Να γίνει κοινωνικό το πλεόνασμα

ΔΥΟ ΝΕΕΣ λέξεις εισήλθαν αιφνιδίως και με τρόπο πολύ έντονο στο καθημερινό μας λεξιλόγιο: πρωτογενές πλεόνασμα. Ολοι πλέον θα μιλάμε για καιρό σχετικά με αυτό. Πολιτικοί θα μοιράζουν θέσεις στο όνομα του πλεονάσματος, θα δίνουν επιδόματα σε ασθενείς κοινωνικές τάξεις, θα υπόσχονται για νέες θέσεις εργασίας, θα κατασκευάζουν μεγάλα έργα κ.ο.κ. Μακρύς ο κατάλογος…

ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ τι απ’ όλα αυτά να πρωτοπιστέψουμε ως πολίτες αυτής της ταλαιπωρημένης χώρας. Να πιστέψουμε τον κ. Σταϊκούρα ότι ο προϋπολογισμός

θα είναι φέτος κατά τρία δισ. πλεονασματικός ή να πιστέψουμε τον διοικητή της Τράπεζας Ελλάδας, Γ. Προβόπουλο, που υποστηρίζει το αντίθετο;

ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΟΥΜΕ ΤΙΣ αισιόδοξες φωνές στελεχών του πρωθυπουργικού γραφείου ή το υπουργείο Οικονομικών και τον κ. Στουρνάρα που εκφράζεται για το μέλλον με σχετική φειδώ; Ισως ξέρει καλύτερα απ’ όλους την πραγματικότητα. Αλλωστε, δεν είναι πολιτικός για να υπολογίζει το πολιτικό κόστος και να λέει μόνο ωραία λόγια, όπως ο Αντώνης Σαμαράς.

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ σε όλα αυτά είναι μία και μοναδική: Το πρωτογενές πλεόνασμα, αν υπάρξει έστω και μόνο στους αριθμούς, θα πρέπει να μοιραστεί υπεύθυνα και ισότιμα στην κοινωνία. Να μετατραπεί σε κοινωνικό πλεόνασμα. Να μη μοιραστεί δεξιά και αριστερά με κριτήριο τα κομματικά πελατάκια και τους ψηφοφόρους «γαλάζιους» ή «πράσινους». Να δοθεί -αν υπάρξει επαναλαμβάνω πλεόνασμα- στην υγεία, την παιδεία, την έρευνα, τους χαμηλοσυνταξιούχους και σε όλους εκείνους που η κυβέρνηση τους πληγώνει καθημερινά, κάνοντάς τους όλους επαίτες, από εκεί που ήταν νοικοκύρηδες και δεν χρωστούσαν πουθενά.

ΑΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ είμαστε ειλικρινείς μεταξύ μας, μία είναι η αλήθεια. Να πουν την αλήθεια οι πολιτικοί και να σταματήσουν τα ψέματα, τα οποία βαρέθηκε ο κόσμος. Οσο πιο νωρίς το καταλάβουν, τόσο καλύτερα θα είναι για τη χώρα.