Η Κομισιόν να μην αφήσει την Ελλάδα έρμαιο του κακού της εαυτού

Ο ανώτερος Ευρωπαίος αξιωματούχος, ήταν ξεκάθαρος.

Σε μια από αυτές τις off the record συζητήσεις που προνομιακά οι δημοσιογράφοι έχουμε, ο άνθρωπος που γνωρίζει τις Βρυξέλλες όσο κανείς άλλος, ξεκαθάρισε: «ήδη έχω δει αυτούς τους τύπους, όλους εκείνους που κρατώντας στο χέρι το ουισκάκι τους πέριξ της πλατείας Συντάγματος έχουν ξεκινήσει τους λεονταρισμούς. Πως δηλαδή μετά τη συμφωνία με την Τρόικα και τη λήξη του Μνημονίου

η Ελλάδα δεν χρειάζεται την Ευρώπη και πως με διαχείριση του πρωτογενούς πλεονάσματος από εδώ και στο εξής δεν θα πρέπει να ανοίξει ούτε μύτη. Αυτή τη χαλάρωση είναι που οι Βρυξέλλες φοβούνται. Κι αυτό να ξέρεις δεν το σκέπτονται μονάχα οι ΣΥΡΙΖΑίοι αλλά και πολλοί Νεοδημοκράτες».

Έχουν άδικο μήπως οι άνθρωποι της Κομισιόν; Λέει κάτι παράλογο ο παραπάνω αξιωματούχος;

Όχι βέβαια. Με πολλές θυσίες, με μεγάλες δυσκολίες αλλά και με καταπληκτική υπομονή, οι Έλληνες κατορθώσαμε να βγούμε από τα Μνημόνια, αν και με μεγάλο κόστος, κυρίαρχα λόγω των πειραματισμών των κυβερνήσεων Παπανδρέου που δεν είχαν πυξίδα και day to day management.

Τώρα όμως που τα Μνημόνια τελείωσαν, τώρα που περνάμε σε μια νέα φάση, τα παραπάνω δεν σημαίνουν πως η Ελλάδα έλυσε τα προβλήματα της. Το Κράτος παραμένει ανορθολογικό, είναι δυσκίνητο, με αγκυλώσεις που εν τέλει στρέφονται κατά των πολιτών. Η γραφειοκρατία στις επενδύσεις είναι τεράστια όπως και το ανορθολογικό φορολογικό σύστημα. Η ροή της σπατάλης δεν έχει σταματήσει, οι θεσμοί στην οικονομία, την κοινωνία τη δικαιοσύνη δεν λειτουργούν ομαλά. A και μια μικρή λεπτομέρεια: έχουμε ένα χρέος …στον Θεό, που ξεπερνά τα 321,47 δις. ευρώ και που φθάνει το 175% του ΑΕΠ. Που – με βάσανα και δυσκολίες, στην καλύτερη των περιπτώσεων το 2020 θα φθάνει το 120% του ΑΕΠ.

Αυτά οι εταίροι μας τα γνωρίζουν. Όπως γνωρίζουν πως η άποψη που εσχάτως κερδίζει έδαφος ακόμα και σε κύκλους της δικομματικής κυβέρνησης, είναι ότι «όποιες αλλαγές είχε η Ελλάδα να κάνει τις έκανε».

Και για να είμαστε ακόμα πιο ξεκάθαροι, όσο κι αν ο λαός αποκαμωμένος από την κρίση τις παροχές Σαμαρά τις περιμένει ως Μάννα εξ ουρανού, σε κάποιους στην Ευρώπη που έχει δεσμεύσει στην Ελλάδα 250 δις. ευρώ, η διάθεση του πρωτογενούς πλεονάσματος ως «δώρο» προς συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες δεν καλάρεσε.

Γιατί όμως παρουσιάζω τις θέσεις του αξιωματούχου που απηχούν την εικόνα της Κομισιόν; Μα απλά γιατί θέλω να τονίσω πως για την Ευρώπη η ανηφόρα της Ελλάδος συνεχίζεται. Για τις Βρυξέλλες η υιοθέτηση ενός νέου Μνημονίου θέλετε να το πείτε, οδικού χάρτη, όπως τέλος πάντων ο καθένας το καταλαβαίνει, είναι αυτονόητη. Μπορεί να έχουμε διανύσει λοιπόν μεγάλη απόσταση, όμως στον τελικό σκοπό δεν φθάσαμε. Κι αυτός δεν είναι μόνο η σωτηρία της χώρας. Είναι η μετατροπή της σε ένας Κράτος αντάξιο ενός παγκόσμιας εμβέλειας και ισχύς οργανισμού όπως είναι η Ε.Ε. Γιατί κακά τα ψέματα. Ευρώπη δεν είσαι με προεκλογικές παροχές και με ένα Κράτος αδύναμο. Ευρώπη είσαι όταν ο Έλληνας πολίτης δεν ταλαιπωρείται, όταν η ασφάλιση του είναι σίγουρη ακριβώς όπως του Γερμανού, Σουηδού ή Ολλανδού πολίτη, όταν υπάρχει διαφάνεια ακριβώς όπως στη Βρετανία κι όταν συνολικά δεν διστάζεις να περιορίσεις το εθνικό μπροστά στο ευρωπαϊκό.

Θα πει λοιπόν κανείς «μα θέλει κι άλλη εποπτεία μια χώρα εξαντλημένη από τις απαιτήσεις των δανειστών»; Δυστυχώς η ιστορία αποδεικνύει πως όποιες τομές έγιναν στην Ελλάδα, υλοποιήθηκαν μόνο κατόπιν πιέσεων. Και κακά τα ψέματα. Όσο κι αν δεν μας άρεσαν οι απειλές για το αν παίρνουμε ή όχι τη μία ή την άλλη δόση, θα πρέπει η Ευρώπη να μην αφήσει την Αθήνα να εφησυχάσει. Γιατί αν δεν γίνει αυτό, τότε και πάλι οι δυνάμεις του εγχώριου λαϊκισμού θα κάνουν πάρτι και πάλι θα μιλάμε για χιλιάδες προσλήψεις και για την απώλεια θυσιών που με κόπο όλοι μας κάναμε.

Blogger Δημήτρης Μαρκόπουλος