Εκνευρισμός στη Συγγρού από τις κακές δημοσκοπήσεις

Του Νίκου Σίμου, Εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

Μπορεί οι δημοσκοπήσεις να αποτελούν εργαλεία για τα κομματικά επιτελεία, αλλά ο προβληματισμός συνεπεία των αποτελεσμάτων τους επικεντρώνεται, όπως είναι φυσικό, στους βουλευτές. Στην παρούσα φάση, και με βάση το αποτέλεσμα των ερευνών των τελευταίων δημοσκοπήσεων, η ανησυχία έχει μεταφερθεί στις τάξεις των βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας, η απόγνωση στους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και, βεβαίως, η αισιοδοξία

Η πλέον πρόσφατη δημοσκόπηση (Public Issue) δίνει ένα σαφές προβάδισμα στον ΣΥΡΙΖΑ, της τάξεως του 3,5%, ενώ σαφή υπεροχή του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης δίνουν και άλλες δημοσκοπήσεις που έχουν στα χέρια τους τα κομματικά επιτελεία. Τα πράγματα γίνονται για τους πολιτικούς αναλυτές πιο ξεκάθαρα, καθώς το προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ στην πρόθεση ψήφου συνοδεύεται και με μία παγιωμένη διαφορά και στην παράσταση νίκης.

Ποιοτικά χαρακτηριστικά

Ομως, αν αυτά τα δύο στοιχεία αποτελούν την εύκολη ανάγνωση, μεγαλύτερη σημασία έχουν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των ερευνών, καθώς προσδιορίζουν τα αίτια του εκλογικού προσανατολισμού του εκλογικού σώματος, έτσι όπως αποτυπώνονται στις απαντήσεις του δείγματος των ερωτωμένων.

Μερικά παραδείγματα:

Στην τελευταία δημοσκόπηση της Public Issue που προαναφέραμε, το 70% αισθάνεται ανασφάλεια και απαισιοδοξία. Ασφαλώς, γι’ αυτά τα συναισθήματα οι πολίτες γνωρίζουν και τα αίτιά τους, τα οποία τα αναζητούν συνήθως σε πολιτικό επίπεδο. Κυρίως, δε, κυβερνητικό.

Υπενθυμίζουμε, μάλιστα, ότι σε δημοσκόπηση της MRB, που είχαν δημοσιεύσει τα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ», οι πολίτες πίστευαν σε ποσοστό 80,4% ότι η οικονομία βρίσκεται σε λάθος κατεύθυνση. Από εκεί βεβαίως πηγάζουν και τα αρνητικά συναισθήματα. Στη δημοσκόπηση της Public Issue, το αντίστοιχο ποσοστό, στην ίδια ερώτηση, είναι στο 70%. Σημασία δεν έχει βεβαίως αν οι 8 στους 10 έγιναν 7 στους 10 που βλέπουν ότι τα πράγματα στο βασικό πεδίο που τους ενδιαφέρει, δηλαδή στην οικονομία, πάνε λάθος. Αλλά ότι η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών θεωρεί ότι η κυβερνητική πολιτική στον συγκεκριμένο τομέα είναι λάθος.

Και, όπως είναι φυσικό, στην περίπτωση αυτή δεν ενδιαφέρει αν οι πολίτες δεν είναι σε θέση να αξιολογήσουν σωστά αυτό που η κυβέρνηση θεωρεί ότι το πράττει με τον σωστό τρόπο, αλλά ότι η διάθεση των πολιτών, εξ αιτίας της δικής τους θεώρησης, είναι αρνητική έναντι της κυβέρνησης!

Ενδεικτική επίσης της διαθέσεως των ψηφοφόρων είναι και η πεποίθησή τους κατά ένα υψηλό ποσοστό, που φτάνει το 43%, ότι το κράτος δουλεύει χειρότερα απ’ ό,τι πριν από μία πενταετία. Δηλαδή, την περίοδο που κυβερνούσε ακόμη η Ν.Δ. με πρωθυπουργό τον Κώστα Καραμανλή.

Χαμηλή συσπείρωση

Πέραν όμως των ποιοτικών χαρακτηριστικών των ερευνών, έχει σημασία και η χαμηλή συσπείρωση που διαπιστώνεται στο κυβερνών κόμμα της Ν.Δ. Υπενθυμίζουμε σχετικώς ότι, στην έρευνα της MRB, από τους ψηφοφόρους της Ν.Δ. ένα ποσοστό 47,4% την υποστηρίζει «κατ’ ανάγκην», καθώς εκφράζει σκεπτικισμό για την πολιτική της, η πολιτική αυτή δεν εκφράζει τους Νεοδημοκράτες ψηφοφόρους, αλλά θα την ψηφίσουν, επειδή πιστεύουν ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση! Οπως επίσης ότι, ενώ το 84,4% του συνόλου των ερωτηθέντων απαιτούσε από την κυβέρνηση και τον κ. Σαμαρά να βάλει κόκκινες γραμμές στις συνεχείς απαιτήσεις της τρόικας, την ίδια απαίτηση εμφάνιζε και το 84,2% των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας! Αποτέλεσμα αυτών των αρνητικών στοιχείων είναι και το γεγονός ότι διαπιστώνεται διαρροή ψηφοφόρων της Ν.Δ. προς άλλα κόμματα, η οποία έχει αγγίξει και το 30%.