Γην και ύδωρ

Ας είμαι ξεκάθαρη από την αρχή σε όσους επιλέξουν να διαβάσουν αυτό το γραπτό. Δεν είμαι πολιτικός συντάκτης. Δεν έχω άκρες και γνωριμίες και πηγές ούτε στους «κύκλους» της κυβέρνησης, ούτε σε αυτούς της ευρύτερης αντιπολίτευσης. Το εν λόγω γραπτό αποτελεί απλά την καταγραφή της άποψης ενός «απλού» πολίτη, όπως είθισται να μας αποκαλούν οι «σύνθετοι» πολιτικοί μας.

Απλά ο συγκεκριμένος πολίτης έχει την πολυτέλεια, λόγω επαγγέλματος, να «βλέπει» δημοσιευμένες τις απόψεις του. Ένας απλός πολίτης εξίσου

πιεσμένος με εσάς. Εξίσου εκνευρισμένος, εξίσου αγανακτισμένος αλλά και εξίσου άπραγος. Ένας απλός πολίτης που κατά τη διάρκεια της τελευταίας 6ετίας χαρακτηρίστηκε -από τις «σύνθετες προσωπικότητες» εντός και εκτός χώρας – τεμπέλης, διεφθαρμένος, αργόσχολος, κλέφτης, φοροφυγάς και πλήθος άλλων κοσμητικών επιθέτων. Ένας απλός πολίτης που αισθάνεται ότι αποτελεί πειραματόζωο, που χρησιμοποιείται ως παράδειγμα του «να τι σας περιμένει εάν παρεκκλίνετε από τον... ίσιο δρόμο των μεταρρυθμίσεων (τρομάρα μας!), της λιτότητας, εν τέλει της υποταγής»!

Ένας απλό πολίτης που θα ήθελε να συναντήσει τον πρωθυπουργό της χώρας και να του θέσει ένα απλό ερώτημα που τον βασανίζει τις τελευταίες ημέρες: «Και το νερό, ρε σύντροφε; Και το νερό θα πουλήσετε; Και μετά τι, τον αέρα;». Έχω μία βαθιά υποψία ότι ξέρω την απάντηση που θα μου έδινε ο πάλαι ποτέ αριστερός πρωθυπουργός μας. Δεν είναι άλλη από αυτή που παπαγαλίζουν οι «κύκλοι» του Μεγάρου Μαξίμου: «Η μεταφορά των έξι ΔΕΚΟ στο νέο υπέρ-Ταμείο δεν αποτελεί εκ των προτέρων ένταξή τους σε πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων». Και τότε γιατί τις μεταφέρετε εκεί; Γιατί εκεί που ήταν πριν είχαν... τσακωθεί με τους γείτονες;

Σαν έτοιμος από καιρός, σαν θαρραλέος ο σύντροφος Αλέξης, παραδίδει το «ύδωρ», καθώς οι πριν από αυτόν παρέδωσαν «την Γην». Και ενώ το πράττει με ένα μόνιμα χαρούμενο χαμόγελο στα χείλη του, μου έρχεται στο νου μία παλιά του δήλωση -μετά τα 17ωρα νέα Ιουλιανά του ΣΥΡΙΖΑ- που έλεγε ότι έφθασε η στιγμή «ο καθένας να αναμετρηθεί με το μπόι του και την ιστορία του». Φοβάμαι, βαθύτατα, σύντροφε ότι στη δεύτερη αναμέτρηση, αυτήν με την Ιστορία και κυρίως την Ιστορία της Αριστεράς την οποία ευαγγελίζεσαι, θα αποδειχθείς... λειψός ή ακόμη χειρότερα μεταξύ αυτών που είχε πει ο Άρης ότι «όταν εμάς θα μας κρεμάνε, αυτοί θα είναι από κάτω και θα χειροκροτούν»...