Ο Σάββας Ξηρός αναλύει γιατί δεν βάζει βραχιολάκι

Τους επτά λόγους για τους οποίους δεν θα βάλει βραχιολάκι αναλύει ο ισοβίτης εκτελεστής της 17Ν Σάββας Ξηρός με ανοιχτή επιστολή του στην Εφημερίδα των Συντακτών.

"Σε κάθε σταυροδρόμι της ζωής, ο άνθρωπος πραγματεύεται ένα μέρος της ελευθερίας του χάριν της κοινωνικής συνύπαρξης" λέει χαρακτηριστικά ο ισοβίτης και αναλύει τους λόγους που δεν θέλει το βραχιολάκι που του επιβάλουν.

Οι επτά λόγοι είναι οι εξής:

1. Οι φυλακές έχουν ως σαν κύριο σκοπό να επιτελέσουν κοινωνικό έργο. Με την ηλεκτρονική

επιτήρηση το κοινωνικό έργο διαγράφεται οριστικά γιατί, όπως λέει ο εκτελεστής της 17Ν «καθώς για πρώτη φορά στην Ελλάδα έχουμε ανάθεση της φύλαξης κρατουμένων αποκλειστικά σε ιδιώτες και μάλιστα σε μια πολυεθνική εταιρεία».

2. Εφαρμόζεται για πρώτη φορά, πιλοτικά ως πρόγραμμα 250 θέσεων. Και λέει ο Ξηρός: «Συντελείται επομένως ένα πείραμα, με τους κρατούμενους ως πειραματόζωα, χωρίς ενδοιασμούς, υιοθετώντας τη νοοτροπία ότι ''αυτοί ούτως ή άλλως είναι απόβλητοι'', έχοντας μάλιστα το αδιακρίτως ευδιάκριτο (χοντροκομμένο) στίγμα στο χέρι». Αυτό κατά τον ισοβίτη δεν βοηθά στην προσπάθεια συμμετοχής στην κοινωνική ζωή και δεν συνάδει με τον σωφρονισμό ή επανένταξη και «σε κάθε περίπτωση βασίζεται στην απειλή και το φόβο, εξοβελίζοντας την ελεύθερη βούληση και το φιλότιμο».

3. Ο εκτελεστής της 17Ν εξηγώντας το πώς λειτουργεί το βραχιολάκι, ότι ανά 30 δευτερόλεπτα στέλνει σήμα στο κέντρο ελέγχου και ότι χρειάζεται φόρτιση κατά τακτά χρονικά διαστήματα, καθώς και ότι δεν μπορεί να βγει από το χέρι και αυτός που το φορά το φέρει πάνω του μέρα νύχτα, ρίχνει στο τραπέζι το επιχείρημα της ακτινοβολίας. «Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για κρατούμενους με αναπηρίες, που κατά κανόνα έχουν υπερεκτεθεί σε ακτινοβολίες λόγω ιατρικών εξετάσεων, με νευρολογικά ή καρδιολογικά προβλήματα ή βηματοδότη».

4.Ο Σάββας Ξηρός επισημαίνει ακόμη ότι στην περίπτωσή του το βραχιολάκι συνιστά μια ακατάπαυστα αγχώδης κατάσταση που συνιστά «βασανισμό», καθώς θα τοποθετηθεί στο μόνο χέρι με το οποίο εξηπερετείται περιορίζοντας την καθημερινή του διαβίωση καθώς σε συνάρτηση με τα υπόλοιπα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει, κινδυνεύει να παραβιάσει τους όρους λόγω βίαιης διακοπής του σήματος ή διαφορετικά θα πρέπει να δείχνει πάντα τη δέουσα προσοχή.

5. Ο εκτελεστής της 17Ν χαρακτηρίζει το βραχιολάκι άχρηστο στην περίπτωσή του καθώς οι αναπηρίες του του αφήνουν ένα 2% ικανότητα για εργασία.

6. Ωστόσο, ο Σάββας Ξηρός κρίνει το εν λόγω μέτρο, το βραχιολάκι δηλαδή, «υπερβολικό» για την περίπτωσή του, καθώς έχει εκτίσει την ποινή του με επτά διαφορετικούς λόγους, όπως ισχυρίζεται.

7. Τέλος, ο εκτελεστής της 17Ν δεν παραλείπει να κάνει την κριτική του για την πολιτική κατάσταση της χώρας.

«Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί κι εμείς γελάγαμε...Μοιάζει στ αλήθεια μικρό πράγμα το βραχιολάκι, ένα από τα πολλά «τίποτα» που μας έφεραν ως εδώ, όμως η διαφορά δεν βρίσκεται στο αν προσφέρει κάποιος ένα βόδι ή ένα σπυρί λιβάνι στο βωμό των ειδώλων, όταν και τα δύο προσβλέπουν στη νομιμοποίηση ανίερων πραγμάτων.

Μοιάζει μικρό, όμως είναι βέβαιο ότι το μέτρο της ηλεκτρονικής επιτήρησης, αναβαθμισμένο και εμπλουτισμένο, θα επιβάλλεται σε όλο και περισσότερες κοινωνικές ομάδες, χάριν «ευκολίας και ασφάλειας», καθώς προβάλλεται σαν πανάκεια για όλα τα προβλήματα της σύγχρονης κοινωνίας.

Υποχρεωτικές ηλεκτρονικές συναλλαγές, ηλεκτρονικά εισιτήρια, χρεωστικές κάρτες πληρωμών που θα εξελιχθούν σε κάρτα του πολίτη με δεδομένα ιατρικού και ποινικού φακέλου, κινητά τηλέφωνα που αναγνωρίζουν βιομετρικά στοιχεία και αποτυπώματα ή που λειτουργούν και σαν πιστωτικές κάρτες, προτείνονται σαν μέτρα κατά της φοροδιαφυγής, της ανθρωπιστικής κρίσης, της ουράς στο Δημόσιο, της βίας στα γήπεδα, της εγκληματικότητας, κι από την άλλη, σε διεθνές επίπεδο, παρακολούθηση, εγγραφή, αποθήκευση των τηλεπικοινωνιών σε όλο τον κόσμο, ακόμα και ηγετών, από την NSA, με πρόσχημα την πρόληψη ή τον πόλεμο κατά του εμπορίου όπλων, ναρκωτικών, της τρομοκρατίας, συνθέτουν το Νέο Δόγμα.

Εάν αυτά νομιμοποιηθούν σε τέτοια έκταση και στη χώρα μας, τότε θα έχουμε ηλεκτρονική επιτήρηση όχι μόνον ως προς το γεωεντοπισμό, αλλά και ως προς το τι έχουμε στην τσέπη μας, πώς, πού και γιατί το χρησιμοποιούμε, ως προς την εργασία, την υγεία, τις συνήθειές μας, ως προς τις μύχιες σκέψεις μας.

Και δεν πρόκειται για μέσο πρόληψης της εγκληματικότητας ή απλά της παρανομίας, που σε κάθε περίπτωση προσαρμόζεται ταχύτατα στη νέα τεχνολογία –ενίοτε και προπορεύεται των αρχών– και είτε την αποφεύγει, είτε και την χρησιμοποιεί με εντυπωσιακά αποτελέσματα, όπως δείχνει η πραγματικότητα.

Ούτε πρόκειται για μέσο διευκόλυνσης της ζωής, όταν αυτό «ως όνους και ημίονους εν κημώ και χαλινώ» μας αλυσοδένει αμετάκλητα με την οικονομική μονοκρατορία των τραπεζών, που ελέγχει τη στρόφιγγα ή δεσμεύει κατά βούληση τον κεφαλαιοποιημένο κόπο της εργασίας μας ή όταν, αντίθετα με τον φαινομενικό σκοπό, τα προσωπικά μας δεδομένα συγκεντρώνονται, ομαδοποιούνται και χρησιμοποιούνται για έλεγχο κάθε πτυχής της ανθρώπινης δραστηριότητας και προσαρμογή της στις ορέξεις του διεθνούς κεφαλαίου, δείχνοντας ότι το τέλος αυτού του δρόμου είναι σκληρή δουλεία, υπό το αυταρχικότερο σύστημα στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Πρόκειται για ένα σύστημα που η αλαζονεία του έχει εγκατασταθεί πάνω από τα νέφη και επιδεικνύεται σαν Παντεπόπτης, Παντογνώστης, Πανταχού Παρών, Πάνσοφος και εντέλει Παντοκράτορας, εφόσον όπου έχει επιβληθεί μπορεί με το πάτημα ενός κουμπιού –με μία μόνο βλάβη– να νεκρώσει από νευραλγικούς τομείς, όπως οικονομία, μέσα ενημέρωσης, τηλεπικοινωνίες, μέχρι τη λειτουργία ολόκληρων περιοχών ή χωρών.

Ζώντας την επέλαση των οικονομικών τρομοκρατών και στη χώρα μας, είναι βέβαιο ότι εάν τα μνημόνια έχουν σαν σκοπό να μας γονατίσουν υλικά και ψυχικά, τότε η ηλεκτρονική επιτήρηση έχει τον τρόπο να μας κρατάει γονατιστούς στο διηνεκές, επιβάλλοντας την «Παγκόσμια Τάξη» των πολυεθνικών. Γιατί αυτό που θέλουν από εμάς δεν είναι απλά κάποιο εύλογο ή παράλογο κέρδος, αν ήθελαν αυτό θα φρόντιζαν να έχουμε εργασία, αλλά αυτό που απαιτούν πραγματικά είναι εμάς τους ίδιους.

Τότε ο άνθρωπος υποβιβάζεται σε ανδράποδο με το σήμα υποτέλειας χαραγμένο ή προσαρμοσμένο σφιχτά, σαν πρόσθετο μέλος, στο σώμα του, και από ανδράποδο μετουσιώνεται σε εξάρτημα ενός ηλεκτρονικού κυκλώματος που το καθοδηγούν τα ρεύματα.

Αν δεν τεθούν κάπου όρια, το μέλλον προβάλλει ανατριχιαστικό.

Πλην όμως, υπάρχουν πράγματα που δεν μπορούν να μας τα πάρουν, εάν δεν τους τα παραδώσουμε μόνοι μας.»