Κρίσεις στην ΕΛ.ΑΣ. και «δουλειά μηδέν»

Επανέρχομαι, και σήμερα, επ’ ολίγον στις αλλαγές που συντελούνται στα ανώτατα κλιμάκια της Αστυνομίας, μετά την ανάδειξη του στρατηγού Μάλλιου ως νέου αρχηγού. Η συχνή αλλαγή ηγεσίας στην ΕΛ.ΑΣ. (τρεις αρχηγοί μέσα σε 8 μήνες) δεν είναι οπωσδήποτε (για) καλό. Κυρίως διότι, όπως εκ των πραγμάτων αποδεικνύεται, έχει βαριές επιπτώσεις σε ολόκληρο το σώμα της Αστυνομίας. Επειδή κάθε φορά που αλλάζει αρχηγός, ακολουθούν κρίσεις των κατωτέρων από αυτόν, αξιωματικών. Και μπορεί μεν να αποστρατεύονται άχρηστοι ή άτομα που δεν θα έπρεπε να είναι στην Αστυνομία, αλλά στη φυλακή, το πρόβλημα

όμως αφορά όσους συμπαρασύρονται από κατώτερους στην επετηρίδα, οι οποίοι προάγονται.

Αποτέλεσμα; Αποστρατεύονται λόγω ακριβώς της σειράς στην επετηρίδα και άνθρωποι με εμπειρία, γνώση, και ικανότητες, πράγμα το οποίο με τη σειρά του έχει ως αποτέλεσμα την αποδιοργάνωση των υπηρεσιών του Σώματος. Και τελικό αποδέκτη αυτής της αλληλουχίας, τον πολίτη, που υφίσταται τις συνέπειες, με την κατακόρυφη αύξηση της εγκληματικότητας.

Και όπως μου έλεγε χθες ένας φίλος, ανώτατος αξιωματικός (από τους παραμένοντες), «εμείς τον μισό χρόνο πριν από τις κρίσεις ασχολούμαστε με το ποιοι θα φύγουν, ποιοι θα μείνουν και ποιοι θα αναβαθμιστούν και τον άλλο μισό, με το τι τελικά έγινε. Και δουλειά μηδέν».

Αδικο έχει;

Ιερό… αντάρτικο

Η Εκκλησία είναι στα κάγκελα με τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, και με την τεκνοθεσία υπό οποιαδήποτε μορφή των ζευγαριών αυτών, ακόμη περισσότερο. Υπάρχουν μάλιστα μητροπολίτες, οι οποίοι είναι τόσο κάθετοι, που είναι αποφασισμένοι να ανέβουν στο… βουνό, να στήσουν αντάρτικο.

Με αυτούς δεν θα ασχοληθούμε σήμερα. Σήμερα θα ασχοληθούμε με την περίπτωση ενός εκ των πλέον διακεκριμένων μητροπολιτών που διαθέτει η Ελλαδική Εκκλησία, ο οποίος έχει μια ευρύτερη αντίληψη για τα πράγματα και δεν στέκεται στα προφανή. Πρόκειται για τον άξιο μητροπολίτη Ναυπάκτου Ιερόθεο, ο οποίος με ήπιο, αλλά τεκμηριωμένο λόγο, υπογραμμίζει πως άλλες θα έπρεπε να είναι οι κυβερνητικές προτεραιότητες, αντί να προωθεί με φανατισμό και εμμονικό τρόπο τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών.

Ενδεικτικά μεταφέρω εδώ ορισμένα εξ όσων ο μητροπολίτης Ιερόθεος ανέφερε σε μια πρόσφατη ομιλία του, τα οποία βρήκα εξαιρετικά (και όχι μόνο γιατί συμφωνούν πάνω-κάτω και με τις δικές μου απόψεις):

«Θα περίμενα μεγαλύτερη κινητικότητα να υπάρχει για το δημογραφικό πρόβλημα. Μαραζώνει η κοινωνία μας. Εχει διαπιστωθεί ότι η υπογεννητικότητα είναι (έχει φτάσει) στον ελάχιστο βαθμό (ποσοστό). Θα περίμενα από την υπεύθυνη πολιτεία, αλλά και από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, όχι μόνο τον ζήλο να έχουν (για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών), πολύ περισσότερο ζήλο να έχουν για να αντιμετωπιστεί το δημογραφικό πρόβλημα, το οποίο είναι εθνικό θέμα, και να δώσουμε κίνητρα στις γυναίκες που θέλουν να γίνουν μητέρες, αλλά ταυτόχρονα να βοηθήσουν στην εξέλιξη του παιδιού με βρεφικούς-νηπιακούς σταθμούς, γιατί αυτό είναι το μείζον πρόβλημα. Το πρόβλημα των ομοφύλων δεν είναι μείζον πρόβλημα. Το πρόβλημα το δημογραφικό και της υπογεννητικότητας είναι το μείζον πρόβλημα».

Φωνή βοώντος…

Νταβός – Νέα Υόρκη – Σικάγο

Για καμιά εβδομάδα θα πρέπει να συνηθίσουμε στην απουσία από τη χώρα του προέδρου Κυριάκου, και δεν ξέρω πώς θα τα καταφέρουμε. Αλλά είναι οι υποχρεώσεις. Από σήμερα, βρίσκεται στο Νταβός, για επαφές, αλλά ρίχνει και μερικές κλεφτές ματιές στις πλαγιές των χιονισμένων Ελβετικών Αλπεων. Κι επειδή τον ξέρω, τι gymfreak είναι, νομίζω ότι δύσκολα θα αποφύγει τον πειρασμό να ξεκλέψει καμιά ώρα για σκι.

Στις σοβαρές ασχολίες όμως, σήμερα και αύριο, θα έχει την ευκαιρία να συναντηθεί με οικονομικούς και πολιτικούς παράγοντες που μετέχουν στο ετήσιο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ. Ας θεωρηθεί δε, η παρουσία του εκεί, και ως προοίμιο της παρουσίας του στη Νέα Υόρκη, την προσεχή εβδομάδα. Η γνωστή και μη εξαιρετέα από την περίοδο της κρίσης (μας είχε βάλει κι αυτή, αν θυμάστε, το μαχαίρι στον λαιμό) JP Morgan διοργανώνει 24 και 25 του μηνός διήμερο, επενδυτικού χαρακτήρα, για την ελληνική οικονομία, και ο Κυριάκος είπε να το παρακολουθήσει εκ του σύνεγγυς, και όχι μέσω Ζoom ή Skype. Εξού και μια και μεσολαβεί και Σαββατοκύριακο, θα μεταβεί στο Μεγάλο Μήλο κατευθείαν από το Νταβός. Μεταξύ μας, κι εγώ το ίδιο θα έκανα, ακόμη και τώρα που στη Νέα Υόρκη έχει αυτές τις ημέρες πολύ κακό καιρό, και οι βόλτες στους δρόμους αντενδείκνυνται…

Α, ένας φίλος, από τη Νέα Υόρκη, μου ανέφερε ότι μεταξύ τους ομογενειακές… κουτσομπόλες επιμένουν πως ο πρόεδρος Κυριάκος θα «πεταχτεί» για μια μέρα και στο Σικάγο. Τι θα κάνει δεν ξέρουν ακόμη, αλλά θα το μάθουμε κι αυτό…

Από το Συνέδριο στα τεθωρακισμένα

Νέο μεγάλο ζήτημα για τον ΣΥΡΙΖΑ, και την επιχείρηση για την ανασυγκρότηση, του σε διαδικασία αναδρομής κόμματος. Η στράτευση του προέδρου Στέφανου!

Οπως μου έλεγε χθες συνάδελφος, ο 7ος όροφος της Κουμουνδούρου έχει προβληματιστεί σοβαρά (δεν ξέρω πώς μπορεί να «ταιριάξουν» αυτά με την εικόνα, αλλά τέλος πάντων) διότι μειώνεται σοβαρά ο χρόνος για την επιχείρηση ανασυγκρότησης του κόμματος, εξαιτίας της θητείας των τριών εβδομάδων του προέδρου. Οτι δεν έγινε καλός προγραμματισμός, και αυτό έχει ως συνέπεια αμέσως μόλις ολοκληρωθεί το Συνέδριο του Φεβρουαρίου, ο πρόεδρος Κασσελάκης θα υποχρεωθεί (έπειτα από μερικές ημέρες δηλαδή) να παρουσιαστεί στο στρατόπεδο τεθωρακισμένων στον Αυλώνα.

– Πού είναι το πρόβλημα, ρε φίλε, δεν καταλαβαίνω, είπα στον συνομιλητή μου.

– Οτι η θητεία του προέδρου θα πραγματοποιηθεί το κρίσιμο μετά το συνέδριο διάστημα, όταν κανονικά θα έπρεπε να πραγματοποιεί εξορμήσεις στην περιφέρεια για να μεταφέρει το μήνυμα της αντεπίθεσης του κόμματος.

Σοβαρό το πρόβλημα, δεν αμφιβάλλω, αλλά μήπως να αναβληθεί το Συνέδριο; Να πραγματοποιηθεί μετά τη θητεία του προέδρου; Ετσι κι αλλιώς γι’ αυτόν γίνονται όλα…

Τρακτέρ στο Βερολίνο

Θα την εξομολογηθώ την αμαρτία μου. Μια αγαλλίαση την αισθάνομαι, σχετικά με τα όσα συμβαίνουν στη Γερμανία τις τελευταίες ημέρες. Η προχθεσινή ας πούμε εικόνα του «πολιορκημένου» ιστορικού κέντρου του Βερολίνου, από χιλιάδες τρακτέρ αγροτών που διαμαρτύρονται για το κόψιμο των επιδοτήσεων και τη φορολογία, μου δημιούργησε μια αίσθηση ευφορίας. Γιατί εμείς ήμασταν αυτοί πάνω στους οποίους εξαντλήθηκε η γερμανική αυστηρότητα στην περίοδο των μνημονίων, εμείς ήμασταν οι σπάταλοι, τεμπέληδες, άχρηστοι της Ευρώπης που έπρεπε να εξαφανιστούμε από προσώπου γης. Διότι επιπλέον είχαμε άχρηστους πολιτικούς, οι οποίοι οδήγησαν τη χώρα τους στην καταστροφή. Τώρα που η Γερμανία αντιμετωπίζει τόσα και τέτοια οικονομικά προβλήματα, παρότι διέθετε και διαθέτει (;) «άριστους» πολιτικούς, και η άλλοτε πανίσχυρη οικονομία της βυθίζεται στην ύφεση, δεν είναι κακό, άμα είσαι Ελληνας και έχεις υποστεί όσα έχεις υποστεί από τους Γερμανούς, να γίνεσαι και λιγάκι… κακεντρεχής. Και είμαι! Το δηλώνω, και δεν ντρέπομαι.

Ενα πάντως έχω να αναφέρω, σε σχέση με τις κινητοποιήσεις των γερμανών αγροτών, το αναφέρω, γιατί με εντυπωσίασε: τα τρακτέρ τους έμοιαζαν σαν να είχαν μόλις βγει από εκθέσεις αντιπροσωπειών. Εμοιαζαν καινούργια, έτσι πεντακάθαρα που ήταν. Τα δικά μας, στις καταλήψεις, τα θυμάστε, χάλια…