Οι πολιτικές αγκαλιές της Γιάννας Αγγελοπούλου

Στην κυρία Γιάννα Αγγελοπούλου αρέσουν οι πρωτιές και αυτό είναι κάτι που δεν το έκρυψε ποτέ κατά τη διάρκεια της εμπλοκής της στα κοινά επί 28 έτη, με κάποια αναγκαστικά διαλείμματα. Παρατηρώντας μια φωτογραφία της από το μακρινό 1986, όπου κρατούσε ένα ακουστικό τηλεφώνου και χαμογελούσε στον φακό ως η νεαρότερη υποψήφια δημοτική σύμβουλος του Δήμου Αθηναίων, δύσκολα αναγνωρίζει κάποιος που άκουσε μόλις χτες το όνομά της για πρώτη φορά την ίδια γυναίκα δίπλα στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ

Το πώς η κ. Γιάννα Δασκαλάκη-Παρθένη του 1986 απαρνήθηκε την πολιτική «αγκαλιά» της Δεξιάς, που την «υιοθέτησε» (ούσα μια αδαής ακόμη δικηγόρος τότε), με ένθερμο υποστηρικτή της τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και τον Μιλτιάδη Εβερτ, για να καταλήξει σήμερα στην αριστερή «αγκαλιά» του κ. Τσίπρα είναι μια συναρπαστική ιστορία.

Bulgari

Μέσα σε σχεδόν τρεις δεκαετίες, η νεαρή γυναίκα που μοίραζε χιλιάδες βασιλικούς στις γειτονιές της Αθήνας το ’80, φορώντας σχεδόν πάντα το Bulgari ρολόι της (το οποίο είχε βγάλει μετά από υπενθύμιση συνεργάτη της την ημέρα που θα επισκεπτόταν μια λαϊκή στο Παγκράτι), απαρνήθηκε τη Νέα Δημοκρατία, δεν ήρθε ποτέ κοντά με το ΠΑΣΟΚ και, λόγω του υιού της, Παναγιώτη, ήρθε -ή το ελπίζει τουλάχιστον- κοντά με τον cool Αλέξη.

Το σίγουρο στην περίπτωση της κ. Αγγελοπούλου είναι ότι πάντα ήθελε να έχει τον ρόλο της ηγέτιδας κι αυτό «γέννησε» κατά καιρούς στην πορεία της συγκρούσεις με πρόσωπα τόσο μέσα από τη Νέα Δημοκρατία όσο και από το ΠΑΣΟΚ, όχι όμως με την παραδοσιακή Αριστερά, που μέχρι πρότινος δεν την ενδιέφερε. Παρά τη στήριξη του επίτιμου προέδρου της «γαλάζιας» παράταξης, Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, δεν δίστασε να συγκρουστεί με την κόρη του, κ. Ντόρα Μπακογιάννη, όταν η τελευταία ανέλαβε να προμοτάρει ως δήμαρχος την Αθήνα μέσω των Ολυμπιακών Αγώνων. Η Γιάννα, όπως θυμούνται πολλοί, «τσίνησε» και η συνάντηση των δύο κυριών στο «Cellier», προκειμένου να πέσουν οι τόνοι, δεν πήγε καθόλου καλά. Χρόνια αργότερα, η κ. Αγγελοπούλου δεν την ξέχασε και στο βιβλίο της έγραψε ότι «ένα άτομο που δεν έτρεφε ιδιαίτερη αγάπη για μένα και δεν έμπαινε στον κόπο να το κρύψει ήταν η κόρη του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Την έχω ακούσει με τα ίδια μου τα αυτιά να με χαρακτηρίζει θρασεία και ξεδιάντροπη».

Η κ. Μπακογιάννη δεν ήταν η μόνη που βρέθηκε στο στόχαστρο της Fuhrerin Γιάννας, η οποία δεν μπόρεσε ποτέ να καταπιεί ότι δεν κατάφερε να τύχει αφειδώλευτης αγάπης από τη σιωπηλή μάζα της ελληνικής κοινωνίας. Η αλήθεια, λένε όσοι γνωρίζουν τη ζωή και την πορεία της, είναι ότι μετά τον γάμο της με τον κ. Θόδωρο Αγγελόπουλο (ποιος ξεχνάει την… αλήστου μνήμης λιποθυμία της στο Πατριαρχείο, που την «έριξε» στην αγκαλιά του) και την ελιτίστικη συμπεριφορά που υιοθέτησε, άρχισε σταδιακά να αποστασιοποιείται από τη Νέα Δημοκρατία.

Οι σχέσεις της με τον κ. Κώστα Σημίτη, την περίοδο της προετοιμασίας των Αγώνων, είχαν διακυμάνσεις και συγκρούσεις, αν όχι σε προσωπικό επίπεδο, σίγουρα με ουκ ολίγα υπουργικά στελέχη, όπως τον κ. Νίκο Χριστοδουλάκη και, φυσικά, τον κ. Ευάγγελο Βενιζέλο, στον οποίο είχε πει κατάμουτρα ότι η ιδέα που είχε για έναν νόμο που αφορούσε τους Ολυμπιακούς ήταν απαράδεκτη.

Το γεγονός ότι ο μετέπειτα πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής την είχε στημένη να περιμένει δύο ώρες στον προθάλαμο του γραφείου του, στη Ρηγίλλης, τη νύχτα που κέρδισε τις εκλογές, ήταν κάτι που επίσης δεν μπορούσε να ανεχτεί η εκρηκτική ιδιοσυγκρασία της. Κάπως έτσι ο τότε πρωθυπουργός δέχτηκε τη σκληρή κριτική της στο «My Greek Drama», όπου τον χαρακτηρίζει κύριο υπεύθυνο για την καταστροφική πορεία της χώρας προς το μνημόνιο.

Το καλοκαίρι των Αγώνων του 2004, όμως, η κ. Αγγελοπούλου πιθανόν να πίστεψε ότι πεδίον δόξης λαμπρόν ανοιγόταν μπροστά της για την ενασχόλησή της με τα κοινά. Δυστυχώς για την ίδια, το υπέρλαμπρο πάρτι της στη Φιλοθέη γκρέμισε σε λίγα λεπτά και το πεδίο και τη δόξα της, όταν τα πυροτεχνήματα που εκτοξεύτηκαν έκαψαν το άλσος της περιοχής!

Ο Κ. Καραμανλής αποχώρησε έξαλλος από τη βραδιά, όπως και οι περισσότεροι υπουργοί, και παρά τα επικοινωνιακά τρικ που επιστράτευσε η «σιδηρά κυρία», το περιστατικό προκάλεσε αλγεινές εντυπώσεις στη σιωπηλή μάζα που τόσο λέει ότι θέλει δίπλα της η κ. Αγγελοπούλου.

Aναζητώντας νέο ρόλο στο σκηνικό

Εχοντας μελετήσει ενδελεχώς το έργο του Καρλ φον Κλάουζεβιτς «Περί πολέμου», η πάλαι ποτέ «σιδηρά κυρία» των Ολυμπιακών Αγώνων φρόντισε έπειτα να είναι ωσεί παρούσα κάποιες φορές στην πολιτική σκηνή, τα τελευταία δύο χρόνια όμως αποφάσισε να επιστρέψει, διεκδικώντας για πολλοστή φορά την αγάπη του απλού λαού, που μπορεί ορισμένες φορές να τη θαύμασε, ποτέ όμως δεν τη ένιωσε δικό του άνθρωπο.

Αναπόφευκτα, τώρα προσπαθεί να οικειοποιηθεί τον ρεαλισμό της κρίσης, αναζητώντας δημόσιο ρόλο, και τα βάζει με το συγκεκριμένο σύστημα, του οποίου οι κατ’ εξοχήν εκφραστές θεωρούν την εμπλοκή της είτε απειλή είτε κακόγουστο αστείο.

Η πολιτική σκέψη του πρωτότοκου γιου της, Παναγιώτη, που εκφράστηκε και εκφράζεται με άρθρα όπως το περίφημο «Ο χορός των τεράτων» και με συμμετοχή σε πορείες, ακτιβιστικές ενέργειες, ακόμη και συγκεντρώσεις του ΣΥΡΙΖΑ, έφερε σταδιακά τη μητέρα του -οι δυο τους άλλωστε συζητούν πολύ περί πολιτικής- πιο κοντά στην Αριστερά. Και μπορεί το περασμένο καλοκαίρι στο Ηρώδειο, όταν πήγε να δει μαζί με τον Παναγιώτη την όπερα «Don Giovanni», να είχε θερμή χειραψία με τον γενικό γραμματέα του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα, όμως στόχος ήταν ο Αλέξης.

«Αντισυστημική» με πανάκριβη τσάντα Hermes

Φέρνοντας το Clinton Global Initiative του Μπιλ Κλίντον στην Αθήνα το ερχόμενο καλοκαίρι, η κ. Γιάννα Αγγελοπούλου στοχεύει ξανά στον δημόσιο βίο, έστω και διά της πλαγίας οδού ενός συνεδρίου υπό την παρουσία ενός πρώην πλανητάρχη.

Η συνάντησή της με τον πρωθυπουργό, κ. Αντώνη Σαμαρά, την προηγούμενη εβδομάδα για το συγκεκριμένο συνέδριο διήρκεσε μόλις είκοσι λεπτά, δείγμα των τυπικών σχέσεων που διατηρούν. Αντίθετα, η συνάντηση της πάλαι ποτέ «σιδηράς κυρίας» με τον κ. Τσίπρα, στην οποία προσήλθε με την κόκκινη «αντισυστημική» Hermes τσάντα της των 20.000 ευρώ (κυκλοφορούν πέντε σε όλο τον κόσμο), κράτησε σχεδόν μιάμιση ώρα και τα χαμόγελα περίσσευαν.

Το ραντεβού έγινε λίγες εβδομάδες μετά την τελευταία της συνέντευξη στην «Καθημερινή», από την οποία προέκυψε το «η Γιάννα απέναντι στο σύστημα» και η νέα επικοινωνιακή επίθεση μιας κυρίας που επιμένει να διεκδικεί αυτό που επιθυμεί.

Μόνο που προφανώς δεν έχει καταλάβει ότι η απόσταση που διήνυσε από την έπαυλη της οδού Δρυάδων, στο Παλαιό Ψυχικό, μέχρι το γραφείο του cool Αλέξη, στη Βουλή, δεν ήταν παρά ακόμα μία σταγόνα στον ωκεανό των πολιτικών φιλοδοξιών της. Αυτών που ενίοτε αρνείται ότι έχει και οι οποίες την οδήγησαν από τα στιβαρά μπράτσα του αείμνηστου Εβερτ στην πολιτική «αγκαλιά» του Αλέξη Τσίπρα, έστω και μετά από τρεις δεκαετίες.