Η πέρδικα στη Μακεδονική λαογραφία

Σ' ένα μικρό βουνίσιο χωριό της Μακεδονίας ήταν μια λυγερή κοπέλα. Η ομορφιά της άστραφτε και φώτιζε και της άγριας νύχτας τα σκοτάδια ακόμα. “Την ζήλευεν η γειτονιά, την ζήλευεν και η χώρα”. Ένα παλικάρι μ' ανάκατα κλωσμένα και ολόμαυρα μαλλιά ξημέρωνε στην πόρτα και στα όνειρα της λυγερής. Περνούσε καβαλάρης και βροντούσε το πλακόστρωτο του στενού. Βροντούσε και η καρδιά του. “Περνάει ο Λεβέντης, το Βασιλόπουλο της γειτονιάς”, μουρμούριζαν πίσω από τις πόρτες οι κυράδες. “Δεν έχει μάτια παρά μόνο για τη Λυγερή”. Μιαν αυγή με το τραγούδι και την γλυκειά “Καλημέρα” στο στόμα η Λυγερή πήγε στο ποτάμι τα ρούχα της να πλύνει. Όμορφος τόπος. Τα λευκάδια έσκυβαν να θαυμάσουν τη χάρη της κοπέλας και μουρμούριζαν λόγια της αγάπης. Διαβάστε περισσότερα για Η πέρδικα στη Μακεδονική λαογραφίαΕισέλθετε στο σύστημα ή εγγραφείτε για να υποβάλετε σχόλια