Τέταρτο μνημόνιο με ή χωρίς ΔΝΤ

Παρά τις καθυστερήσεις και τις πληροφορίες ότι το ΔΝΤ φεύγει από το πρόγραμμα, οι χθεσινές δηλώσεις του εκπροσώπου του Ταμείου Τζέρι Ράις ,δείχνουν το αντίθετο για παραμονή και με πλήρη χρηματοδοτική συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα.

Όμως ο Ράις επέμεινε ότι θα χρειαστούν νέα

μέτρα λιτότητας στην περίπτωση που ο στόχος για το πρωτογενές πλεόνασμα αποφασιστεί ότι πρέπει να διαμορφωθεί στο 3,5% του ΑΕΠ και όχι στο 1,5% του ΑΕΠ που ζητά το ΔΝΤ.

Την ίδια ώρα έρχεται και η «βόμβα» του Σόιμπλε και με δηλώσεις του στην εφημερίδα Süddeutsche Zeitung τονίζει ότι εάν τελικώς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν λάβει μέρος στο ελληνικό πρόγραμμα θα πρέπει να υπάρξει λύση από την Ευρώπη και τον ESM.

Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, είπε, θα πρέπει να υπάρξουν νέες διαπραγματεύσεις και έγκριση του νέου σχεδίου από το γερμανικό κοινοβούλιο. Ούτε λίγο, ούτε πολύ, ο Σόιμπλε ομιλεί για ένα νέο Μνημόνιο!

Αλλά και στην περίπτωση που το ΔΝΤ παραμείνει στο ελληνικό πρόγραμμα η ελληνική κυβέρνηση θα υποχρεωθεί ουσιαστικά σε ένα νέο μνημόνιο.

Το πρόβλημα σε αυτό το στάδιο των διαπραγματεύσεων δεν αφορά την υλοποίηση του προγράμματος, που συμφωνήθηκε με τους Ευρωπαίους δανειστές, αλλά όχι και με το ΔΝΤ. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τουλάχιστον, ως επικεφαλής των ευρωπαϊκών Θεσμών, διαβεβαιώνει ότι η αξιολόγηση έχει ολοκληρωθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό και η συνεργασία με την Αθήνα είναι πολύ καλή.

Το πολιτικό ζήτημα που έχει τεθεί είναι αν θα ξαναγραφτεί, κατ’ ουσίαν, το πρόγραμμα που έχει συμφωνηθεί με τους Ευρωπαίους δανειστές, ώστε να καλυφθούν όλες οι απαιτήσεις που έχει θέσει το ΔΝΤ, προκειμένου να συμμετάσχει και πάλι στο πρόγραμμα με την ιδιότητα του δανειστή.

Η κυβέρνηση, λοιπόν, έχει δύο επιλογές:

-Να δεχθεί ότι το πρόγραμμα του 2015 θα αναμορφωθεί πλήρως, σύμφωνα με τις προτάσεις του Ταμείου, κάτι που σημαίνει ότι θα πρέπει να μην προχωρήσει σε περικοπές λειτουργικών και επενδυτικών δαπανών του Δημοσίου, ύψους 3,6 δισ. ευρώ, ως το τέλος του 2018, αλλά να εξοικονομηθεί αυτό το ποσό με μειώσεις συντάξεων και μείωση στο αφορολόγητο όριο.

-Να επιμείνει ότι θα εφαρμόσει το πρόγραμμα, όπως αρχικά είχε συμφωνηθεί με τους Ευρωπαίους, αποκλείοντας με αυτόν τον τρόπο την έναρξη ενός νέου προγράμματος δανεισμού από το ΔΝΤ.

Η πρώτη επιλογή είναι σαφές ότι θα μπορούσε να οδηγήσει άμεσα στην ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης, μόνο που η νίκη θα ήταν... πύρρειος για την κυβέρνηση, αφού η επιβολή νέων σκληρών μέτρων λιτότητας θα εξανέμιζε και τα τελευταία αποθέματα πολιτικού κεφαλαίου που διαθέτει.

Η δεύτερη επιλογή φαίνεται –αν λάβουμε υπόψη την επιμονή της Γερμανίας να υπάρξει ένα νέο πρόγραμμα του ΔΝΤ στην Ελλάδα– να οδηγεί σε σύγκρουση και ίσως σε αδιέξοδο, με... ολική επαναφορά των προτάσεων Σόιμπλε για έξοδο, έστω και… προσωρινή(;) της Ελλάδας από το ευρώ.