Η "οδύσσεια" του τουρίστα

Της Πέννυς Κουλιζάκου, φωτογραφίες Βαγγέλης Ρασσίας, εφημερίδα Παραπολιτικά

Οταν ο υδράργυρος παίρνει την ανηφόρα, τότε κρουαζιερόπλοια από κάθε γωνιά του πλανήτη ρίχνουν άγκυρα στο μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας, με την πόλη του Πειραιά να είναι έτοιμη να υποδεχθεί χιλιάδες τουρίστες, που μέσα σε λίγες ώρες προσπαθούν να γεμίσουν τα μάτια τους με εικόνες, τη μνήμη τους με ιστορία και την καρδιά τους με ήλιο και θάλασσα. Τι γίνεται, όμως, στην πραγματικότητα

είναι μια εντελώς διαφορετική ιστορία, αφού, όπως διαπιστώσαμε με τα ίδια μας τα μάτια για πολλούς από τους ξένους επισκέπτες οι διακοπές μετατρέπονται σε ταλαιπωρία. Τα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» ακολούθησαν παρέες τουριστών και για μία ολόκληρη ημέρα το πρόγραμμά τους.

ΑΓΝΩΣΤΟΣ Ο ΠΕΙΡΑΙΑΣ. Καθημερινά εκατοντάδες τουρίστες αποβιβάζονται στις Πύλες Ε11 και Ε12, όπου δένουν τα κρουαζιερόπλοια, όμως λίγοι επιλέγουν να παρατείνουν την παραμονή τους στον Πειραιά συγκριτικά με εκείνους που ακολουθούν την πεπατημένη: Πλάκα, Ακρόπολη, Θησείο, Ομόνοια, Σύνταγμα, Ζάππειο…

Τα «Π» έπιασαν από την αρχή το… τουριστικό κουβάρι, με σκοπό να βρουν την άκρη του και αυτή δυστυχώς δεν ήταν στον Πειραιά, αφού κανείς δεν έχει φροντίσει να δελεάσει τους τουρίστες να μείνουν στο μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας.

Το ρολόι δείχνει 7 το πρωί και το «Costa Deliziosa» αράζει στην προβλήτα. Οι πόρτες ανοίγουν και αφήνουν για μερικές ώρες ελεύθερους τους 2.232 επιβάτες του πλοίου. Από τις 8 έως τη 1 το μεσημέρι το πρόγραμμά τους είναι ελεύθερο, προκειμένου να γνωρίσουν από κοντά τις ομορφιές της Αθήνας και του Πειραιά.

Σχεδόν οι μισοί επιλέγουν να μην περάσουν καν την έξοδο του κρουαζιερόπλοιου, «περιορίζοντας» την έμφυτη ανάγκη του ανθρώπου για εμπειρίες, γνώση και καλοπέραση μέσα στις… σιδερένιες μπουκαπόρτες του πλοίου. Ακόμη, όμως, και εκείνοι που κατεβαίνουν αμφιταλαντεύονται για το ποια είναι η καλύτερη επιλογή. Οι περισσότεροι, κατευθυνόμενοι σε σταντ και σημεία εξυπηρέτησης κοινού, βομβαρδίζουν με ερωτήσεις τους αρμόδιους, άλλοι -οι πιο οργανωμένοι- με τους χάρτες τους στα χέρια ψάχνουν τις στάσεις των λεωφορείων, άλλοι αρχίζουν τα παζάρια με τους οδηγούς ταξί και άλλοι με τα πόδια αφήνουν πίσω τους τον ΟΛΠ. Η επίσκεψή τους ξεκινά και τελειώνει στην Αθήνα…

«Οι περισσότεροι ρωτούν πώς θα φύγουν από τον Πειραιά – ή, πιο σωστά, πώς θα πάνε στην Αθήνα. Ελάχιστοι είναι εκείνοι που παραμένουν εδώ και συνήθως είναι όσοι έχουν επισκεφθεί ξανά την Αθήνα», αναφέρει στα «Π» η Ηλία, μια χαμογελαστή εθελόντρια που απασχολείται στα σταντ εξυπηρέτησης τουριστών. «Θέλουμε να δούμε την Ακρόπολη, τον Παρθενώνα, το Θησείο, την Πλάκα, το Μουσείο της Ακρόπολης», αναφέρει η οικογένεια Raccosta από την Ιταλία απαντώντας στην ερώτηση γιατί επέλεξαν να πάνε στην Αθήνα και συνεχίζει: «Είναι τόσο πολλά τα αξιοθέατα και τα πράγματα που έχουμε να κάνουμε, που δεν μας φθάνουν οι ώρες που έχουμε στη διάθεσή μας».

ΟΙ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΕΣ. Οση ώρα ακολουθούμε τους τουρίστες διαπιστώνουμε πως για να φτάσει κανείς στην Πλάκα πρέπει να κάνει ολόκληρο ταξίδι, αν χάσει το λεωφορείο, που περνάει ανά 20 λεπτά. «Μας είπαν ότι για να φθάσουμε στην Ακρόπολη πρέπει να πάρουμε λεωφορείο, ηλεκτρικό και μετρό, αν δεν προλάβουμε τη μία και μοναδική γραμμή που πάει απευθείας. Είναι αλήθεια;», αναρωτιέται ακόμη ένα ζευγάρι. «Πολύ κακός προγραμματισμός και πάρα πολύ μεγάλη ταλαιπωρία», διαμαρτύρονται στα «Π» κάποιοι από τους τουρίστες, κάτω από τον καυτό ήλιο, και όχι άδικα.

Ενας οδηγός ταξί περιμένει καρτερικά πελάτες. «Οχι», απαντά χωρίς να το σκεφτεί δεύτερη φορά ο κύριος Αναστάσης, «οι τουρίστες δεν αφήνουν χρήματα στην πόλη και ακόμη περισσότερο σε εμάς. Σπάνια θα κινηθούν με ταξί. Αλλά ακόμη και όταν το κάνουν θα κάνουν “παζάρια”», ενώ ένας άλλος συνάδελφός του τονίζει πως: «Αν δεν βρούνε αμέσως λεωφορείο, επιστρέφουν στο πλοίο, αφού προτιμούν να κρατήσουν τα λεφτά τους και να μην ταλαιπωρηθούν ψάχνοντας τον ηλεκτρικό και το μετρό».

Διπλά λεωφορεία και τρενάκια

Φωτεινή εξαίρεση αποτελούν τα ιδιωτικά μέσα μεταφοράς. Τα τρενάκια και τα διώροφα πούλμαν -ιδιαίτερα το καλοκαίρι- κατακλύζουν την πόλη και κάνουν μικρούς και μεγάλους να ξαναγίνονται παιδιά… Το τρενάκι, με οικονομικό εισιτήριο, «συστήνει» στους τουρίστες μέσα σε 30 λεπτά το Αρχαιολογικό Μουσείο, το Πασαλιμάνι, το Μικρολίμανο, την Πλατεία Κοραή, το Δημοτικό Θέατρο, ενώ το πούλμαν διασχίζοντας την πόλη αλλά και την Καστέλα ξεκινά το δικό του ταξίδι για την Αθήνα. Οι ομάδες των ανθρώπων που δουλεύουν στις τρεις εταιρείες με τα συγκεκριμένα οχήματα δίνουν με τον τρόπο τους την… πινελιά εκείνη που κάνει τη μεταξύ τους διαφορά. Οι μπλούζες, τα καπελάκια ή τα φουλάρια τους είναι στα χρώματα της εταιρείας στην οποία δουλεύουν… Στα κόκκινα, τα μπλε ή τα κίτρινα λεωφορεία. «Στόχος μας είναι να μη φεύγουν οι τουρίστες από τον Πειραιά και μπορώ να πω πως σε έναν ικανοποιητικό βαθμό αυτό γίνεται. Αλλωστε, έχει τόσες ομορφιές, που όλοι γοητεύονται από αυτόν», λέει στα «Π» ο κύριος Δημήτρης, οδηγός του μπλε πούλμαν…