Θεοδωράκης: Δεν είμαι ο άνθρωπος που θα του πουν τι να κάνει

O Σταύρος Θεοδωράκης σε συνέντευξη απάντησε σε κρίσιμες ερωτήσεις όπου μεταξύ άλλων τόνισε ότι δεν είναι άνθρωπος που μπορεί κάποιος να του κάνει υποδείξεις.

Ως προς το γεγονός ότι η αποτυχία της «Ελιάς» οδήγησε στην άνοδο του κόμματος « Ποτάμι», είπε χαρακτηριστικά: «Η αλήθεια είναι ότι το σκηνικό ήταν κάπως έτσι… Ήμουν στο τηλέφωνο και περίμενα. Και σε κάποια στιγμή που η Ελιά δεν προχωρούσε, με πήρε κάποιος τηλέφωνο και μου είπε «βγες εσύ ». Και εγώ που έχω συνηθίσει σε δεύτερους ρόλους, σε κομπάρσους, βγήκα μπροστά.

Για να σοβαρευτούμε. Όσοι με ξέρουν, και με

ξέρουν πολλοί από εδώ, γνωρίζουν ότι έχω ελαττώματα, είμαι ίσως εγωιστής, αλλά δεν είμαι ο άνθρωπος που θα του πουν τι να κάνει. Δεν έχει συμβεί ποτέ και δεν θα συμβεί ποτέ. Είναι καλό να γίνουν και άλλες προσπάθειες, ο καθένας μπορεί να κάνει ο,τι θέλει στην πολιτική, δεν είναι κανένα κλειστό κλαμπ. Εμείς πρώτοι το κάναμε αυτό, αλλά δεν είμαστε αναπληρωματικοί παίκτες. Είμαστε Πρωταγωνιστές».

Ακόμη ως προς το αν έχει επιτελείο αποκάλυψε ότι έχουν συγκεντρώσει τους μισούς: «Σε λίγες μέρες θα δώσουμε κάποια ονόματα για το ευρωψηφοδέλτιο. Να σας πω ένα μυστικό; Εμείς το ευρωψηφοδέλτιο δεν το έχουμε έτοιμο, έχουμε το μισό ψηφοδέλτιο. Τα υπόλοιπα πρόσωπα θα τα βρούμε στο μήνα που απομένει. Δεν είμαστε ηγέτες -παντογνώστες, οι άνθρωποι που τα ξέρουμε όλα. Εδώ ανάμεσά σας μπορεί να υπάρχει κάποιος που έχει να μας κάνει μια σωστή υπόδειξη. Θέλουμε να προχωρήσουμε έξω από την παλιά λογική του πολιτικού που όλα τα σφάζει και όλα τα μαχαιρώνει και παίρνει όλες τις αποφάσεις πίσω από κλειστές πόρτες. Εμείς δεν έχουμε λύσεις για όλα τα προβλήματα έχουμε αρχές ,έχουμε ήθος, έχουμε απόψεις, το αποδεικνύει η αρθρογραφία μας όλα αυτά τα χρόνια. Αλλά λύσεις για όλα τα προβλήματα δεν έχουμε , όμως θα τις βρούμε μέσα από την κοινωνία».

Επίσης για την ανάγκη αλλαγής στον χώρο της πολιτικής, υπογράμμισε: «Δεν λέω ότι είμαι ο μόνος τίμιος που μπήκε στην πολιτική. Aλλά πρέπει να φτιάξουμε ένα κόμμα χωρίς τα σημάδια του παλιού μέσα, χωρίς ανθρώπους που έχουν υπηρετήσει το παλιό, προηγούμενες κυβερνήσεις και προηγούμενους αρχηγούς. Μετά τις εκλογές κι ανάλογα με το τι θα αποφασίσει ο κόσμος, θα αναζητήσουμε τους συμμάχους μας ανάμεσα σε αυτούς που θα έχει επιβραβεύσει ο λαός, -όχι για να μοιράσουμε τις θέσεις εξουσίας όπως έγινε πρόσφατα που έλεγαν τρεις εγώ- δύο εσύ – ένας ο άλλος. Το Ποτάμι πρέπει να θα φέρει, καθαρό νερό στη λίμνη».

Είναι χαρακτηριστικό ότι θεωρεί το ελληνικό δημόσιο περισσότερο διεφθαρμένο από ότι δείχνουν οι έρευνες: «Το ελληνικό δημόσιο, φίλε μου, αναλογικά με τον πληθυσμό δεν είναι πολύ μεγάλο. Είναι πολύ πιο διεφθαρμένο, απ’ ότι δείχνουν οι έρευνες, και πολύ πιο αναποτελεσματικό. Πολύ πιο γραφειοκρατικό. Αυτό που χρειάζεται σήμερα το ελληνικό δημόσιο είναι το απόλυτο κοινωνικό αίτημα. Αξιολόγηση και αξιοκρατία. Είναι φοβερό ότι βγαίνουν κάποιοι άνθρωποι που θέλουν να θεωρούνται αριστεροί και λένε όχι στην αξιολόγηση. Μα, αν δεν υπάρχει αξιολόγηση, τι υπάρχει; Υπάρχει οικογενειοκρατία, υπάρχει βόλεμα και υπάρχει η επιλογή του κολλητού μου, της φίλης μου, του κομματικού στελέχους. Εγώ θεωρώ ότι το αίτημα του κόσμου είναι ένα σε σχέση με το δημόσιο. Αξιολόγηση όλων και αξιοκρατία. Οι κακοί θα φύγουν, οι καλοί θα μείνουν και θα περάσουν μπροστά. Δεν μπορούν οι διευθυντές των υπουργείων να είναι κομματικά στελέχη. Πρέπει να είναι οι άξιοι που μπορούν να βρεθούν ανάμεσα στους δημόσιους υπαλλήλους».

Όντας θερμός υποστηρικτής της αξιολόγησης στο δημόσιο , τόνισε: «Σε μία χώρα που ξέρουμε πώς έχουν συμπεριφερθεί οι πολιτικοί, είναι αστείο να τους εμπιστευτείς την αξιολόγηση. Όταν δίνεις σε κάποιον το ταμείο και το ταμείο πάει το μισό στην τράπεζα, ε δεν το ξαναδίνεις. Υπάρχει πρόβλημα μ’ αυτό. Αλλά πρέπει όμως να συμφωνήσουμε ότι θα κάνουμε αξιολόγηση και θα έχουμε αξιοκρατία. Και να πιάσουμε να βρούμε – και εμείς έχουμε βρει – τις ευρωπαϊκές δομές που προωθούν την αξιολόγηση χωρίς τη συμμετοχή των κυβερνητικών παραγόντων. Δεν θα αξιολογήσει η κυβέρνηση τους εκπαιδευτικούς, αλλά οι εκπαιδευτικοί και οι επιδόσεις των σχολείων θα είναι ένα κριτήριο για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών».

Επιπρόσθετα, ο Θεοδωράκης κατέστη σαφές ότι δεν υπηρετεί συμφέροντα: «Δεν αντιλαμβάνονται κάποιοι ότι υπάρχουν και πολίτες που έχουν βαρεθεί τα ψέματα της πολιτικής, που έχουν βαρεθεί τους ανθρώπους που δεν έχουν δουλέψει ποτέ, τους αρχηγούς που δεν έχουν σηκώσει ποτέ ένα ρολό στη ζωή τους και δεν έχουν δουλέψει ποτέ. Ζούσαν με τα λεφτά του θείου τους. Με τα λεφτά του παππού τους. Με τα λεφτά του κόμματός τους. Είναι φοβερό ότι την Ελλάδα τη διεκδικούν άνθρωποι που δεν έχουν πάει για μεροκάματο. Εδώ φίλε μου, υπάρχει μπροστά σου ένας άνθρωπος και θέλω να το σέβεσαι αυτό, που δεν έχει καμία σχέση με συμφέροντα γιατί δούλευε από 16 χρονών. Όταν, λοιπόν, ο αρχηγός σου, βγάλει τα ένσημα και μας τα δείξει, θα μιλήσουμε για το ποια συμφέροντα καλύπτουν και σπρώχνουν αυτόν και ποια συμφέροντα καλύπτουν και σπρώχνουν εμένα».

Μάλιστα σημείωσε ότι στην Ευρώπη έχει μείνει η εικόνα του Έλληνα που τρώει τα λεφτά: «Εμείς ξέρουμε ότι έχουμε δύναμη, αλλά στην Ευρώπη έχει επικρατήσει μία εικόνα για την Ελλάδα ότι είμαστε αυτοί που θέλουμε να την κάνουμε «γυριστή», να φάμε τα λεφτά.. Αυτό είναι το πρώτο που πρέπει να αντιμετωπίσουμε στην ευρωβουλή. Το πρώτο καθήκον ενός Έλληνα ευρωβουλευτή είναι να αλλάξει την εικόνα του έθνους στην Ευρώπη. Ότι ο Έλληνας δεν είναι ζητιάνος, ούτε φτηνός τσαμπουκάς. Ο Έλληνας είναι δημιουργός. Αυτό πρέπει να πούμε στην ευρωβουλή και αυτό θα το πούμε αν στείλουμε άξιους στην ευρωβουλή. Και όχι κομματικά στελέχη από μια παλιά ιεραρχία».

Ως προς τις γερμανικές αποζημιώσεις, κατέστη σαφές ότι η Ελλάδα πρέπει να εκπληρώσει κάποιες προϋποθέσεις: «Στις γερμανικές αποζημιώσεις γίνεται ένα μεγάλο παιχνίδι. Ο κάθε άνθρωπος της πολιτικής λέει και μια ιστορία. Για μας, είναι τρία τα πράγματα που ζητάμε. Και τα ζητάμε όχι γιατί σκεφτήκαμε κάποιο πρωί να τα ζητήσουμε. Γιατί κάναμε συζητήσεις με ανθρώπους για αυτά που μπορούμε να κερδίσουμε. Γιατί αυτά τα πράγματα δεν τα ζητάς έτσι. Πρέπει να πείσεις δικαστήρια, πρέπει να πείσεις κοινωνίες. Η Ελλάδα λοιπόν πρέπει να πείσει για τρία πράγματα. Πρώτον: Μπορεί να πείσει για το κατοχικό δάνειο. Το ναζιστικό δάνειο μπορούμε να το διεκδικήσουμε. Μιλάμε για ένα συγκεκριμένο δάνειο που πάρθηκε στη διάρκεια της Κατοχής. Αναγκαστικό δάνειο, με το ζόρι το πήραμε. Αυτό το δάνειο πρέπει να επιστραφεί στους Έλληνες. Δεύτερον: Πρέπει να επιστραφούν οι θησαυροί που έφυγαν με τη γερμανική Κατοχή. Και τρίτον: Πρέπει να δοθούν αποζημιώσεις σε πολίτες και σε κοινότητες που δεν καλύπτονται από τη Συμφωνία του 1960. Είναι τρία συγκεκριμένα πράγματα που πρέπει να απαιτήσουν οι Έλληνες πολιτικοί από τους Γερμανούς χωρίς να λένε γενικότητες. Ξέρετε ποιο είναι το πρόβλημα σε αυτές τις διεκδικήσεις; Ή πάνε κάποιοι καμπουριασμένοι ή πάνε κάποιοι και λένε γενικώς και αορίστως ‘’θέλουμε αυτά που μας χρωστάτε’’».

Για το γεγονός ότι το κόμμα του επιμένει στην εξάντληση της τετραετίας: «Γιατί η πηγή του μαύρου χρήματος στην Ελλάδα είναι η πιθανότητα εκλογών ανά πάσα στιγμή. Ένα μήνα μετά τις εκλογές υπάρχουν κάποιοι που πουλάνε εκδούλευση στην κυβέρνηση ότι ‘’εγώ σε στηρίζω, δώσε μου κάτι’’. Και υπάρχουν και οι άλλοι που λένε, ‘’εγώ θα τη ρίξω, δώσε μου κάτι’’. Και ζούμε μία οιονεί προεκλογική περίοδο 3-4 χρόνια. Πρέπει να σοβαρευτούμε. Εκλογές κάθε 4 χρόνια. Να ξέρει ο πολίτης ότι η επιλογή δε μπορεί να είναι επιπόλαια, να ξέρει ότι η απόφασή του είναι για 4 χρόνια. Όπως είναι σε όλο το δυτικό κόσμο. Και έτσι θα αναγκάσεις τα πράγματα για εκείνα τα 4 χρόνια να πάνε σε μία λογική συνύπαρξης. Πρέπει στην Ελλάδα να μάθουμε ότι πρέπει να συνεννοηθούμε. Τα κόμματα αρνούνται. Να σας πω κάτι που μου έχει κάνει πολύ άσχημη εντύπωση μιλώντας με όλους τους αρχηγούς όλων των κομμάτων από το 1980 και μετά. Ότι όλοι μπορούσαν μόνοι τους. Έβλεπες το τρένο να’ρχεται να μας πατήσει και του’λεγες ‘’ρε φίλε, κάνε κάτι, συνεννοήσου με τον άλλον.’’ Και έλεγε, ‘’μπορώ μόνος μου’’. Δε θέλω να σας πω ονόματα γιατί είναι όλοι. Όλοι. ‘’Μα πώς μπορείς μόνος σου;’’ Και το πόσο μπορούσαν μόνοι τους το καταλάβατε από τα χάλια μας. Από τις αποφάσεις που πήραν».

Στο θέμα του κάθε πότε πρέπει να αλλάζει το πολιτικό προσωπικό, δήλωσε: «Εγώ έχω βάλει ένα όριο για μένα. Οχτώ χρόνια. Εγώ σε οχτώ χρόνια θα γυρίσω στα Χανιά να κάνω καμιά καλλιέργεια γιατί στην Αθήνα πια δε θα έχει δουλειές για μένα. Αυτό πιστεύω ότι είναι το ανώτατο όριο. Οχτώ χρόνια. Η ζωή είναι πολύ μικρή για να τη διαφεντεύουν κάποιοι για δεκαετίες».

Είναι αξιοσημείωτο ότι το κόμμα του θα δώσει νέα διάσταση στην έννοια του πατριώτη: «Να δώσουμε νέο περιεχόμενο στην λέξη πατριώτης. Πατριώτης δεν είναι αυτός που θέλει να κάνει συνεχώς παρελάσεις. Είναι αυτός που θέλει να κάνει κάτι για τον τόπο του, τα παιδιά του, τους πολλούς. Που η πρώτη του σκέψη είναι πως θα περνά καλά μέσα σε μια κοινωνία που ζει καλά. Και γω αυτό προσπάθησα να κάνω. Να μην επαναπαυθώ στις επιτυχίες τις δημοσιογραφικές. Αλλά να βγω, να με βρίσουν πιθανόν, αλλά να πάρω ένα ρίσκο για μια κοινωνία που θα με κάνει το πρωί πιο καλά».

Τέλος, στο αν πρέπει να μπουν πολιτικοί στην φυλακή, είπε: «Δυστυχώς αυτός που μπήκε στη φυλακή δεν μπήκε με απόφαση της Βουλής, από την Βουλή αθωώθηκε. Μπήκε από κάποιους δικαστές. Κάποιες δικαστίνες συγκεκριμένα. Και αυτό θα το κουβαλάει το πολιτικό σύστημα στην πλάτη του».

Πηγή kourdistoportocali

The post Θεοδωράκης: Δεν είμαι ο άνθρωπος που θα του πουν τι να κάνει appeared first on Paraskhnio.gr.