O Γιάννης Βασιλακόπουλος γράφει: Όταν ο Τσαουσέσκου … έκοβε βόλτες στη Ντίσνειλαντ

Στο ξημέρωμα μιας ακόμη μέρας γενικής απεργίας, η απορία, για το αν αυτή θα είναι η στιγμή της έκρηξης της κοινωνίας, ή θα αποτελέσει μιαν ακόμη αδύναμη κομματική παράσταση που θα συντηρήσει την ψευδαίσθηση στην διεφθαρμένη και ενδοτική εξουσία ότι «οι πολίτες φωνάζουν αλλά θα καταπιούν ότι αποφασίσουμε γι αυτούς», κυριαρχεί στα ανήσυχα πνεύματα.

Διότι αν δεν έρθει αυτή η ώρα της έκρηξης πιο σύντομα από ότι ο χαλκάς των μέτρων θα μπούμε σε ένα σκοτεινό μονοπάτι μοιρολατρίας, πασπαλισμένο με τα επικοινωνιακά τρικ

της «σύγκρουσης» της τρικολόρε κυβέρνησης με τους αναιδείς τοκογλύφους δανειστές αλλά και το «ψαλίδισμα» των … Ροβεσπιέρων και των Μαρά ( τώρα που χρειάζονται) από τους εκπροσώπους της «ρεαλιστικής» τάσης της Κουμουνδούρου.

Δεν είμαστε «τα βατράχια στο βάλτο» της θορυβώδους  σύγκρουσης των Αμερικάνων και των Γερμανών ή δεν πρέπει να είμαστε … Διότι εκτός από την μοιρολατρία και τον ενδοτισμό  που επιλέγει η κυβέρνηση Σαμαρά, υπάρχει και η αντίδραση.  Κι όσοι «δεν αντιδρούν ενώ βλέπουν την Άβυσσο να απλώνεται μπροστά τους, θα καταλήξουν μοιραία σε αυτήν», όπως γράφει στον «Έφηβο» του, ο Φιόντορ Ντοστογιέφσκι.

Υπάρχει και η έξυπνη διπλωματία. Σαν αυτή που ακολουθούσε ο Στρατάρχης Τίτο όταν θέλοντας να  πιέσει τον Στάλιν, τέτοια μέρα 49 χρόνια πριν, γινόταν δεκτός με δάφνες στην Ουάσινγκτον από τον Πρόεδρο Κένεντι.

Ή, σαν αυτήν που ακολουθούσε ακόμη κι αυτός ο αιμοσταγής Τσαουσέσκου όταν το 1970, τέτοια μέρα πάλι, έκοβε βόλτες στην Αμερικανική Ντίσνειλαντ κι ύστερα γύρισε στο Βουκουρέστι και σήκωσε το ανάστημα του στη «μαμά Σοβιετική Ένωση». Δεν περιμένουμε βεβαίως τόσο ευφυείς κινήσεις από τον  Αβραμόπουλο, ή το Σαμαρά.

Δεν  πρέπει, όμως, να περιμένουμε μόνο την – ευκταία – νέα νίκη του Ομπάμα έναντι  του ανθέλληνα αντιπάλου του στις 6 Νοεμβρίου, αλλά πρέπει να αντιδράσουμε. Σήμερα, μια μέρα ιστορική, γενέθλια μέρα της Εθνικής καταστροφής, αφού 31 χρόνια πριν το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα και του Γιώργου Παπανδρέου σημείωσε την πρώτη εκλογική του νίκη, αλλά και ημέρα των 94ων γενεθλίων του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, οφείλουμε τουλάχιστον να αναλογιστούμε πως η μοίρα μας είναι μόνο στα δικά μας χέρια…