμπιστευτούμε. Αυτός είναι ο τρόπος να νιώσουμε πιο ασφαλείς και πιο ελεύθεροι, να αισθανθούμε την ουσία της δημοκρατίας.

* Ο Ιγνάτιος Καϊτεζίδης είναι δήμαρχος Πυλαίας- Χορτιάτη και αντιπρόεδρος της Επιτροπής Θεσμών της ΚΕΔΕ. Το άρθρο δημοσιεύτηκε την Παρασκευή 03/11/2017 στην εφημερίδα Δημοκρατία.